نمایش مبدأ برای نجم الدین زرگر ( ـ۹۱۵ق)

نجم‌الدین زرگر (  -915ق)

(شهرت: میر نجم‌الدین مسعود گیلانی) از امیران و بزرگان مقرب دولت [[اسماعیل صفوی اول|شاه اسماعیل اول صفوی]]، نخست در رشت پیشۀ زرگری و جواهرسازی داشت. او در 900ق هنگام عزیمت اسماعیل و برادرانش به [[لاهیجان، شهر|لاهیجان]]، چند روزی را در [[رشت، شهر|رشت]] میزبان آنان بود و همراه آنان به لاهیجان رفت. پس از خروج و ظهور شاه اسماعیل از [[گیلان، استان|گیلان]] به او پیوست و در 912ق [[وکیل السلطنه|وکیل‌السلطنه]] و در 914ق [[امیرالامرا]] شد. ظاهراً انتصاب او به سمت «وکیل نفس همایون» و برکناری حسین‌بیگ شاملو، برای جلوگیری از نفوذ بیش از حد قزلباش در دربار شاه اسماعیل بود. در 915ق در [[خامنه]] از توابع [[شبستر، شهر|شبستر]] درگذشت و جسدش را به نجف اشرف انتقال دادند. شاه اسماعیل به نجم زرگر اعتقاد فراوان داشت و برای او احترام زیاد قائل بود و به همین سبب امیریاراحمد خوزانی اصفهانی، جانشین او را نجم ثانی لقب داد.
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:ایران از حکومت صفویه تا قاجار]]