نمایش مبدأ برای کیپینگ، فردریک (۱۸۶۳ـ۱۹۴۹)


کیپینْگ، فردْریک (۱۸۶۳ـ۱۹۴۹)(Kipping, Frederick)

شیمی‌دان انگلیسی. نخستین‌بار ترکیبات آلی سیلسیم را بررسی، و واژۀ سیلیکون<ref>silicone

</ref> را وضع کرد که امروز برای ردۀ کاملی از پلیمر (بسپار)<ref>polymer</ref>های اکسیژن‌دار به‌کار می‌رود. در حومۀ منچستر زاده شد و در همان‌جا درس خواند. در آزمایشگاه شیمی‌دان آلمانی، یو‌هان فون بایر<ref> Johann Von Baeyer </ref>، و با راهنمایی ویلیام پرکین ‌کهین<ref>William Perkin Jr </ref> (۱۸۶۰ـ‌۱۹۲۹) به مطالعه و تحقیق پرداخت. از ۱۸۹۷ تا ۱۹۳۶، استاد یونیورسیتی کالج<ref>University College </ref> ناتینگم<ref>Nottingham</ref>، دانشگاه ناتینگم<ref> Nottingham University </ref> فعلی، بود. تحقیقات اولیه‌اش در زمینۀ آماده‌سازی و خواص مشتقات فعال نوری<ref>optical active </ref> کافور<ref>camphor </ref> و ترکیبات نیتروژن بود. در ۱۸۹۹، تحقیق در زمینه ایزومری فضایی<ref>stereo isomerism </ref> ترکیبات آلی سیلسیم‌دار آغاز کرد. او این ترکیبات را با معرف‌های جدید گرینیارد<ref>New Grignard reagents </ref> آماده کرده بود. او محصولاتی تراکمی<ref>condensation product </ref>، معروف به پلیمرهای ارگانوسیلیسیم<ref>organosilicon polymers </ref> اولیه، تهیه کرد و آن را سیلیکون نامید. برای او این مواد مجموعه‌ای نادر و کمیاب از مواد شیمیایی بودند ولی تا جنگ جهانی دوم، که جایگزین روغن و گریس شدند، کاربردی نداشتند. کیپینگ و پرکین مشترکاً کتابی با نام ''شیمی‌آلی''<ref>''Organic Chemistry''</ref> تألیف کردند که نزدیک به ۵۰ سال مرجعی معتبر در این زمینه بود.

&nbsp;

----

[[Category:شیمی و بیوشیمی]] [[Category:(شیمی و بیوشیمی)اشخاص و آثار]]