نجم الدین زرگر ( ـ۹۱۵ق)

نجم‌الدین زرگر ( -915ق)

(شهرت: میر نجم‌الدین مسعود گیلانی) از امیران و بزرگان مقرب دولت شاه اسماعیل اول صفوی، نخست در رشت پیشۀ زرگری و جواهرسازی داشت. او در 900ق هنگام عزیمت اسماعیل و برادرانش به لاهیجان، چند روزی را در رشت میزبان آنان بود و همراه آنان به لاهیجان رفت. پس از خروج و ظهور شاه اسماعیل از گیلان به او پیوست و در 912ق وکیل‌السلطنه و در 914ق امیرالامرا شد. ظاهراً انتصاب او به سمت «وکیل نفس همایون» و برکناری حسین‌بیگ شاملو، برای جلوگیری از نفوذ بیش از حد قزلباش در دربار شاه اسماعیل بود. در 915ق در خامنه از توابع شبستر درگذشت و جسدش را به نجف اشرف انتقال دادند. شاه اسماعیل به نجم زرگر اعتقاد فراوان داشت و برای او احترام زیاد قائل بود و به همین سبب امیریاراحمد خوزانی اصفهانی، جانشین او را نجم ثانی لقب داد.