وایمن، جین: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «جین وایمن (میزوری 5 ژانویه 1917- کالیفرنیا 10 سپتامبر 2007م) Jane Wyman (نام اصلی: سارا جین میفیلد<ref>Sarah Jane Mayfield</ref>) بازیگر زن امریکاییِ برندۀ جایزۀ اسکار، از ستارگان هالیوود در دهه‌های 1940 و 1950م. در 4سالگی او پدرش درگذشت و مادرش نیز او را ت...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
جین وایمن (میزوری 5 ژانویه 1917- کالیفرنیا 10 سپتامبر 2007م) Jane Wyman | جین وایمن (میزوری 5 ژانویه 1917- کالیفرنیا 10 سپتامبر 2007م) Jane Wyman | ||
(نام اصلی: سارا جین میفیلد<ref>Sarah Jane Mayfield</ref>) بازیگر زن امریکاییِ برندۀ [[اسکار، جایزه|جایزۀ اسکار]]، از ستارگان هالیوود در دهه‌های 1940 و 1950م. در 4سالگی او پدرش درگذشت و مادرش نیز او را ترک کرد. مادرخوانده‌اش او را تشویق کرد تا بخت خود را به عنوان بازیگر خردسال در سینما بیازماید. آنان در یازده‌سالگی جین چندین ماه را به بطالت در هالیوود گذراندند و سرانجام از این خیال منصرف شدند. سارا جین به مدرسه برگشت؛ در دانشگاه میزوری<ref>University of Missouri </ref> پذیرفته شد و مدتی مانیکوریست و تلفنچی بود. سرانجام به عنوان خواننده در رادیو وارد دنیای نمایش شد. نام جین دورل<ref>Jane Durrell</ref> را روی خود گذاشت و در سال‌های آغازین دهۀ ۱۹۳۰م به عنوان دختر گروه کر و بازیگر نقش‌های جزئی کار خود را در هالیوود آغاز کرد. | (نام اصلی: سارا جین میفیلد<ref>Sarah Jane Mayfield</ref>) بازیگر زن امریکاییِ برندۀ [[اسکار، جایزه|جایزۀ اسکار]]، از ستارگان هالیوود در دهه‌های 1940 و 1950م. در 4سالگی او پدرش درگذشت و مادرش نیز او را ترک کرد. مادرخوانده‌اش او را تشویق کرد تا بخت خود را به عنوان بازیگر خردسال در سینما بیازماید. آنان در یازده‌سالگی جین چندین ماه را به بطالت در هالیوود گذراندند و سرانجام از این خیال منصرف شدند. سارا جین به مدرسه برگشت؛ در دانشگاه میزوری<ref>University of Missouri </ref> پذیرفته شد و مدتی مانیکوریست و تلفنچی بود. سرانجام به عنوان خواننده در رادیو وارد دنیای نمایش شد. نام جین دورل<ref>Jane Durrell</ref> را روی خود گذاشت و در سال‌های آغازین دهۀ ۱۹۳۰م به عنوان دختر گروه کر و بازیگر نقش‌های جزئی کار خود را در هالیوود آغاز کرد. حدود 10سال نقش موطلایی‌های جسور را بازی کرد. گهگاه نقش‌های مهمی به عهده می‌گرفت، ولی اغلب در نقش‌های دوم و برای انبساط خاطر در صحنه‌های کمدی به کار گرفته می‌شد. سپس ناگهان به ستاره‌ای مهم بدل شد و موهایش را به رنگ قهوه‌ای درآورد. در ''تعطیلیِ از دست‌رفته''<ref>''The Lost Weekend''</ref> برای نخستین بار فرصت یافت تا قابلیت‌هایش را در نقش‌های جدی به نمایش بگذارد. سپس به خاطر بازی در ''گوزن یک‌ساله''<ref>''The Yearling''</ref> نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اول شد. در سال ۱۹۴۸م برای ایفای عالی نقش زنی کرولال، قربانی یک هتک حرمت، در ''جانی بلیندا''<ref>''Johnny Belinda''</ref> این جایزه را گرفت. از این پس ستارۀ فیلم‌های متعدد، از ملودرام پراحساس تا کمدی‌های سبک‌دلانه بود و در آنها قدرت انعطاف بازیگری‌اش را به رخ می‌کشید. دو بار دیگر نیز نامزد دریافت اسکار شد: برای ''روبندۀ آبی‌رنگ''<ref>''The Blue Veil''</ref> و ''وسوسۀ باشکوه''<ref>''Magnificent Obsession''</ref>. علاوه بر این در سال‌های 1949، 1952 و 1983م سه جایزۀ گلدن گلوب نیز برای نقش‌پردازی‌هایش به او تعلق گرفت. | ||
---- | ---- | ||
[[رده:سینما]] | [[رده:سینما]] | ||
[[رده:جهان - اشخاص]] | [[رده:جهان - اشخاص]] | ||
نسخهٔ ۱۷ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۴۲
جین وایمن (میزوری 5 ژانویه 1917- کالیفرنیا 10 سپتامبر 2007م) Jane Wyman
(نام اصلی: سارا جین میفیلد[۱]) بازیگر زن امریکاییِ برندۀ جایزۀ اسکار، از ستارگان هالیوود در دهه‌های 1940 و 1950م. در 4سالگی او پدرش درگذشت و مادرش نیز او را ترک کرد. مادرخوانده‌اش او را تشویق کرد تا بخت خود را به عنوان بازیگر خردسال در سینما بیازماید. آنان در یازده‌سالگی جین چندین ماه را به بطالت در هالیوود گذراندند و سرانجام از این خیال منصرف شدند. سارا جین به مدرسه برگشت؛ در دانشگاه میزوری[۲] پذیرفته شد و مدتی مانیکوریست و تلفنچی بود. سرانجام به عنوان خواننده در رادیو وارد دنیای نمایش شد. نام جین دورل[۳] را روی خود گذاشت و در سال‌های آغازین دهۀ ۱۹۳۰م به عنوان دختر گروه کر و بازیگر نقش‌های جزئی کار خود را در هالیوود آغاز کرد. حدود 10سال نقش موطلایی‌های جسور را بازی کرد. گهگاه نقش‌های مهمی به عهده می‌گرفت، ولی اغلب در نقش‌های دوم و برای انبساط خاطر در صحنه‌های کمدی به کار گرفته می‌شد. سپس ناگهان به ستاره‌ای مهم بدل شد و موهایش را به رنگ قهوه‌ای درآورد. در تعطیلیِ از دست‌رفته[۴] برای نخستین بار فرصت یافت تا قابلیت‌هایش را در نقش‌های جدی به نمایش بگذارد. سپس به خاطر بازی در گوزن یک‌ساله[۵] نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اول شد. در سال ۱۹۴۸م برای ایفای عالی نقش زنی کرولال، قربانی یک هتک حرمت، در جانی بلیندا[۶] این جایزه را گرفت. از این پس ستارۀ فیلم‌های متعدد، از ملودرام پراحساس تا کمدی‌های سبک‌دلانه بود و در آنها قدرت انعطاف بازیگری‌اش را به رخ می‌کشید. دو بار دیگر نیز نامزد دریافت اسکار شد: برای روبندۀ آبی‌رنگ[۷] و وسوسۀ باشکوه[۸]. علاوه بر این در سال‌های 1949، 1952 و 1983م سه جایزۀ گلدن گلوب نیز برای نقش‌پردازی‌هایش به او تعلق گرفت.