کلودت کولبر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
(نام اصلی: امیلی شوشون<ref>Émilie Chauchoin</ref>) بازیگر زن فرانسوی‌تبار، برندۀ [[اسکار، جایزه|جایزۀ اسکار]] بهترین بازیگر نقش اول زن. سه‌ساله بود که با خانواده‌اش به آمریکا مهاجرت کرد. تحصیلاتش را در دبیرستان واشینگتن اروینگ<ref>Washington Irving</ref> به پایان برد. سپس در «آرت استیودنتز لیگ<ref>Art Students League of New York</ref>» طراحی مد خواند. در سال ۱۹۲۳م آشنایی با آن موریسونِ<ref>Anne Morrison </ref> نمایشنامه‌نویس سبب شد تا نقش کوچکی را در یک تئاتر به دست آورد. پس از این نامش را به کولبر تغییر داد. در فاصلۀ سال‌های ۱۹۲۵ تا ۱۹۲۹م در برادوی<ref>Broadway Theatre</ref> در نمایش‌های مختلفی بازی کرد. در ۱۹۲۷م نخستین و آخرین فیلم صامت خود را بازی کرد (''برای عشق مایک<ref>''For the Love of Mike''</ref>'' - ساختۀ [[کاپرا، فرانک (۱۸۹۷ـ۱۹۹۱)|فرانک کاپرا]]). دوران کاری‌اش به طور جدی پس از ظهور سینمای ناطق آغاز شد. با ''در یک شب اتفاق افتاد''<ref>''It Happened One Night''</ref> (1934م) درخشید و برندۀ جایزۀ اسکار شد. در نیمۀ دههٔ ۱۹۵۰ متناوباً بر صحنۀ تئاترها و پردۀ سینماهای آمریکا ظاهر شد. در همین دهه در انگلستان دو فیلم و یک فیلم در فرانسه بازی کرد. در دههٔ ۱۹۶۰م نیز بیشتر بر صحنۀ تئاتر فعال بود، اما پس از آن دیگر نیمه‌بازنشسته شد. همسر نخستش نورمن فاستر<ref name=":0">Norman Foster</ref><ref name=":0" /> (از ۱۹۲۸ - ۱۹۳۵م) بازیگر-کارگردان سینما بود. | (نام اصلی: امیلی شوشون<ref>Émilie Chauchoin</ref>) بازیگر زن فرانسوی‌تبار، برندۀ [[اسکار، جایزه|جایزۀ اسکار]] بهترین بازیگر نقش اول زن. سه‌ساله بود که با خانواده‌اش به آمریکا مهاجرت کرد. تحصیلاتش را در دبیرستان واشینگتن اروینگ<ref>Washington Irving</ref> به پایان برد. سپس در «آرت استیودنتز لیگ<ref>Art Students League of New York</ref>» طراحی مد خواند. در سال ۱۹۲۳م آشنایی با آن موریسونِ<ref>Anne Morrison </ref> نمایشنامه‌نویس سبب شد تا نقش کوچکی را در یک تئاتر به دست آورد. پس از این نامش را به کولبر تغییر داد. در فاصلۀ سال‌های ۱۹۲۵ تا ۱۹۲۹م در برادوی<ref>Broadway Theatre</ref> در نمایش‌های مختلفی بازی کرد. در ۱۹۲۷م نخستین و آخرین فیلم صامت خود را بازی کرد (''برای عشق مایک<ref>''For the Love of Mike''</ref>'' - ساختۀ [[کاپرا، فرانک (۱۸۹۷ـ۱۹۹۱)|فرانک کاپرا]]). دوران کاری‌اش به طور جدی پس از ظهور سینمای ناطق آغاز شد. با ''در یک شب اتفاق افتاد''<ref>''It Happened One Night''</ref> (1934م) درخشید و برندۀ جایزۀ اسکار شد. در نیمۀ دههٔ ۱۹۵۰ متناوباً بر صحنۀ تئاترها و پردۀ سینماهای آمریکا ظاهر شد. در همین دهه در انگلستان دو فیلم و یک فیلم در فرانسه بازی کرد. در دههٔ ۱۹۶۰م نیز بیشتر بر صحنۀ تئاتر فعال بود، اما پس از آن دیگر نیمه‌بازنشسته شد. همسر نخستش نورمن فاستر<ref name=":0">Norman Foster</ref><ref name=":0" /> (از ۱۹۲۸ - ۱۹۳۵م) بازیگر-کارگردان سینما بود. | ||
«من به آن شکوه و زرق و برقی که هالیوود به کسانی که فاقد شخصیتند می‌دهد نیازی ندارم.» در اینجا حق با کولبر بود؛ او شکوهی خاص و طبیعی داشت که ناشی از استعداد و هوشش بود. برخلاف بسیاری از بازیگران، صدا در سینما به کمک او آمد. لحن دلنشین صدایش سبب شد تا به خدمت [[پارامونت، استودیوهای|پارامونت]] درآید. در آغاز نقش‌های مختلفی را از کمدی‌های سبک تا ملودرام‌های غم‌انگیز ایفا کرد که در همۀ آنها نیز موفق بود. اما استعداد درخشان کمدی او با ''در یک شب اتفاق افتاد'' کشف شد و از آن پس بیشتر در نقش‌های پیچیدۀ کمدی ظاهر شد؛ در نقش زنان خوش‌پوش و متجددی که از پس هر شرایطی می‌توانند برآیند. | |||
---- | ---- | ||