پرش به محتوا

سارینن، ارو (۱۹۱۰ـ۱۹۶۱): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
 
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =کورنل وایلد
|نام =Cornel Wilde
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=نیویورک ۱۹۱۵م
|تاریخ مرگ=۱۹۸۹م
|دوره زندگی=
|ملیت=امریکایی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =بازیگر و کارگردان
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =طعمۀ برهنه (۱۹۶۶)، ساحل سرخ (۱۹۶۷)، و نابودی علفزار (۱۹۷۰)
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =سینما
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}
سارینِن، اِرو (۱۹۱۰ـ۱۹۶۱)(Saarinen, Eero)<br/> [[File:25016200-1.jpg|thumb|سارينِن، اِرو]][[File:25016200.jpg|thumb|سارينِن، اِرو]]معمار امریکایی، زادۀ فنلاند. به‌سبب انبوهی از طرح‌های مدرنیستی متنوع و نوآورانه‌اش، با سازه‌ها و شکل‌های مختلف، شهرت یافت. کارهایش عبارت‌اند از سفارت امریکا، لندن (۱۹۵۵ـ۱۹۶۱)؛ پایانۀ شرکت هواپیمایی تی‌ دبلیو اِی<ref>TWA </ref>&nbsp;در فرودگاه جان اف کندی<ref>John F Kennedy Airport</ref>، نیویورک سیتی<ref>New York City</ref> (۱۹۵۶ـ۱۹۶۲)؛ و فرودگاه دالس<ref>Dulles Airport</ref>، واشینگتن دی‌سی<ref>Washington, DC</ref>&nbsp;(۱۹۵۸ـ۱۹۶۳). نیز در چند طرح با پدرش، الیل سارینن<ref>Eliel Saarinen</ref>&nbsp;همکاری کرد. سارینن در کرکونامی<ref>Kirkkonummi </ref>، فنلاند، به‌دنیا آمد، و در ۱۹۲۳ با پدرش به امریکا رفت. پیش از آن که نخستین کار مهم مستقل خود، مرکز فنی جنرال موتورز<ref>General Motors Technical Center</ref>&nbsp;، وارن<ref>Warren </ref>، میشیگان (۱۹۴۸ـ۱۹۵۵)، را شروع کند، چندین سال با پدرش کار می‌کرد و پس از آن سبک شخصی‌اش را با منحنی‌های گستردۀ خاص پدید آورد که زمین هاکی ییل<ref>Yale Hockey Rink</ref>&nbsp;(۱۹۵۸)، و تالار کرسگ<ref>Kresge Auditorium</ref>، مؤسسۀ فناوری ماساچوست<ref>Massachusetts Institute of Technology</ref>، از آن جمله‌اند. مبلمان نیز طراحی می‌کرد.
سارینِن، اِرو (۱۹۱۰ـ۱۹۶۱)(Saarinen, Eero)<br/> [[File:25016200-1.jpg|thumb|سارينِن، اِرو]][[File:25016200.jpg|thumb|سارينِن، اِرو]]معمار امریکایی، زادۀ فنلاند. به‌سبب انبوهی از طرح‌های مدرنیستی متنوع و نوآورانه‌اش، با سازه‌ها و شکل‌های مختلف، شهرت یافت. کارهایش عبارت‌اند از سفارت امریکا، لندن (۱۹۵۵ـ۱۹۶۱)؛ پایانۀ شرکت هواپیمایی تی‌ دبلیو اِی<ref>TWA </ref>&nbsp;در فرودگاه جان اف کندی<ref>John F Kennedy Airport</ref>، نیویورک سیتی<ref>New York City</ref> (۱۹۵۶ـ۱۹۶۲)؛ و فرودگاه دالس<ref>Dulles Airport</ref>، واشینگتن دی‌سی<ref>Washington, DC</ref>&nbsp;(۱۹۵۸ـ۱۹۶۳). نیز در چند طرح با پدرش، الیل سارینن<ref>Eliel Saarinen</ref>&nbsp;همکاری کرد. سارینن در کرکونامی<ref>Kirkkonummi </ref>، فنلاند، به‌دنیا آمد، و در ۱۹۲۳ با پدرش به امریکا رفت. پیش از آن که نخستین کار مهم مستقل خود، مرکز فنی جنرال موتورز<ref>General Motors Technical Center</ref>&nbsp;، وارن<ref>Warren </ref>، میشیگان (۱۹۴۸ـ۱۹۵۵)، را شروع کند، چندین سال با پدرش کار می‌کرد و پس از آن سبک شخصی‌اش را با منحنی‌های گستردۀ خاص پدید آورد که زمین هاکی ییل<ref>Yale Hockey Rink</ref>&nbsp;(۱۹۵۸)، و تالار کرسگ<ref>Kresge Auditorium</ref>، مؤسسۀ فناوری ماساچوست<ref>Massachusetts Institute of Technology</ref>، از آن جمله‌اند. مبلمان نیز طراحی می‌کرد.
&nbsp;


&nbsp;
&nbsp;
سرویراستار
۳۹٬۵۵۶

ویرایش