نمایش مبدأ برای وقار شیرازی، احمد (شیراز ۱۲۳۲ـ ۱۲۹۸ق)


وَقارِ شیرازی، احمد (شیراز ۱۲۳۲ـ ۱۲۹۸ق)<br>
(متخلص به وقار) شاعر ایرانی. از ابتدا نزد پدرش، وصال شیرازی، به تحصیلات پرداخت. در خط ثلث و رقاع شکسته و نسخ استاد بود. در سفر به هندوستان، کتاب ''مثنوی'' مولوی را در مدت چهار ماه با خط خوش نوشت. از‌ آثارش: ''دیوان وقار'' (تاریخ، ۱۳۴۸ش)؛ ''تاریخ چهارده معصوم''؛ ''انجمن دانش''، به سبک ''گلستان'' سعدی (تهران، ۱۲۹۰ق؛ شیراز، ۱۳۶۶ش)؛ ''تاریخ‌المعصومین''؛ ''رموز‌الاماره'' که ترجمه و شرح نامۀ حضرت امیر‌(ع) به مالک اشتر است (شیراز، ۱۲۷۴ق)؛ ''عشرۀ کامله''؛ ''شرح رباعیات محتشم کاشانی''؛ ''مثنوی بهرام و بهروز'' (بمبئی، ۱۲۷۸ق)؛ ''مثنوی خضر و موسی'' (تهران، ۱۳۶۰ش)؛ ''قانون‌الصدارة''؛ ''مرغزار''؛'' مجالس السنة و محافل‌الازمنه'' به سبک ''کشکول'' شیخ‌بهایی.
<br><!--40095000-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]