نمایش مبدأ برای لپیدوس، مارکوس (۸۹ـ۱۳/۱۲پ م)


لِپیدوس، مارْکوس (۸۹ـ۱۳/۱۲پ‌م)(Lepidus, Marcus)

دولتمرد و نظامی رومی. طرفدار یولیوس سِزار<ref>Julius Caesar

</ref> بود. در ۴۶پ‌م کنسول و (۴۴ـ۴۶پ‌م) ماجیستر اَکتیوم<ref> Magister equitum </ref> (سوارکار چیره‌دست و معاون سِزار) شد. پس از قتل سِزار، با اوکتاویانوس (اوگوستوس)<ref>(Octavian (Augustus</ref> و مارکوس آنتونیوس<ref>Mark Antony</ref> دومین حکومت سه نفری روم را تشکیل داد؛ اما از آغاز، لِپیدوس ضعیف‌ترین فرد گروه بود. ایالت‌های روم بین آنان تقسیم شد و قرار شد پنج سال با یکدیگر بر کشور حکومت کنند. لپیدوس، در ابتدای جنگ داخلی پرایتور<ref> Praetor </ref> شد (۴۹پ‌م) و سِزار پیش از حرکت به‌سوی اسپانیا، ادارۀ رم را به او سپرد. لِپیدوس در ۴۸پ‌م فرماندار هیسپانیا سیتریور<ref>Hispania Citerior </ref> (اسپانیای نزدیک) شد و در آن‌جا، که به پیروزی رسیده بود، با استقبال رسمی روبرو شد. پس‌از تشکیل حکومت مردان سه‌گانه<ref>Triumvirate</ref> دوم روم، اسپانیا و گل به لِپیدوس رسید. پس از شکست بروتوس<ref> Brutus </ref> و کاسیوس<ref>Cassius </ref> از مارکوس آنتونیوس و اوکتاویانوس در فیلیپی<ref>Philippi </ref> (۴۳پ‌م)، ایالت‌ها دوباره تقسیم گردید و افریقا به لپیدوس واگذار شد. اوکتاویانوس (۳۶پ‌م) برای جنگ با سکستوس پومپیوس<ref>Sextus Pompeius </ref> از او کمک خواست؛ و لپیدوس به سیسیل رفت و کوشید آن جزیره را برای خود نگه دارد. اوکتاویانوس به‌سرعت او را مطیع ساخت، ارتش و ایالت را از او گرفت و او را تحت نظارت شدید به کیرکئی<ref>Circeii </ref> فرستاد که تا زمان مرگ همان‌جا ماند. او مجاز به حفظ عنوان «رهبر روحانی» یا پونتیفکس ماکسیموس<ref>Pontifex maximus</ref> بود که پس از مرگ سِزار (۴۴پ‌م) به‌دست آورده بود. پس از مرگ او، عنوان به اوگوستوس منتقل شد و از آن پس به‌عنوان حق ویژۀ امپراتوری باقی‌ماند.

&nbsp;

----

[[Category:تاریخ جهان]] [[Category:امپراتوری روم و بیزانس]]