نمایش مبدأ برای صفارزاده، طاهره (سیرجان ۱۳۱۵ـ۱۳۸۷ ش)


صفّارزاده، طاهره (سیرجان ۱۳۱۵ـ۱۳۸۷‌ش)<br>
[[پرونده: 27032600.jpg | بندانگشتی|صفّارزاده، طاهره]]<p>(تخلص: مردمک) شاعر ایرانی. در دانشگاه‌های تهران و آیوا (امریکا) ادبیات انگلیسی و نقد ادبی خواند و به‌ تدریس در مراکز علمی، به‌ویژه دانشگاه ملی (شهید بهشتی بعدی)، پرداخت. از شعر کلاسیک آغاز کرد و به اقلیم شعر جدید رسید. از سویی نگاهی متفاوت به زبان داشت و از دیگر سو به اسطوره و مفاهیم دینی توجه نشان می‌داد. ازجملۀ دفترهایش می‌توان اشاره کرد به ''رهگذر مهتاب'' (تهران، ۱۳۴۱)، ''طنین در دلتا'' (تهران، ۱۳۴۹)، ''سدّ و بازوان'' (با مقدمۀ محمد حقوقی، تهران، ۱۳۵۰)، ''سفر پنجم'' (تهران، ۱۳۵۸)، ''دیدار صبح'' (شیراز، ۱۳۶۶)، ''روشن‌گران راه'' (تهران، ۱۳۸۴). پس از ۱۳۵۷ موضوع‌های مربوط به انقلاب اسلامی، جنگ تحمیلی و چشم‌اندازهای اخلاقی و دینی، به‌ویژه تعالیم قرآن، در شعرهایش بازتاب گسترده‌ای داشت. درخور یادآوری است که ترجمه‌ای از قرآن به زبان‌های فارسی و انگلیسی از او دردست است (تهران، ۱۳۸۰). در زمینۀ شیوه و مبانی ترجمه نیز آثاری دارد. در مجموع، شعرهای او در مجموعۀ شعرهای نسل دوم شاعران نیمایی قرار می‌گیرد.</p>
<br><!--27032600-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]]