آندراش شیف: تفاوت میان نسخه‌ها

نوازنده‌ی پیانو و رهبر ارکستر مجاری- بریتانیایی. پدر و مادر شیف از بازماندگان یهودیان نابود شده توسط نازی‌ها ([[هولوکاست]]) هستند. او در آکادمی [[فرانتس لیست]]<ref>Franz Liszt Academy</ref> بوداپست، مدرسه‌ی عالی موسیقی لیستِ وایمار<ref>Hochschule für Musik Franz Liszt, Weimar</ref> (آلمان) و در انگلیس درس خوانده است. شیف استاد آکادمی بارنبویم- ادوارد سعید<ref>Barenboim–Said Akademie</ref> (برلین) و از حیث رویکرد سیاسی از منتقدان سیاست‌های حکومت‌های مجارستان و اتریش است.

شیف از 5 سالگی نواختن پیانو را شروع کرده است. پس از اتمام تحصیلاتش در مجارستان، آلمان و انگلیس، در سال 1979 برای مهاجرت به امریکا تلاش کرد که به دلیل سفرهای هنری متعددش به او شهروندی آن کشور اعطا نشد. از ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۸م مدیر هنری فستیوال «موسیقی مجلسی<ref>Musiktage Mondsee</ref>» در نزدیکی [[سالزبورگ، شهر|سالزبورگ]] بود. شیف به عنوان رهبر با ارکسترهای مجلسی، سمفونیک و فیلارمونیک متعددی در سراسر اروپا و امریکا آثاری از [[هایدن، یوزف (۱۷۳۲ـ۱۸۰۹)|هایدن]]، [[برامس، یوهانس (۱۸۳۳ـ۱۸۹۷)|یوهانس]]، [[باخ، یوهان سباستیان (۱۶۸۵ـ۱۷۵۰)|باخ]]، [[موتسارت، ولفگانگ آمادیوس (۱۷۵۶ـ۱۷۹۱)|موتسارت]]، [[بتهوون، لودویگ وان (۱۷۷۰ـ۱۸۲۷)|بتهوون]]، [[شوبرت ، فرانتس (۱۷۹۷ـ ۱۸۲۸)|شوبرت]] و [[شومان ، روبرت (۱۸۱۰ـ۱۸۵۶)|شومان]] را اجرا کرده است. وی از سال 2001 به عنوان شهروند بریتانیا پذیرفته شده و به همراه همسرش، یوکو شیوکاو<ref>Yūko Shiokawa</ref> (نوازنده‌ی ویولن ژاپنی) عمدتاً در انگلیس زندگی می‌کند.  

شیف تاکنون جوایز متعدد و افتخارات بسیاری کسب کرده‌ است و در سال 2014م هم، به پاسِ خدماتش به دنیای موسیقی، از دستِ [[الیزابت دوم|ملکه الیزابت دوم]] لقبِ شوالیه (عنوان سِر) دریافت کرد. از جوایز وی: جایزه‌ی گرمی<ref>Grammy Awards</ref>، جایزه‌ی کشوت<ref>Kossuth Prize</ref>، جایزه‌ی گرامافون<ref>Gramophone Award‎</ref>، مدال موتسارت<ref>Mozart Medal</ref>‏، و «جایزه‌ی باخِ» آکادمی سلطنتی موسیقی<ref>Royal Academy of Music‎</ref>.