آیت احمد، حسین (۱۹۲۶): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
<br /> سیاستمدار و ناسیونالیست الجزایری. درخلال جنگ استقلال عضو جبهۀ آزادی‌بخش ملی<ref>Front de Libération Nationale (FLN)</ref> و شورای ملی انقلاب الجزایر<ref>Conseil National de la Révolution Algérienne (CNRA)</ref> بود. مقامات مستعمراتی فرانسه، او را دستگیر کردند (۱۹۵۶) و تا ۱۹۶۲ در زندان به‌سر برد. پس از استقلال الجزایر نمایندۀ مجلس ملی شد، اما در ۱۹۶۳ کناره‌گیری کرد و حزب مخالف، جبهۀ نیروهای سوسیالیست<ref>Front des Forces Socialistes (FFS)</ref>، را سازماندهی کرد. هنگامی‌که تلاش می‌کرد از قبائلیه<ref>Kabylia</ref>، زادگاهش، نبرد برضد رژیم بن بلا<ref>Ben Bella</ref> را آغاز کند، او را بازداشت و محکوم به مرگ کردند. در ۱۹۶۶ از زندان گریخت و کشورش را ترک کرد. قانونی‌شدن احزاب سیاسی در الجزایر به تبعید آیت احمد پایان داد (۱۹۸۹)، اما از انتقاد صریح او از شیوۀ غیردموکراتیک ادارۀ کشور ممانعت نکرد. | <br /> سیاستمدار و ناسیونالیست الجزایری. درخلال جنگ استقلال عضو جبهۀ آزادی‌بخش ملی<ref>Front de Libération Nationale (FLN)</ref> و شورای ملی انقلاب الجزایر<ref>Conseil National de la Révolution Algérienne (CNRA)</ref> بود. مقامات مستعمراتی فرانسه، او را دستگیر کردند (۱۹۵۶) و تا ۱۹۶۲ در زندان به‌سر برد. پس از استقلال الجزایر نمایندۀ مجلس ملی شد، اما در ۱۹۶۳ کناره‌گیری کرد و حزب مخالف، جبهۀ نیروهای سوسیالیست<ref>Front des Forces Socialistes (FFS)</ref>، را سازماندهی کرد. هنگامی‌که تلاش می‌کرد از قبائلیه<ref>Kabylia</ref>، زادگاهش، نبرد برضد رژیم بن بلا<ref>Ben Bella</ref> را آغاز کند، او را بازداشت و محکوم به مرگ کردند. در ۱۹۶۶ از زندان گریخت و کشورش را ترک کرد. قانونی‌شدن احزاب سیاسی در الجزایر به تبعید آیت احمد پایان داد (۱۹۸۹)، اما از انتقاد صریح او از شیوۀ غیردموکراتیک ادارۀ کشور ممانعت نکرد. | ||
---- | ---- | ||
[[Category:تاریخ جهان]] [[Category:شمال افریقا غیر از مصر]] | [[Category:تاریخ جهان]] [[Category:شمال افریقا غیر از مصر]] | ||
نسخهٔ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۴۰
آیت احمد، حسین (۱۹۲۶- لوزان ۲۰۱۵م) Ayat Ahmed, Hossein
سیاستمدار و ناسیونالیست الجزایری. درخلال جنگ استقلال عضو جبهۀ آزادی‌بخش ملی[۱] و شورای ملی انقلاب الجزایر[۲] بود. مقامات مستعمراتی فرانسه، او را دستگیر کردند (۱۹۵۶) و تا ۱۹۶۲ در زندان به‌سر برد. پس از استقلال الجزایر نمایندۀ مجلس ملی شد، اما در ۱۹۶۳ کناره‌گیری کرد و حزب مخالف، جبهۀ نیروهای سوسیالیست[۳]، را سازماندهی کرد. هنگامی‌که تلاش می‌کرد از قبائلیه[۴]، زادگاهش، نبرد برضد رژیم بن بلا[۵] را آغاز کند، او را بازداشت و محکوم به مرگ کردند. در ۱۹۶۶ از زندان گریخت و کشورش را ترک کرد. قانونی‌شدن احزاب سیاسی در الجزایر به تبعید آیت احمد پایان داد (۱۹۸۹)، اما از انتقاد صریح او از شیوۀ غیردموکراتیک ادارۀ کشور ممانعت نکرد.