نمایش مبدأ برای اوپیک، ارنست (۱۸۹۳ـ۱۹۸۵)


اوپیک، اِرنِست (۱۸۹۳ـ۱۹۸۵)(Opik, Ernst)

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =ارنست اوپیک 
|نام = Ernst Opik
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز= نزدیک راک ور ۱۸۹۳م
|تاریخ مرگ=۱۹۸۵م
|دوره زندگی=
|ملیت=استونیایی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=تارتو
| شغل و تخصص اصلی =اخترشناس 
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =استاد دانشگاه بالتیک، سرپرستی رصدخانه آرما، عضویت در دانشگاه مریلند ایالات متحده 
|جوایز و افتخارات =پدیدآورنده روشی برای شمارش شهاب
|آثار =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =اخترشناسی
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}

اخترشناس استونیایی. در زمینۀ ماهیت شهاب‌ها<ref>meteors</ref>&nbsp;و دنباله‌دارها<ref>comets</ref>&nbsp;کار می‌کرد و سهم مؤثری در ساخت سطوح گرمازدا برای فضاپیماهایی داشت که مجدداً به جوّ زمین برمی‌گردند. در نزدیکی راک‌وِر<ref>Rakver</ref>&nbsp;زاده شد و در تارتو<ref>Tartu</ref>&nbsp;درس خواند. بیشتر دوران خدمت دانشگاهی‌اش را، از ۱۹۲۱ تا ۱۹۴۴، در همان‌جا سپری کرد. سپس، به آلمان رفت و در ۱۹۴۵ استاد دانشگاه بالتیک<ref>Baltic University</ref>&nbsp;شد. سه سال بعد، رهسپار ایرلند شمالی شد و در آخر سرپرستی رصدخانه آرما<ref>Armagh</ref>&nbsp;را برعهده گرفت. از ۱۹۵۶ به‌بعد، با حفظ سمت، در دانشگاه مریلند<ref>Maryland</ref>&nbsp;ایالات متحده نیز عضویت داشت. پدیدآورندۀ روشی برای شمارش شهاب بود. این روش به دو اخترشناس برای روبش<ref>scan </ref>&nbsp;هم‌زمان نیاز دارد. نظریه‌های او دربارۀ رویدادهای سطحی شهاب‌ها، به مجرّد ورود سریع‌شان به جوّ زمین، ازجمله فرسایش پیش‌روندۀ لایه‌های بیرونی یا برسابش (فرساب)<ref>ablation</ref>، بر ساختِ سپرهای حرارتی و سایر وسیله‌های حفاظتی که به فضاپیما امکان مقاومت در مقابل اصطکاک و افزایش حرارت را به‌محض ورود مجدد به جوّ می‌دهند، بسیار مؤثر بود. بخش بزرگی از کارهای او دیگر در زمینۀ تجزیه‌وتحلیل دنباله‌دارهایی بود که بر گرد خورشید مدارپیمایی می‌کنند. او این اصل موضوع را مطرح کرد که مدار برخی از این دنباله‌دارها ممکن است آن‌ها را تا فاصلۀ یک سال نوری از خورشید دور کند.<br/> <!--11588700-->

&nbsp;

----

[[Category:اخترشناسی]] [[Category:(اخترشناسی)اشخاص و آثار]]