نمایش مبدأ برای بورالی ـ فورتی، چزاره (۱۸۶۱ـ۱۹۳۱)


بورالی ـ فورتی، چِزارِه (۱۸۶۱ـ۱۹۳۱)(Burali-Forti, Cesare)

ریاضی‌دان ایتالیایی. در مبحث آنالیزبرداری<ref>vector analysis

</ref>، به‌خصوص در زمینۀ تبدیلات خطی<ref>linear transformations </ref> بردارها<ref>vector</ref>، دستاوردهایی داشت. همچنین، پارادوکس بورالی ـ فورتی<ref> Burali-Forti paradox </ref> را در ۱۸۹۷ عرضه‌کرد. این پارادوکس مغایر این نظر است که ریاضیات، یا دست کم مبانی آن، را کاملاً می‌توان به زبانی صرفاً منطقی بیان کرد. بورالی ـ فورتی در آرِتسو<ref>Arezzo </ref>ی توسکان<ref>Tuscany </ref> زاده شد، در پیزا<ref>Pisa </ref> درس خواند، و در آکادمی نظامی توپخانه و مهندسی تورینو<ref>Turin</ref> استاد ریاضیات شد. پارادوکس بورالی ـ فورتی بیان می‌کند که متناظر با هر رده از عددهای ترتیبی<ref> ordinal numbers </ref>، یک عدد ترتیبی وجود دارد که بزرگ‌تر از هر عضو آن رده است. برتراند راسل<ref>Bertrand Russell </ref>، فیلسوف انگلیسی، در ۱۹۰۲ نشان‌داد که این تعارض جنبۀ منطقی بنیادی دارد و با تغییرات جزیی در نظریۀ اعداد ترتیبی نامتناهی قابل رفع نیست. بیشتر کارهای بورالی ـ فورتی در زمینۀ آنالیز برداری با همکاری روبرتو مارکولونگو<ref>Roberto Marcolongo </ref> صورت گرفت. در ۱۹۰۴، آن‌ها آنالیز جامعی از سیستم‌های موجود نمادهای برداری منتشر کردند و در ۱۹۰۹، پیشنهادهای خودشان را در قالب سیستم واحدی عرضه کردند. بورالی‌ـ‌ فورتی اصول پایۀ آنالیز برداری را با معرفی مفهوم مشتق‌گیری از بردار ساده کرد. از ۱۹۱۲ تا ۱۹۱۳، بورالی ـ فورتی آثار دیگری را در زمینۀ تبدیلات خطی و اثبات کاربرد آن‌ها در زمینه‌های هیدرودینامیک<ref>hydrodynamics </ref>، اپتیک<ref>optics </ref> و حل بسیاری از مسائل مکانیک منتشر کرد. آخرین اثر او مقاله‌ای در زمینۀ هندسۀ تصویری دیفرانسیلی<ref>differential projective geometry</ref> بود که در ۱۹۳۰ آن را به‌پایان رساند.

<br/> <!--12369400-->

[[Category:ریاضیات]] [[Category:(ریاضیات)اشخاص و آثار]]