سوردلو (ح ۱۲۰۰ـ پیش از ۱۲۶۹م): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سوردِلّو (ح ۱۲۰۰ـ پیش از ۱۲۶۹م)(Sordello) | {{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}سوردِلّو (ح ۱۲۰۰ـ پیش از ۱۲۶۹م)(Sordello) | ||
مشهورترین تروبادور<ref>troubadour</ref> پرووانسی<ref>Provençal</ref> ایتالیایی‌تبار. مرثیه‌اش در مرگ حامی خود، بلاکاتس (بلاکاس)<ref>Blacatz (Blacas)</ref>، یکی از شاهکارهای شعر پرووانسال است، که در آن از همۀ شاهزادگان مسیحی دعوت می‌کند در ضیافت خاک‌سپاری از قلب قهرمان تکه‌ای بخورند تا از فضایلش بهره‌مند شوند. سوردلّو در کسوت تروبادوری در سراسر اسپانیا و جنوب فرانسه به سفر پرداخت، و سپس در ۱۲۳۷م در دربار ریموند برِنْگارِ چهارم پرووانس<ref>Raymond Berengar IV of Provence</ref> سکونت گزید و در ۱۲۶۵م به ایتالیا بازگشت. سوردلّو ۱۳۲۵ مصراع شعر تعلیمی و ۴۲ قطعه غنایی سرود، که بیشتر ترانه‌های عاشقانه و اشعار طنزآمیزند. مظهر غرور وطن‌دوستی در ''برزخ''<ref>''Purgatorio''</ref> (بخش دوم ''کمدی الهی'') دانته<ref>Dante</ref> است و نیز موضوع شعری از رابرت براونینگ<ref>Robert Browning</ref>. | مشهورترین تروبادور<ref>troubadour</ref> پرووانسی<ref>Provençal</ref> ایتالیایی‌تبار. مرثیه‌اش در مرگ حامی خود، بلاکاتس (بلاکاس)<ref>Blacatz (Blacas)</ref>، یکی از شاهکارهای شعر پرووانسال است، که در آن از همۀ شاهزادگان مسیحی دعوت می‌کند در ضیافت خاک‌سپاری از قلب قهرمان تکه‌ای بخورند تا از فضایلش بهره‌مند شوند. سوردلّو در کسوت تروبادوری در سراسر اسپانیا و جنوب فرانسه به سفر پرداخت، و سپس در ۱۲۳۷م در دربار ریموند برِنْگارِ چهارم پرووانس<ref>Raymond Berengar IV of Provence</ref> سکونت گزید و در ۱۲۶۵م به ایتالیا بازگشت. سوردلّو ۱۳۲۵ مصراع شعر تعلیمی و ۴۲ قطعه غنایی سرود، که بیشتر ترانه‌های عاشقانه و اشعار طنزآمیزند. مظهر غرور وطن‌دوستی در ''برزخ''<ref>''Purgatorio''</ref> (بخش دوم ''کمدی الهی'') دانته<ref>Dante</ref> است و نیز موضوع شعری از رابرت براونینگ<ref>Robert Browning</ref>. | ||
نسخهٔ ۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۳
| جعبه زندگینامه |
|---|
سوردِلّو (ح ۱۲۰۰ـ پیش از ۱۲۶۹م)(Sordello)
مشهورترین تروبادور[۱] پرووانسی[۲] ایتالیایی‌تبار. مرثیه‌اش در مرگ حامی خود، بلاکاتس (بلاکاس)[۳]، یکی از شاهکارهای شعر پرووانسال است، که در آن از همۀ شاهزادگان مسیحی دعوت می‌کند در ضیافت خاک‌سپاری از قلب قهرمان تکه‌ای بخورند تا از فضایلش بهره‌مند شوند. سوردلّو در کسوت تروبادوری در سراسر اسپانیا و جنوب فرانسه به سفر پرداخت، و سپس در ۱۲۳۷م در دربار ریموند برِنْگارِ چهارم پرووانس[۴] سکونت گزید و در ۱۲۶۵م به ایتالیا بازگشت. سوردلّو ۱۳۲۵ مصراع شعر تعلیمی و ۴۲ قطعه غنایی سرود، که بیشتر ترانه‌های عاشقانه و اشعار طنزآمیزند. مظهر غرور وطن‌دوستی در برزخ[۵] (بخش دوم کمدی الهی) دانته[۶] است و نیز موضوع شعری از رابرت براونینگ[۷].