آنتیوخوس دوم: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi1 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi1 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آنتیوخوس دوم (ح ۲۸۶ـ۲۴۶پ‌‌م)(Antiochus II)<br> | {{جعبه زندگینامه|عنوان=آنتیوخوس دوم|نام=Antiochus II|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=ح ۲۸۶پ‌‌م|تاریخ مرگ=۲۴۶پ‌‌م|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=فرمانروا|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=پادشاه سلوکی (۲۶۱ـ۲۴۶پ‌‌م)|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=آنتیوخوس اول (پدر) - فیلادِلفوس (همسر)|گروه مقاله=مقدونی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}آنتیوخوس دوم (ح ۲۸۶ـ۲۴۶پ‌‌م)(Antiochus II)<br> | ||
[[پرونده: 10244100.jpg | بندانگشتی|آنْتيوخوس دوم]]پادشاه سلوکی (۲۶۱ـ۲۴۶پ‌‌م) و پسر [[آنتیوخوس اول]]<ref>Antiochus I</ref>. به آنتیوخوس تِئوس<ref>Antiochus Theos</ref> یا آنتیوخوس رَبّانی شهرت داشت. در زمان سلطنت او، ایالت‌های شرقی از حاکمیت یونان و [[مقدونیه]] سرپیچیدند و امیران بومی را بر قدرت نشاندند. ازدواج با فیلادِلفوس<ref>Philadelphus</ref>، دختر بَطلَمیوس، موجب شد که با مصر صلح کند، ولی برای ملت خود حاکمی ستمگر بود. | [[پرونده: 10244100.jpg | بندانگشتی|آنْتيوخوس دوم]]پادشاه سلوکی (۲۶۱ـ۲۴۶پ‌‌م) و پسر [[آنتیوخوس اول]]<ref>Antiochus I</ref>. به آنتیوخوس تِئوس<ref>Antiochus Theos</ref> یا آنتیوخوس رَبّانی شهرت داشت. در زمان سلطنت او، ایالت‌های شرقی از حاکمیت یونان و [[مقدونیه]] سرپیچیدند و امیران بومی را بر قدرت نشاندند. ازدواج با فیلادِلفوس<ref>Philadelphus</ref>، دختر بَطلَمیوس، موجب شد که با مصر صلح کند، ولی برای ملت خود حاکمی ستمگر بود. | ||
نسخهٔ ۱۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۲
| آنتیوخوس دوم Antiochus II | |
|---|---|
| زادروز |
ح ۲۸۶پ‌‌م |
| درگذشت | ۲۴۶پ‌‌م |
| شغل و تخصص اصلی | فرمانروا |
| گروه مقاله | مقدونی |
| خویشاوندان سرشناس | آنتیوخوس اول (پدر) - فیلادِلفوس (همسر) |
آنتیوخوس دوم (ح ۲۸۶ـ۲۴۶پ‌‌م)(Antiochus II)
پادشاه سلوکی (۲۶۱ـ۲۴۶پ‌‌م) و پسر آنتیوخوس اول[۱]. به آنتیوخوس تِئوس[۲] یا آنتیوخوس رَبّانی شهرت داشت. در زمان سلطنت او، ایالت‌های شرقی از حاکمیت یونان و مقدونیه سرپیچیدند و امیران بومی را بر قدرت نشاندند. ازدواج با فیلادِلفوس[۳]، دختر بَطلَمیوس، موجب شد که با مصر صلح کند، ولی برای ملت خود حاکمی ستمگر بود.