هرابال، بوهومیل (۱۹۱۴ـ۱۹۹۷)
| بوهومیل هرابال Bohumil Hrabal | |
|---|---|
| زادروز |
موراوی 1914م |
| درگذشت | 1997م |
| ملیت | اهل جمهوری چک |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل حقوق در دانشگاه چارلز پراگ |
| شغل و تخصص اصلی | نویسنده |
| آثار | شادی‌های گل برفی، تنهایی پرهیاهو |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
هرابال، بوهومیل (۱۹۱۴ـ۱۹۹۷)(Hrabal, Bohumil)
نویسندۀ چک، متولد موراوی[۱]. از مهم‌ترین نویسندگان چک در قرن بیستم محسوب می‌شود. بیشتر کودکی خود را نزد پدربزرگ و مادربزرگش گذراند و هیچ گاه پدرش را ملاقات نکرد. به تحصیل حقوق در دانشگاه چارلز در پراگ پرداخت و قبل از اشغال نازی‌ها فارغ‌التحصیل شد. در زمان حضور نازی‌ها به عنوان کارگر راه‌آهن به کار مشغول بود. کار ادبی را با نوشتن شعر آغاز کرد. پس از ۱۹۶۲ شروع به نوشتن کرد. در رمان‌هایش مردمی عادی را توصیف می‌کند که در چنگ حوادثی خارج از کنترل و فهم خود گرفتارند؛ از آن جمله‌اند: قطارهای تحت نظارت شدید[۲] (۱۹۶۵، که در ۱۹۶۷ به فیلم درآمد)، من که به شاه انگلستان خدمت کرده‌ام[۳] (۱۹۷۵، انتشار ۱۹۸۶)، میلیون‌ها آرلکن[۴] (۱۹۸۱)، شادی‌های گل برفی[۵] (۱۹۸۱، که در ۱۹۸۴ به فیلم درآمد)، و تنهایی پرهیاهو[۶] (که در ۱۹۹۴ به فیلم درآمد). تنهایی پرهیاهو با ترجمه‌ی پرویز دوایی در ایران نیز بسیار محبوب و پرفروش بوده است.
هرابال در حین غذا دادن به پرندگان از پنجره‌ی بیمارستان افتاد و درگذشت. اگرچه مرگ او توسط برخی منتقدان حادثه قلمداد شده، پزشک وی به خودکشی هرابال اعتقاد داشته است.