پرش به محتوا

کلودت کولبر: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۰۰۸ بایت اضافه‌شده ،  ۶ روز پیش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
کلودت کولبر (فرانسه ۱۳ س‍پتامبر ۱۹۰۳ - باربادوس ۳۰ ژوئیه ۱۹۹۶م)  <bdi>Claudette Colbert</bdi>
کلودت کولبر (فرانسه ۱۳ س‍پتامبر ۱۹۰۳ - باربادوس ۳۰ ژوئیه ۱۹۹۶م)  <bdi>Claudette Colbert</bdi>


(نام اصلی: امیلی شوشون<ref>Émilie Chauchoin</ref>) بازیگر زن فرانسوی‌تبار، برندۀ [[اسکار، جایزه|جایزۀ اسکار]] بهترین بازیگر نقش اول زن. سه‌ساله بود که با خانواده‌اش به آمریکا مهاجرت کرد. تحصیلاتش را در دبیرستان واشینگتن اروینگ<ref>Washington Irving</ref> به پایان برد. سپس در «آرت استیودنتز لیگ<ref>Art Students League of New York</ref>» طراحی مد خواند. در سال ۱۹۲۳م آشنایی با آن موریسونِ<ref>Anne Morrison </ref> نمایشنامه‌نویس سبب شد تا نقش کوچکی را در یک تئاتر به دست آورد. پس از این نامش را به کولبر تغییر داد. در فاصلۀ سال‌های ۱۹۲۵ تا ۱۹۲۹م در برادوی<ref>Broadway Theatre</ref> در نمایش‌های مختلفی بازی کرد. در ۱۹۲۷م نخستین و آخرین فیلم صامت خود را بازی کرد (''برای عشق مایک<ref>''For the Love of Mike''</ref>'' - ساختۀ [[کاپرا، فرانک (۱۸۹۷ـ۱۹۹۱)|فرانک کاپرا]]). دوران کاری‌اش به طور جدی پس از ظهور سینمای ناطق آغاز شد. با ''در یک شب اتفاق افتاد''<ref>''It Happened One Night''</ref> (1934م) درخشید و برندۀ جایزۀ اسکار شد. در نیمۀ دههٔ ۱۹۵۰ متناوباً بر صحنۀ تئاترها و پردۀ سینماهای آمریکا ظاهر شد. در همین دهه در انگلستان دو فیلم و یک فیلم در فرانسه بازی کرد. در دههٔ ۱۹۶۰م نیز بیشتر بر صحنۀ تئاتر فعال بود، اما پس از آن دیگر نیمه‌بازنشسته شد. همسر نخستش نورمن فاستر<ref name=":0">Norman Foster</ref><ref name=":0" /> (از ۱۹۲۸ - ۱۹۳۵م) بازیگر‌-کارگردان سینما بود.   
(نام اصلی: امیلی شوشون<ref>Émilie Chauchoin</ref>) بازیگر زن فرانسوی‌تبار، برندۀ [[اسکار، جایزه|جایزۀ اسکار]] بهترین بازیگر نقش اول زن. سه‌ساله بود که با خانواده‌اش به آمریکا مهاجرت کرد. تحصیلاتش را در دبیرستان واشینگتن اروینگ<ref>Washington Irving</ref> به پایان برد. سپس در «آرت استیودنتز لیگ<ref>Art Students League of New York</ref>» طراحی مد خواند. در سال ۱۹۲۳م آشنایی با آن موریسونِ<ref>Anne Morrison </ref> نمایشنامه‌نویس سبب شد تا نقش کوچکی را در یک تئاتر به دست آورد. پس از این نامش را به کولبر تغییر داد. در فاصلۀ سال‌های ۱۹۲۵ تا ۱۹۲۹م در برادوی<ref>Broadway Theatre</ref> در نمایش‌های مختلفی بازی کرد. در ۱۹۲۷م نخستین و آخرین فیلم صامت خود را بازی کرد (''برای عشق مایک<ref>''For the Love of Mike''</ref>'' - ساختۀ [[کاپرا، فرانک (۱۸۹۷ـ۱۹۹۱)|فرانک کاپرا]]). دوران کاری‌اش به طور جدی پس از ظهور سینمای ناطق آغاز شد. با ''در یک شب اتفاق افتاد''<ref>''It Happened One Night''</ref> (1934م) درخشید و برندۀ جایزۀ اسکار شد. در نیمۀ دههٔ ۱۹۵۰ متناوباً بر صحنۀ تئاترها و پردۀ سینماهای آمریکا ظاهر شد. در همین دهه در انگلستان دو فیلم و یک فیلم در فرانسه بازی کرد. در سال 1962م اعلام بازنشستگی کرد و پس از آن جز یک اجرای موفق صحنه‌ای در سال 1963م و حضور در یک مجموعۀ تلویزیونی در سال 1987م که در آن نیز مورد توجه قرار گرفت، فعالیت هنری نداشت. وی طی نزدیک به 35سال فعالیت در سینما، در حدود 60 فیلم بازی کرد. همسر نخستش نورمن فاستر<ref name=":0">Norman Foster</ref><ref name=":0" /> (از ۱۹۲۸ - ۱۹۳۵م) بازیگر‌-کارگردان سینما بود.   


«من به آن شکوه و زرق و برقی که هالیوود به کسانی که فاقد شخصیتند می‌دهد نیازی ندارم.» در اینجا حق با کولبر بود؛ او شکوهی خاص و طبیعی داشت که ناشی از استعداد و هوشش بود. برخلاف بسیاری از بازیگران، صدا در سینما به کمک او آمد. لحن دلنشین صدایش سبب شد تا به خدمت [[پارامونت، استودیوهای|پارامونت]] درآید. در آغاز نقش‌های مختلفی را از کمدی‌های سبک تا ملودرام‌های غم‌انگیز ایفا کرد که در همۀ آنها نیز موفق بود. اما استعداد درخشان کمدی او با ''در یک شب اتفاق افتاد'' کشف شد و از آن پس بیشتر در نقش‌های پیچیدۀ کمدی ظاهر شد؛ در نقش زنان خوش‌پوش و متجددی که از پس هر شرایطی می‌توانند برآیند. برخی کارگردانان مثل [[دومیل، سیسیل ب (۱۸۸۱ـ۱۹۵۹)|سیسیل ب. دومیل]] او را در نقش زنان شهرآشوب (مثل فیلم‌های ''کلئوپاترا''<ref>''Cleopatra''</ref> و ''علامت صلیب''<ref>''The Sign of the Cross''</ref>) ترجیح می‌دادند، اما بهترین نقش غیرکمدی‌اش را در ملودرام ''از وقتی تو رفتی''<ref>''Since You Went Away''</ref> (1944م) در نقش زنی که طی [[جنگ جهانی دوم]] همراه با خانواده‌اش مصایب و فجایع بسیاری را از سر می‌گذراند، ایفا کرد. در همین سال قراردادش با پارامونت به پایان رسید و پس از جنگ جهانی دوم اعتبار قبلی خود را به دست نیاورد. چرا که قدرت بازیگری کمدی او نادیده انگاشته شد.     
«من به آن شکوه و زرق و برقی که هالیوود به کسانی که فاقد شخصیتند می‌دهد نیازی ندارم.» در اینجا حق با کولبر بود؛ او شکوهی خاص و طبیعی داشت که ناشی از استعداد و هوشش بود. برخلاف بسیاری از بازیگران، صدا در سینما به کمک او آمد. لحن دلنشین صدایش سبب شد تا به خدمت [[پارامونت، استودیوهای|پارامونت]] درآید. در آغاز نقش‌های مختلفی را از کمدی‌های سبک تا ملودرام‌های غم‌انگیز ایفا کرد که در همۀ آنها نیز موفق بود. اما استعداد درخشان کمدی او با ''در یک شب اتفاق افتاد'' کشف شد و از آن پس بیشتر در نقش‌های پیچیدۀ کمدی ظاهر شد؛ در نقش زنان خوش‌پوش و متجددی که از پس هر شرایطی می‌توانند برآیند. برخی کارگردانان مثل [[دومیل، سیسیل ب (۱۸۸۱ـ۱۹۵۹)|سیسیل ب. دومیل]] او را در نقش زنان شهرآشوب (مثل فیلم‌های ''کلئوپاترا''<ref>''Cleopatra''</ref> و ''علامت صلیب''<ref>''The Sign of the Cross''</ref>) ترجیح می‌دادند، اما بهترین نقش غیرکمدی‌اش را در ملودرام ''از وقتی تو رفتی''<ref>''Since You Went Away''</ref> (1944م) در نقش زنی که طی [[جنگ جهانی دوم]] همراه با خانواده‌اش مصایب و فجایع بسیاری را از سر می‌گذراند، ایفا کرد. در همین سال قراردادش با پارامونت به پایان رسید و پس از جنگ جهانی دوم اعتبار قبلی خود را به دست نیاورد. چرا که قدرت بازیگری کمدی او نادیده انگاشته شد. کولبر از آن گروه بازیگرانی است که زمان نمی‌تواند کیفیات خاص و فوق‌العاده‌شان را از آنان بگیرد. زیرکی، قدرت و بالاتر از همه هوشی که از نگاهش منعکس می‌شد ویژگی‌هایی هستند که بالا رفتن سن بر آنها هیچ تأثیر منفی بر جا نگذاشت.     
 
کولبر علاوه بر جایزۀ هفتمین دورۀ مراسم اسکار، در سال‌های 1936 و 1945م نیز برای فیلم‌های ''دنیاهای خصوصی''<ref>''Private Worlds''</ref> و ''از وقتی تو رفتی'' نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شد.   
----
----


moderation، Moderators، سرویراستار، ویراستار
۵۱٬۹۱۱

ویرایش