نمایش مبدأ برای حارث محاسبی (بصره ح ۱۶۵ـ بغداد ۲۴۳ق)


حارِث مُحاسِبی (بصره ح ۱۶۵ـ بغداد ۲۴۳ق)<br>

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =حارث محاسبی
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی= ابوعبدالله حارث بن اسد
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=بصره ح ۱۶۵
|تاریخ مرگ=بغداد ۲۴۳ق
|دوره زندگی=
|ملیت=عرب
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =زاهد و عارف
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =الوصایا، التوهم، آداب النفوس، شرح المعرفه، الرعایه لحقوق الله 
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}<p>(نام اصلی: ابوعبدالله حارث بن اسد) زاهد و عارف مشهور و از مشایخ تصوّف. گویند لقب او اشاره به آن است که لحظه‌ای از محاسبۀ نفس خود فارغ نمی‌شد. او را در میان ناموران حوزۀ تصوّف به دانش وسیع در علوم ظاهری ستوده‌اند. حدیث را از یزید بن هارون فراگرفت و ابوالعباس طوسی در‌شمار راویان اوست. در تصوف با جنید مصاحبت ‌داشت. بصری بود و چون پدرش مذهب قدَری داشت، از این‌رو در میراثِ هنگفت او هیچ تصرفی نکرد هرچند به‌ هنگام مرگ، به یک ‌درهم محتاج بود. دعای او را مستجاب دانسته‌اند. محاسبی، سال‌ها در بغداد به نشر تصوّف همت گماشت، تا آن‌جا که او را استاد اکثر بغدادیان دانسته‌اند. از نخستین بغدادیانی است که از آن‌ها، رسماً سماعِ‌ همراه با تواجد گزارش شده است. ''الوصایا''؛ ''التوهّم''؛ ''آداب‌النفوس''؛ ''شرح‌المعرفه''؛ و ''الرعایه لحقوق ‌الله'' را از کتاب‌های او دانسته‌اند.</p>
<br><!--18008600-->
[[رده:عرفان]]
[[رده:اشخاص و فرقه ها]]