نمایش مبدأ برای نهضت پان ـ امریکن


نهضت پان‌ـ ‌اَمِریکَن (Pan-Americanism)

جنبش همکاری‌های بازرگانی، اجتماعی، اقتصادی، نظامی و سیاسی در میان کشورهای امریکای شمالی، مرکزی و جنوبی. هنری کِلی<ref>Henry Clay

</ref> و تامس جفرسون<ref>Thomas Jefferson 

</ref> اصول نهضت را در اوایل دهۀ ۱۸۰۰ ارائه دادند و اندکی بعد ایالات متحد از طریق اصل مونروئه<ref>Monroe Doctrine</ref> سیاست جدیدی را در رابطه با مداخلۀ کشورهای اروپایی در امور نیمکرۀ غربی اعلام کرد. اما بسیاری از کشورهای امریکای لاتین این اصل را پوششی برای مقاصد امپریالیستی امریکا تلقی کردند. در قرن ۱۹، ملی‌گرایی نظامی در امریکای لاتین ظهور کرد. ونزوئلا و اکوادور<ref> Ecuador</ref> از کلمبیای بزرگ<ref> Greater Colombia</ref> جدا شدند (۱۸۳۰)؛ فدراسیون امریکای مرکزی فروپاشید (۱۸۳۸)؛ آرژانتین و برزیل بر سر اوروگوئه دائم در جنگ بودند و سپس هر سه کشور درگیر جنگ اتحاد سه‌گانه<ref> War of the Triple Alliance</ref> (۱۸۶۵ـ۱۸۷۰) برضد پاراگوئه شدند؛ و در جنگ اقیانوس آرام<ref> War of the Pacific</ref> (۱۸۷۹ـ۱۸۸۳)، شیلی، پرو و بولیوی را شکست داد؛ اما در تمام این مدت با نشست‌های بین کشورهای امریکایی‌ ـ پاناما (۱۸۲۶)، لیما<ref> Lima</ref> (۱۸۴۷)، سانتیاگو<ref> Santiago</ref> (۱۸۵۶)، و لیما (۱۸۶۴) که هدف اصلی آن‌ها تأمین دفاع مشترک بود، برای تشکیل نهضت پان‌ـ‌آمریکن کوشش می‌شد. نخستین کنفرانس‌های پان ‌امریکن<ref> Pan-American Conferences </ref> نشست مدرن پان‌ ‌‌امریکن در واشینگتن (۱۸۸۹ـ۱۸۹۰) تشکیل شد که همه کشورها به‌استثنای جمهوری دومینیکن<ref>Dominican Rupublic </ref> در آن شرکت کردند. در آن، پیمان‌هایی در زمینۀ حل اختلاف‌ها و تعدیل تعرفه‌ها امضا و دفتر تجاری جمهوری‌های امریکایی<ref>Commercial Bureau of the American Republics</ref> تأسیس شد که بعدها به اتحادیۀ پان امریکن<ref> Pan-American Union</ref> تبدیل شد.

&nbsp;

----

[[Category:(علوم سیاسی)علوم سیاسی]] [[Category:تشکل های حزبی، سیاسی و تروریستی]] [[Category:مدیریت و سازمانهای بین المللی]] [[Category:سازمان ها و نهادهای بین المللی]]