نمایش مبدأ برای بهگود ـ گیتا


بَهْگْوَد ـ گیتا (Bhagavad-Gita)<br/> (یا: بهاگَوَد گیتا، در هندی به‌معنی سرود خداوندگار) منظومه‌ای دینی و فلسفی به زبان سانسکریت از حدود ۳۰۰پ‌م، فصلی از کتاب ششم مهابهاراتا<ref>Mahabharata </ref> یکی از دو حماسۀ بزرگ هندو؛ گفت‌و‌گویی میان کریشنا، خدای متجسد، و آرجونا، پهلوان افسانه‌ای. آرچ&nbsp;بهگود ـ گیتا بالاترین متن مقدس و کتاب سنت (اسمریتی<ref>Smriti </ref>) آیین هندوست. قصه در دشت گنگ علیا رخ می‌دهد و شرح کامروایی‌ها و رقابت‌های دو خانوادۀ کائوراوا<ref>Kaurava </ref> و پانداوا<ref>Pandava </ref> از نسل شاه بهاراتا<ref>King Bharata</ref> است. در این اثر ارزش‌های اخلاقی جامعۀ هند باستان، به‌ویژه مسئولیت‌پذیری، وفاداری، و خداپرستی، نمایانده شده است. از ترجمه‌های فارسی آن می‌توان به ترجمۀ فیضی (نخستین ترجمه) و ترجمۀ جدید محمدعلی موحد اشاره کرد. نیز← [[مهابهاراتا|مهابهاراتا]]

&nbsp;

----

[[Category:ادیان و فرقه های غیراسلام]] [[Category:بودایی و هندی]]