نمایش مبدأ برای پومپیوس استرابو، گنایوس (ح ۱۳۰ـ۸۷پ م)


پومْپیوس اِسترابو، گِنایوس (ح ۱۳۰ـ۸۷پ‌م)(Pompeius Strabo, Gnaeus)<br/> سردار رومی و پدر پومپیوس کبیر<ref>Pompey the Great </ref>. در جنگ داخلی (۹۱ـ۸۷پ‌م) بین روم و متحدان ایتالیایی‌اش فرمانده موفق شمال بود. در ۸۹پ‌م کنسول<ref>consul </ref> شد و قانونی تصویب کرد که شهروندی رومی را به جوامع لاتینی شمال رود پو<ref>River Po </ref> و حقوق لاتینی را به جوامع غیرلاتینی تسرّی می‌بخشید. پومپیوس استرابو به تعدادی از سواره‌نظامان اسپانیاییِ خود شهروندی رومی داد. او در جنگ داخلی بین ماریوس<ref>Marius </ref> و سولا<ref>Sulla </ref> بی‌طرف ماند و تا زمان مرگ استقلال خود را حفظ کرد. پومپیوس استرابو در تاریخ روم فرد مهمی است، زیرا پایگاه قدرتی، به‌ویژه در پیکنوم<ref>Picenum</ref>، پدید آورد که به پسرش کمک کرد بدون طی‌کردنِ مراحل رایجِ ترقی به‌ یکباره حیات سیاسی خود را از رأس آغاز کند.

<br/> <!--13206900-->

[[Category:تاریخ جهان]] [[Category:امپراتوری روم و بیزانس]]