بکو، فرانسوا (۱۹۲۷): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:Becaud, Francois.jpg|بندانگشتی|فرانسوا بکو]]
بِکو، فرانسوا (۱۹۲۷- ۲۰۰۱م)(Becaud, Francois)<br /> {{جعبه زندگینامه
بِکو، فرانسوا (۱۹۲۷- ۲۰۰۱م)(Becaud, Francois)<br /> {{جعبه زندگینامه
|عنوان =فرانسوا بکو
|عنوان =فرانسوا بکو
خط ۲۹: خط ۲۸:
}}
}}


مشهور به ژیلبر بکو<ref>Gilbert Becaud
مشهو[[پرونده:Becaud, Francois.jpg|بندانگشتی|فرانسوا بکو]]
ر به ژیلبر بکو<ref>Gilbert Becaud
</ref>، آهنگ‌ساز و خوانندۀ فرانسوی. فعالیت خود را از نخستین سال‌های دهۀ ۱۹۵۰ آغاز کرد. در ۱۹۵۴، زمانی‌که برای نخستین‌بار در سالن اولیمپیا<ref>Olympia </ref> بر روی صحنه رفت، به‌شهرت رسید. به او آقای صدهزار ولت<ref>Monsieur 100000 Volts </ref> لقب دادند. بسیاری از ترانه‌هایش در زمرۀ ترانه‌های کلاسیک فرانسه قرار گرفته‌اند؛ از آن جمله‌اند: ''دست‌های من''<ref>''Mes Mains''</ref> (۱۹۵۳)، ''و اکنون''<ref> ''Et Maintenant''</ref> (۱۹۶۲) و ''مهم گل سرخ است''<ref> ''L’Important cest la rose''</ref> (۱۹۶۷).
</ref>، آهنگ‌ساز و خوانندۀ فرانسوی. فعالیت خود را از نخستین سال‌های دهۀ ۱۹۵۰ آغاز کرد. در ۱۹۵۴، زمانی‌که برای نخستین‌بار در سالن اولیمپیا<ref>Olympia </ref> بر روی صحنه رفت، به‌شهرت رسید. به او آقای صدهزار ولت<ref>Monsieur 100000 Volts </ref> لقب دادند. بسیاری از ترانه‌هایش در زمرۀ ترانه‌های کلاسیک فرانسه قرار گرفته‌اند؛ از آن جمله‌اند: ''دست‌های من''<ref>''Mes Mains''</ref> (۱۹۵۳)، ''و اکنون''<ref> ''Et Maintenant''</ref> (۱۹۶۲) و ''مهم گل سرخ است''<ref> ''L’Important cest la rose''</ref> (۱۹۶۷).


----
<br/> <!--12287900-->
<br/> <!--12287900-->


[[Category:موسیقی]] [[Category:مدرن جهان]]
[[Category:موسیقی]] [[Category:مدرن جهان]]

نسخهٔ ‏۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۵۹

بِکو، فرانسوا (۱۹۲۷- ۲۰۰۱م)(Becaud, Francois)

فرانسوا بکو
Francois Becaud
زادروز ۱۹۲۷م
درگذشت ۲۰۰۱م
ملیت فرانسوی
شغل و تخصص اصلی آهنگ ساز
شغل و تخصص های دیگر خواننده
لقب آقای صدهزار ولت
آثار دست های من (۱۹۵۳)؛ و اکنون (۱۹۶۲)؛ مهم گل سرخ است (۱۹۶۷)
گروه مقاله موسیقی

مشهو

فرانسوا بکو

ر به ژیلبر بکو[۱]، آهنگ‌ساز و خوانندۀ فرانسوی. فعالیت خود را از نخستین سال‌های دهۀ ۱۹۵۰ آغاز کرد. در ۱۹۵۴، زمانی‌که برای نخستین‌بار در سالن اولیمپیا[۲] بر روی صحنه رفت، به‌شهرت رسید. به او آقای صدهزار ولت[۳] لقب دادند. بسیاری از ترانه‌هایش در زمرۀ ترانه‌های کلاسیک فرانسه قرار گرفته‌اند؛ از آن جمله‌اند: دست‌های من[۴] (۱۹۵۳)، و اکنون[۵] (۱۹۶۲) و مهم گل سرخ است[۶] (۱۹۶۷).




  1. Gilbert Becaud
  2. Olympia
  3. Monsieur 100000 Volts
  4. Mes Mains
  5. Et Maintenant
  6. L’Important cest la rose