نظریه ابرریسمان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نظریه ابرریسمان superstring theory

در فیزیک، نظریه‌ای ریاضی برای توضیح خواص ذرات بنیادی[۱] و نیروهای حاکم بر آن‌ها، به‌ویژه نیروهای هسته‌ای و گرانش. این نظریه در دهۀ 1980 از ترکیب نظریۀ نسبیت[۲] و نظریۀ کوانتومی پدید آمد. در نظریۀ ریسمان، اجسام بنیادی علم را به‌صورت ذرات نقطه‌ای درنظر نمی‌گیرند، بلکه آن‌ها را به‌صورت اجسام بسیاربسیار کوچک ریسمان‌گونه فرض می‌کنند. این اجسام را در عالمی ده‌بعدی درنظر می‌گیرند، اما از نخستین لحظات مهبانگ[۳] تا به امروز، شش‌بعد از این ده‌بعد دچار فشردگی یا «تاخوردگی» شده‌اند؛ به‌قسمی که اکنون فقط سه‌بعد فضایی و یک‌بعد زمانی از آن میان تشخیص دادنی‌اند. دشواری‌های حل نشدۀ نظریۀ ابرریسمان کم نیستند، اما بعضی از فیزیک‌دانان بر این باورند که این نظریه ممکن است غایت «نظریۀ همه چیز یا نظریۀ وحدت بزرگ» باشد که همۀ خصوصیات عالم را در چارچوب واحدی تبیین خواهد کرد. نیز ←نظریۀ میدان واحد


  1. elementary particles
  2. relativity
  3. Big Bang