آچاریان، هراچیا هاکوب (استانبول ۱۸۷۶ـ ایروان ۱۹۵۳): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =هراچیا هاکوب آچاریان | |عنوان =هراچیا هاکوب آچاریان | ||
|نام = | |نام =Hrachia Hakub Acharian | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی= | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|ملیت=ارمنستانی | |ملیت=ارمنستانی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل=زبان‌های شرقی دانشگاه سوربون (۱۸۹۵م) | ||
| شغل و تخصص اصلی =خاورشناس | | شغل و تخصص اصلی =خاورشناس | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر= | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>خاورشناس ارمنستانی. در | }}<p>خاورشناس ارمنستانی. در ۱۸۹۳م دورۀ آموزشگاه مرکزی ارمنی‌های [[استانبول]] را به پایان رساند. از ۱۸۹۵م در [[دانشگاه سوربون]] به فراگیری زبان‌های شرقی پرداخت. در زبان‌های ارمنی کهن و نو، [[ترکی]]، فارسی، پهلوی، [[سانسکریت]]، عربی، ایتالیایی، آلمانی، فرانسوی و یونانی مهارت داشت. بارها به ایران سفر کرد (۱۸۹۸ـ۱۹۲۳م). عضو فرهنگستان علوم دانشگاه [[ارمنستان]]<ref>Armenia</ref> (از ۱۹۲۳م) و استاد زبان‌های شرقی در دانشگاه [[ایروان]] بود. </p><p>از آثارش: ''فرهنگ واژه‌های همانند'' (ارمنی ـ اوستایی، پهلوی، فارسی و...) که به فارسی ترجمه شده است ([[تهران، شهر|تهران]]، ۱۳۶۳ش)؛ ''فهرست کتاب‌های خطی موجود در کتابخانۀ مؤسسۀ ساناساریان ارزروم'' ([[وین]]<ref>Vienna</ref>، ۱۹۰۰م)؛ ''فهرست نسخه‌های خطی ارمنی در تبریز'' ([[پاریس، شهر|پاریس]]<ref>Paris</ref>، ۱۹۱۰م)؛'' لهجه‌شناسی زبان ارمنی'' (۱۹۱۱م)؛ ''فرهنگ ریشه‌شناسی ارمنی'' (ایروان، ۱۹۲۶ـ۱۹۳۵م)؛ ''فردوسی'' (ایروان، ۱۹۴۲م)؛ ''فهرست نسخه‌های خطی ارمنی در تهران'' (وین، ۱۹۳۶م)؛ ''تاریخ زبان ارمنی'' در دو بخش (۱۹۳۶، ۱۹۵۱م)؛ ''گلچین فارسی'' (۱۹۲۵م)؛'' کتیبه‌های ارمنی'' (ایروان، ۱۹۶۸م)؛ ''فرهنگ اعلام ارمنی'' در ۵ جلد (۱۹۴۲ـ۱۹۶۲م).</p> | ||
<br><!--10047100--> | <br><!--10047100--> | ||
نسخهٔ ۲۷ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۱۱
آچاریان، هراچیا هاکوب (استانبول ۱۸۷۶ـ ایروان ۱۹۵۳) Acharian, Hrachia Hakub
| هراچیا هاکوب آچاریان Hrachia Hakub Acharian | |
|---|---|
| زادروز |
استانبول ۱۸۷۶م |
| درگذشت | ایروان ۱۹۵۳م |
| ملیت | ارمنستانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | زبان‌های شرقی دانشگاه سوربون (۱۸۹۵م) |
| شغل و تخصص اصلی | خاورشناس |
| آثار | تاریخ زبان ارمنی در دو بخش (۱۹۳۶، ۱۹۵۱م)؛ گلچین فارسی (۱۹۲۵م)؛ کتیبه های ارمنی (ایروان، ۱۹۶۸م)؛ فرهنگ اعلام ارمنی در ۵ جلد (۱۹۴۲-۱۹۶۲م) |
| گروه مقاله | خاورشناسی |
خاورشناس ارمنستانی. در ۱۸۹۳م دورۀ آموزشگاه مرکزی ارمنی‌های استانبول را به پایان رساند. از ۱۸۹۵م در دانشگاه سوربون به فراگیری زبان‌های شرقی پرداخت. در زبان‌های ارمنی کهن و نو، ترکی، فارسی، پهلوی، سانسکریت، عربی، ایتالیایی، آلمانی، فرانسوی و یونانی مهارت داشت. بارها به ایران سفر کرد (۱۸۹۸ـ۱۹۲۳م). عضو فرهنگستان علوم دانشگاه ارمنستان[۱] (از ۱۹۲۳م) و استاد زبان‌های شرقی در دانشگاه ایروان بود.
از آثارش: فرهنگ واژه‌های همانند (ارمنی ـ اوستایی، پهلوی، فارسی و...) که به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۶۳ش)؛ فهرست کتاب‌های خطی موجود در کتابخانۀ مؤسسۀ ساناساریان ارزروم (وین[۲]، ۱۹۰۰م)؛ فهرست نسخه‌های خطی ارمنی در تبریز (پاریس[۳]، ۱۹۱۰م)؛ لهجه‌شناسی زبان ارمنی (۱۹۱۱م)؛ فرهنگ ریشه‌شناسی ارمنی (ایروان، ۱۹۲۶ـ۱۹۳۵م)؛ فردوسی (ایروان، ۱۹۴۲م)؛ فهرست نسخه‌های خطی ارمنی در تهران (وین، ۱۹۳۶م)؛ تاریخ زبان ارمنی در دو بخش (۱۹۳۶، ۱۹۵۱م)؛ گلچین فارسی (۱۹۲۵م)؛ کتیبه‌های ارمنی (ایروان، ۱۹۶۸م)؛ فرهنگ اعلام ارمنی در ۵ جلد (۱۹۴۲ـ۱۹۶۲م).