نمایش مبدأ برای هردر، یوهان گوتفرید فون (۱۷۴۴ـ۱۸۰۳)


هِرْدِر، یوهان گوتْفرید فون (۱۷۴۴ـ۱۸۰۳)(Herder, Johann Gottfried von)<br/> [[File:41064100.jpg|thumb|هِرْدِر، يوهان گوتْفريد فون]]فیلسوف، مورخ و منتقد ادبی آلمانی. از چهره‌های برجستۀ جنبش رمانتیسم آلمان بود که در مطالعات تاریخی و زبان نقشی مهم داشت. در کونیگسبرگ<ref>Königsberg
</ref> با کانت و هامان<ref> Hamann </ref> آشنا شد و به مطالعۀ الهیات رو آورد و در ۱۷۶۴، پس از فراغت از تحصیل، در کلیسای جامع ریگا<ref>Riga </ref>، منصبی برای تدریس به‌دست آورد. در ۱۷۶۹، پس از استعفا از سمتش به سفر پرداخت و در ۱۷۷۱ در بوکبرگ<ref>Bückeburg 
</ref> واعظ دربار شد. در این دوره با گوته باب آشنایی گشود و عقایدش دربارۀ ماهیت شعر و زبان بر گوته تأثیر عمیقی نهاد. با استفاده از دوستی با گوته در ۱۷۷۶ به ریاست روحانیت لوتری وایمار<ref>Weimar</ref> رسید و بقیۀ عمرش را در آن‌جا گذراند. هردر دربارۀ منشأ انسان، فولکلور، اسطوره‌شناسی و شعر به پژوهش پرداخت. با دیدگاه‌های رایج در عصر خود دربارۀ عقل، اراده، میل، عواطف و غیره مخالف بود و بر وحدت شخص به عنوان فاعل تأکید داشت. او از نخستین فیلسوفانی بود که پیوند فشردۀ میان تعقل و زبان را نشان داد و اندیشیدن را نطق درونی دانست. مهم‌ترین اثر او ''تأملاتی دربارۀ فلسفۀ تاریخ انسان''<ref>''Reflections on the Philosophy of the History of Mankind''</ref> (۱۷۸۴ـ۱۷۹۱) است.

&nbsp;

----

[[Category:فلسفه ، منطق و کلام]] [[Category:فلسفه غرب – اشخاص، آثار و مکاتب]]