آنکلساریا، تهمورث دین شاه (۱۸۴۲ـ بمبیی ۱۹۰۳): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
از آثارش: ترجمۀ ''داتستان دینیک'' به گجراتی (۱۸۷۲م)؛ ترجمۀ ''سیاوخش‌نامۀ'' رستم پشوتن به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۳م)؛ ترجمۀ ا''ردویسوریشت'' به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۴م)؛ و ویرایش ''خرده‌اوستا'' (بمبئی، ۱۸۸۱م)؛ بهرۀ دوم ''مادیگان هزار داتستان'' (بمبئی، ۱۹۱۳م)؛ ''مینوی خرد'' (۱۹۱۳م)؛ ''بندهش'' (۱۹۰۸م). | از آثارش: ترجمۀ ''داتستان دینیک'' به گجراتی (۱۸۷۲م)؛ ترجمۀ ''سیاوخش‌نامۀ'' رستم پشوتن به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۳م)؛ ترجمۀ ا''ردویسوریشت'' به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۴م)؛ و ویرایش ''خرده‌اوستا'' (بمبئی، ۱۸۸۱م)؛ بهرۀ دوم ''مادیگان هزار داتستان'' (بمبئی، ۱۹۱۳م)؛ ''مینوی خرد'' (۱۹۱۳م)؛ ''بندهش'' (۱۹۰۸م). | ||
<br><!--10254900--> | <br><!--10254900--> | ||
---- | |||
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | [[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | ||
[[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]] | [[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]] | ||
[[رده:ادیان و فرقه های غیراسلام]] | [[رده:ادیان و فرقه های غیراسلام]] | ||
[[رده:زردشتی]] | [[رده:زردشتی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۵۹
| آنکلساریا، تهمورث دین شاه Tahmuras Dinshah Anklesaria | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۴۲م |
| درگذشت | بمبئی ۱۹۰۳م |
| ملیت | هندی |
| تحصیلات و محل تحصیل | مدرسه‌ای دینی در سورت (سورات) |
| شغل و تخصص اصلی | موبد زردشتی |
| شغل و تخصص های دیگر | ایران‌شناس |
| آثار | ترجمۀ داتستان دینیک به گجراتی (۱۸۷۲م)؛ ترجمۀ سیاوخش‌نامۀ رستم پشوتن به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۳م)؛ ترجمۀ اردویسوریشت به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۴م)؛ و ویرایش خرده‌اوستا (بمبئی، ۱۸۸۱م)؛ بهرۀ دوم مادیگان هزار داتستان (بمبئی، ۱۹۱۳م)؛ مینوی خرد (۱۹۱۳م)؛ بندهش (۱۹۰۸م) |
| گروه مقاله | زبان شناسی و ترجمه |
| خویشاوندان سرشناس | بهرام گور تهمورث آنکلساریا (پسر) |
آنْکلِساریا، تهمورث دین‌شاه (۱۸۴۲ـ بمبئی ۱۹۰۳م) (Anklesaria, Tahmuras Dinshah)
موبد زردشتی و ایران‌شناس هندی. نزد پدرش و سپس در مدرسه‌ای دینی در سورت (سورات[۱]) درس خواند و در سلک موبدان درآمد. در بمبئی به مطالعات اوستایی و زبان پهلوی پرداخت و سانسکریت را نیز آموخت. زبان‌های گجراتی[۲]، اردو و فارسی را به خوبی می‌دانست و با زبان‌های فرانسه[۳]، آلمانی[۴] و انگلیسی[۵] آشنایی داشت. در ۱۸۷۴م استاد مطالعات اوستایی و پهلوی در مدرسه ملافیروز در بمبئی شد. شماری از آثار پهلوی را ویراست کرد که پس از مرگش توسط پسر او، بهرام‌گور تهمورث[۶]، به چاپ رسید.
از آثارش: ترجمۀ داتستان دینیک به گجراتی (۱۸۷۲م)؛ ترجمۀ سیاوخش‌نامۀ رستم پشوتن به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۳م)؛ ترجمۀ اردویسوریشت به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۴م)؛ و ویرایش خرده‌اوستا (بمبئی، ۱۸۸۱م)؛ بهرۀ دوم مادیگان هزار داتستان (بمبئی، ۱۹۱۳م)؛ مینوی خرد (۱۹۱۳م)؛ بندهش (۱۹۰۸م).