نمایش مبدأ برای قاری، عبدالله (کابل ۱۲۴۸ـ۱۳۲۲ق)


قاری، عبدالله (کابل ۱۲۴۸ـ۱۳۲۲ق)<br>
<p>(ملقب به ملک‌الشعرا) مترجم و شاعر افغانستانی. از روزگار امیر عبدالرحمان (۱۲۹۶ـ۱۳۱۹ق) تا محمد ظاهرشاه، مداح شاهان و بزرگان بوده است. ۴۰ سال در مدرسه‌های کابل به آموزش زبان فارسی و ادبیات عرب می‌پرداخت. چندی به تألیف کتب درسی دبستان، دبیرستان و دانشگاه سرگرم بود. قاری پیرو سبک هندی بود و در مرثیه‌سرایی و استخراج مادۀ تاریخ و غزل‌سرایی مهارت داشت. شعر او ساده و روان است. از آثارش: ''دیوان اشعار'' (کابل، ۱۳۳۴ش)؛ ''ادبیات، حالات شعرا'' (کابل، ۱۳۱۱ش)؛ ترجمۀ ''سخندان فارس'' از مولانا محمد‌حسین آزاد (کابل، ۱۳۱۵ش)؛ ''ادبیات، مجموعۀ منتخب نظم و نثر'' (کابل، ۱۳۱۹ش)؛ ''فن معانی'' (کابل، ۱۳۲۷ش)؛ ''قواعد فارسی'' (لاهور، ۱۳۴۶ش).</p>
<br><!--34005700-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]