نمایش مبدأ برای پنت، فریدریش آدولف (۱۸۸۷ـ۱۹۵۸)


پَنِت، فریدْریش آدولْف (۱۸۸۷ـ۱۹۵۸)(Paneth, Friedrich Adolf)<br/> شیمی‌دان اتریشی. فنون ردیابی رادیواکتیو<ref>radioactive tracer</ref> را توسعه داد. در زمینۀ هیدریدهای فلزی<ref> metal hydrides </ref> ناپایدار تحقیق می‌کرد و روش‌هایی برای تعیین مقادیر ردیاب هلیوم<ref>helium </ref> ابداع کرد. از ۱۹۲۹ تا اواخر عمر، به بررسی شهاب‌سنگ‌ها<ref>meteorites  </ref> پرداخت. در وین<ref>Vienna </ref> زاده شد و در چند مؤسسۀ اروپایی درس خواند و کار کرد؛ ازجمله دانشگاه گلاسگو، مؤسسه تحقیقاتی رادیوم وین<ref>Vienna Institute for Radium Research </ref> و مؤسسۀ تکنولوژی پراگ<ref>Prague Institute of Technology </ref>. در ۱۹۲۹ استاد کونیگسبرگ<ref>Königsberg </ref> شد، ولی در ۱۹۳۳، به‌سبب روی‌کارآمدن حزب نازی، آلمان را ترک کرد و به انگلستان رفت. از ۱۹۳۹ تا ۱۹۵۳، در دارِم<ref>Durham</ref> استاد بود و طی جنگ جهانی دوم، رئیس بخش شیمی گروه مشترک انرژی اتمی کانادا ـ انگلستان<ref>Canadian Atomic Energy, Joint British </ref> در مونترآل بود. در ۱۹۵۳ به آلمان برگشت و مدیر مؤسسۀ شیمی ماکس پلانک<ref>Max Planck Institute for Chemistry </ref> در مانیتس شد. پس از تحقیقات بسیار نتیجه گرفت که رادیوم<ref>radium </ref> دی و توریوم<ref>thorium </ref> بی ایزوتوپ‌های سرب، و رادیوم ایی و توریوم سی ایزوتوپ‌های بیسموت<ref>bismuth</ref>اند. نوعی هیدرید قلع<ref> tin hydride </ref> جدید (SnH<sub>۴</sub>) تهیه و خصوصیات آن را بررسی کرد. در اواخر دهه ۱۹۳۰ موفق شد مقادیر قابل اندازه‌‌گیری هلیوم از طریق بمباران نوترونی<ref>neutron bombardment </ref> بور<ref>boron</ref> به‌دست آورد و استحالۀ مصنوعی<ref>artificial transmutation</ref> ایجاد کند. سپس، به بررسی عناصر ردیاب<ref> trace elements </ref> در استراتوسفر<ref>stratosphere</ref> پرداخت و میزان هلیوم، ازون<ref> ozone </ref> و دی‌اکسید نیتروژن<ref>nitrogen dioxide</ref>اتمسفر را تعیین کرد.

&nbsp;

<br/> <!--13167400-->

[[Category:شیمی و بیوشیمی]] [[Category:(شیمی و بیوشیمی)اشخاص و آثار]]