آگاپه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi1 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آگاپِه (Agape)<br/> (واژه‌ای یونانی، در عهد جدید<ref>New Testament</ref> | آگاپِه (Agape)<br/> (واژه‌ای یونانی، در [[عهد جدید]]<ref>New Testament</ref> به‌معنای «محبت<ref>love</ref>» یا «نیکویی<ref>charity</ref>») در نظر عالمانِ اخلاقِ مسیحی، هم‌ردیف ایمان<ref>faith</ref> و امید<ref>hope</ref>، از اهمّ فضایل<ref>virtue</ref> و به گفتۀ [[پولس رسول ( ـ ح ۶۷م)|پولس حواری]]<ref>Saint Paul</ref> بزرگ‌ترین فضیلت. آگاپه همچنین نام ضیافتی در صدر [[مسیحیت]] است؛ شامی که دسته‌جمعی به‌همراه [[عشای ربانی]] تناول می‌شد. ریشۀ آن به «خَبورا<ref>chaburah</ref>»ی پیش از ظهور مسیحیت برمی‌گردد؛ یعنی وعدۀ غذایی که یاران یهودی<ref>Judaism</ref> با هم صرف می‌کردند. احتمالاً [[عیسی]] مسیح و حواریانش<ref>disciples</ref> این رسم را به‌جای می‌آورده‌اند و در میان مؤمنان صدر اول مسیحیت<ref>young christian church</ref> معمول بوده است. در آگاپه، غذایی که اشخاص می‌آوردند پیش از تناول تبرک می‌شد. [[افخارستیا|اَفخارستیا]]<ref>Eucharist</ref> ( تناول نان و شراب در عشاء ربانی) قبل یا بعد از آگاپه برگزار می‌شد. در اوایل قرن ۲م، افخارستیا از آگاپه جدا و به اول صبح منتقل شد. در برخی از جوامع مسیحی آگاپه تا قرن ۳م دوام آورد. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۵۵
آگاپِه (Agape)
(واژه‌ای یونانی، در عهد جدید[۱] به‌معنای «محبت[۲]» یا «نیکویی[۳]») در نظر عالمانِ اخلاقِ مسیحی، هم‌ردیف ایمان[۴] و امید[۵]، از اهمّ فضایل[۶] و به گفتۀ پولس حواری[۷] بزرگ‌ترین فضیلت. آگاپه همچنین نام ضیافتی در صدر مسیحیت است؛ شامی که دسته‌جمعی به‌همراه عشای ربانی تناول می‌شد. ریشۀ آن به «خَبورا[۸]»ی پیش از ظهور مسیحیت برمی‌گردد؛ یعنی وعدۀ غذایی که یاران یهودی[۹] با هم صرف می‌کردند. احتمالاً عیسی مسیح و حواریانش[۱۰] این رسم را به‌جای می‌آورده‌اند و در میان مؤمنان صدر اول مسیحیت[۱۱] معمول بوده است. در آگاپه، غذایی که اشخاص می‌آوردند پیش از تناول تبرک می‌شد. اَفخارستیا[۱۲] ( تناول نان و شراب در عشاء ربانی) قبل یا بعد از آگاپه برگزار می‌شد. در اوایل قرن ۲م، افخارستیا از آگاپه جدا و به اول صبح منتقل شد. در برخی از جوامع مسیحی آگاپه تا قرن ۳م دوام آورد.