نمایش مبدأ برای اپیکتتوس (ح ۵۵م ـ ۱۳۵م)


اِپیکْتِتوس (ح ۵۵م ـ ۱۳۵م)(Epictetus)<br>از بانفوذترین فیلسوفان رواقی‌مسلک یونانی. برده بود و در [[آسیای صغیر]] به‌ نیا آمده بود. در حدود ۶۸م از قید بردگی‌ رهایی یافت، [[دیوکلتیانوس]]<ref>Diocletian</ref> او را در حدود ۹۰م از رم اخراج کرد. اغلب ایام عمر را افلیج بود. معروف است که محبوبیت و احترامی عظیم داشت و مطابق با تعالیم رواقی در نهایت سادگی می‌زیست. تعالیم یا ''گفتارها''<ref>Discourses</ref>ی او از طریق یادداشت‌های شاگردش [[آریانوس، فلاویوس (ح۹۶ـح۱۷۵م)|فلاویوس آریانوس]]<ref>Flavius Arrianus</ref> به دست ما رسیده است. در این گفتار‌ها بر خضوع، فروتنی و نیکوکاری تأکید می‌شود و انسان را به خودسازی از طریق تلاش برای نیل به کف نفس و استقلال از اوضاع و احوال بیرونی توانا و موظف می‌داند.<br><!--11093800-->
[[رده:فلسفه ، منطق و کلام]]
[[رده:یونان باستان]]