نمایش مبدأ برای رضا علیشاه دکنی ( ـ حیدرآباد دکن ۱۲۱۵ق)


رضا علیشاه دَکَنی (  ـ حیدرآباد دکن ۱۲۱۵ق)<br>

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =رضا علیشاه دکنی
|نام =
|نام دیگر=سید علیرضا دکنی
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=طریقتی رضا علیشاه
|زادروز=
|تاریخ مرگ=حیدرآباد دکن ۱۲۱۵ق
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =صوفی
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =ریاست فرقه نعمت اللهیه
|جوایز و افتخارات =
|آثار =
|خویشاوندان سرشناس =شیخ شمس الدین دکنی (پدر)
|گروه مقاله =عرفان
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}<p>(یا: سید علی‌رضا دکنی، با لقب طریقتیِ رضا علیشاه) فرزند شیخ شمس‌الدین دکنی معروف به شمس‌مولا، از رجال صوفیه. رضا علیشاه که پس از پدر، به ریاست فرقۀ نعمت‌اللهیه رسید، قطب بیست‌وهشتم این سلسله است. سید علی‌رضا زندگیِ جنجال‌آمیزی داشته است. یک‌سالی پس از آن‌که به قطبیّت رسید، به نوشتۀ نویسندگان شرح حال و تذکره‌های نعمت‌اللهی، بر اثر جذبه‌ای الهی، به حالت سهو فرو رفت. آن‌گاه به‌دست برادرش، میرعلی، که مدّعیِ دیوانگی او بود، از قطبیّت عزل و در خانقاه خود محبوس شد. سید علی‌رضا سرانجام به درخواست فرزندش، میرسید احمد، از نظام علی‌خان، سلطان وقت، و به فرمان او از حبس آزاد شد و باز در منصب خود قرار گرفت. از زندگیِ بسیار مجلل و سلطنت‌گونۀ او نیز سخن‌ها نقل شده است. در حیدرآباد در جوار قبر پدرش بر فراز کوه، مشهور به کوه شاه‌محمود، به‌خاک سپرده شد. پس از او، سید معصوم‌علیشاه به ریاست این فرقه و خلافت او رسید.</p>
<br><!--22100100-->
[[رده:عرفان]]
[[رده:اشخاص و فرقه ها]]