نمایش مبدأ برای جنتیله، جووانی (۱۸۷۵ـ۱۹۴۲)


جِنْتیلِه، جووانّی (۱۸۷۵ـ۱۹۴۲)(Gentile, Giovanni)<br>
[[پرونده: 16098400.jpg | بندانگشتی|جِنْتيلِه، جووانّي]]
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =جووانی جنتیله
|نام =Giovanni Gentile
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=سیسیل ۱۸۷۵م
|تاریخ مرگ=۱۹۴۲م
|دوره زندگی=
|ملیت=ایتالیایی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =فیلسوف
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =استاد تاریخ فلسفه در پالرمو (۱۹۰۶)، وزیر آموزش و پرورش (۱۹۲۲)، رییس موسسه فرهنگی ناسیونال فاشیسم (۱۹۲۴)
|جوایز و افتخارات =
|آثار =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =فلسفه، منطق و کلام
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}<p>فیلسوف ایتالیایی. در سیسیل متولد شد و به معلمی پرداخت و بعد در ۱۹۰۶ به مقام استادی تاریخ فلسفه در پالرمو<ref>Palermo</ref> رسید. در پیزا<ref>Pisa</ref> تدریس کرد و در حکومت موسولینی<ref>Mussolini </ref> در ۱۹۲۲ وزیر آموزش و پرورش شد و در ۱۹۲۴ به سمت نخستین رئیس مؤسسۀ فرهنگی ناسیونال فاشیسم منصوب شد. حمایت او از فاشیسم<ref>fascism </ref> ایتالیا و آلمان سبب شد پارتیزان‌های کمونیست ایتالیایی او را در اواخر جنگ جهانی دوم به‌قتل برسانند. او را از حیث فلسفی با نظریۀ روح به‌عنوان عمل محض<ref>theory of the spirit as pure act </ref> می‌شناسند که پیشینۀ تاریخی‌اش به برکلی و کانت می‌رسد. با این حال جنتیله حس یا تجربه را منشأیی ناشناختنی که شناخت بر آن شکل می‌گیرد نمی‌دانست بلکه حس را عملی می‌دید که در آن انسان خودش را می‌سازد و تصدیق می‌کند، در این عمل است که انسان خودش را به‌عنوان کسی که در زبان و جهانی اجتماعی شریک است، کشف می‌کند. وجه اجتماعی اندیشۀ جنتیله با سهولتی بیش از حد به‌صورت دفاعیه‌ای به‌نفع دولت‌ اندام‌وار فاشیسم درآمد، اما بعضی از پیروان او نظیر کالینگوود<ref>Collingwood</ref> این اندیشه را تأکیدی ارزشمند بر جایگاه زبان و ارتباطات در شکل‌گیری هویت ما به‌مثابۀ اشخاص متفکر دانستند. ایدئالیسم جنتیله در ایتالیا، لااقل در روح مسیحیان و متفکران چپ، تأثیر گذاشت.</p><!--16098400-->


----
[[رده:فلسفه ، منطق و کلام]]
[[رده:فلسفه غرب – اشخاص، آثار و مکاتب]]