لسکوف، نیکلای (۱۸۳۱ـ۱۸۹۵)

لِسْکوف، نیکُلای (۱۸۳۱ـ۱۸۹۵)(Leskov, Nikolai)

لِسْکوف، نيکُلاي

نویسندۀ روس. از بزرگ‌ترین استادان زبان روسی بود که بسیاری از لهجه‌ها و شکل‌های روستایی را به زبان ادبی وارد کرد. در آثار فراوانش به زندگی مذهبی در روسیۀ شهرستانی می‌پردازد؛ همچوناهل کلیسا (۱۸۷۲). دمیتری شوستاکوویچ اثر او را با نام «بانو مکبث اهل متْسِنْسک (۱۸۶۵)» به اُپرا درآورد. سیاستمداری نامتعارف بود و در رمان خود به‌نام بن‌بست (۱۸۶۴) به انقلابی‌ها حمله کرد، با این همه محافظه‌کاران نیز به‌سبب افشاگری تند و تیزش دربارۀ کلیسای اُرتدکس به او بدگمان بودند. پیرو مذهب پروتستان بود و از فلسفۀ لئو تولستوی حمایت می‌کرد. ازجمله داستان‌های اوست: زایر شیفته (۱۸۷۳) و فرشتۀ مُهر خورده (۱۸۷۳).

 

---