نمایش مبدأ برای قابوس بن وشمگیر ( ـ۴۰۳ق)


قابوس بن وُشْمْگیر ( ـ۴۰۳ق)<br>
[[پرونده: 34001700-1.jpg | بندانگشتی|مقبره قابوس بن وشمگير، گنبد قابوس، گلستان]][[پرونده: 34001700-2.jpg | بندانگشتی|مقبره قابوس بن وشمگير، گنبد قابوس، گلستان]][[پرونده: 34001700-3.jpg | بندانگشتی|مقبره قابوس بن وشمگير، گنبد قابوس، گلستان]][[پرونده: 34001700-4.jpg | بندانگشتی|مقبره قابوس بن وشمگير، گنبد قابوس، گلستان]][[پرونده: 34001700-5.jpg | بندانگشتی|مقبره قابوس بن وشمگير، گنبد قابوس، گلستان]][[پرونده: 34001700.jpg | بندانگشتی|مقبره قابوس بن وشمگير، گنبد قابوس، گلستان]]
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =قابوس بن وُشْمْگیر
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=شمس‌المعالی
|زادروز=
|تاریخ مرگ=403ق
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =فرمانروا
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت = امیر‌ آل‌ زیار (حک: 366ـ371 و 388ـ403ق)
|جوایز و افتخارات =
|آثار  =کمال‌‌ البلاغه
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =تاریخ ایران
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}<p>(ملقب به: شمس‌المعالی) از امیران‌ آل‌ زیار (حک: ۳۶۶ـ۳۷۱ و ۳۸۸ـ۴۰۳ق). پس‌ از مرگ‌ ظهیرالدوله‌ بیستون‌ بن‌ وشمگیر، به‌ گرگان‌ شتافت‌، لشکریان‌‌ از وی‌ استقبال‌ کردند و او را به‌ پادشاهی‌ برگزیدند. اما پس‌ از شکست‌ از سپاه‌ مؤیدالدوله‌ دیلمی‌ در ۳۷۰ق، قابوس‌ به‌ نیشابور رفت‌ و هجده‌ سال‌ دور از پایتخت‌ خود و در پناه‌ سامانیان‌ به‌سر برد. هنگامی‌ که‌ مردم‌ گرگان‌ از او خواستند تا به‌ آن‌ شهر بازگردد، با استفاده‌ از ناتوانی‌ آل‌ بویه‌، از نیشابور به‌ گرگان‌ شتافت‌ و آن‌جا را از دست‌ مجدالدوله‌ دیلمی‌ بیرون‌ آورد (۳۸۸ق). قابوس‌ در دورۀ‌ دوم‌ سلطنتش‌ با فتح‌ سرزمین‌های‌ میان‌ گرگان‌ و استرآباد قلمرو خود را افزایش‌ داد اما به‌ دلیل‌ ظلم‌ و بدخویی‌ وی‌، لشکریانش‌ شورش‌ کردند، قابوس‌ به‌ ناچار از امارت‌ کنار رفت‌ و فرزند خود منوچهر را به‌ فرمانروایی‌ آن‌جا برگزید. با وجود این‌ سرانجام‌ به‌دست‌ سربازان‌ خود که از او بیمناک بودند، در قلعه‌ جناشک‌ کشته‌ شد. قابوس‌ پادشاهی‌ ادیب‌ و شاعری‌ توانا بود و به‌ دو زبان‌ فارسی‌ و عربی‌ شعر می‌سرود. خطی‌ نیکو داشت‌ و در علوم‌ مختلف‌ صاحب‌نظر بود. مجموعۀ‌ رسائل‌ او به‌ نام‌ ''کمال‌‌'' ''البلاغه'' جمع‌ و تدوین‌ شده‌ است‌. ابوریحان‌ بیرونی‌ کتاب‌ ''آثارالباقیه‌''اش‌ را به‌ نام‌ او تألیف‌ نمود. وی‌  پادشاهی‌ ستمگر و کینه‌ توز بود و در برابر گناهان‌ کوچک‌ فرمان‌ قتل‌ صادر می‌کرد. مقبرۀ او در ساختمان گنبد قابوس قرار دارد. این گنبد در ۳۹۷ق به امر قابوس ساخته شده است.</p>
<br><!--34001700-->
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:ایران از ورود اسلام تا غزنویان]]