شیروان و چرداول

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۴ توسط Reza rouzbahani (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
شیروان و چرداول
کشور پرونده:Flag of Iran.svg ایران
استان ایلام
بخش مرکزی، شیروان و هلیلان
جمعیت ۷۳,۹۷۳ نفر (۱۳۸۵ش)
موقعیت جنوب استان کرمانشاه (شهرستان‌های کرمانشاه و اسلام‌آباد غرب و گیلان غرب)، غرب استان لرستان (شهرستان کوهدشت)، شمال و شمال شرقی شهرستان ایلام و شرق شهرستان ایوان
نوع اقلیم در ارتفاعات معتدل - در دره‌ها معتدل مایل به گرم
شهر ها و آبادی های مهم سرابله، توحید (شاه بداغ)، لومار، صید نظری سفلی، کَلکَل، بلاوه ترۀ سفلی، مله‌ماران، و درب گنبد

شیروان و چَرْداوُل

شهرستانی قدیمی در شمال شرقی استان ایلام، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش‌های شیروان و هلیلان با مرکزیت اداری شهر سرابله. در دهۀ 1390ش طی دو مرحله تقسیمات کشوری در شهرستان شیروان و چرداول، بخش‌هایی از این شهرستان جدا و به شهرستان‌های تازه‌ای ارتقاء یافتند: در سال 1391ش با انتزاع بخش شیروان، شهرستان سیروان شکل گرفت؛ و در اواخر سال 1398ش با انتزاع بخش هلیلان، شهرستانی به نام هلیلان ایجاد شد. باقیماندۀ این شهرستان هم‌اکنون به نام چرداول متشکل است از 4 بخش، 7 دهستان و 4 شهر به مرکزیت اداری شهر سرابله.

وضعیت این شهرستان پیش از تقسیمات کشوری که در بالا ذکر شد، به شرح زیر بوده است:

از شمال به استان کرمانشاه (شهرستان‌های کرمانشاه و اسلام‌آباد غرب و گیلان غرب)، از شرق به استان لرستان (شهرستان کوهدشت) و از جنوب و جنوب غربی به شهرستان ایلام و از غرب به شهرستان ایوان محدود است. منطقه‌ای است کوهستانی با رشته‌کوه‌هایی موازی که از شمال غرب به جنوب شرقی کشیده شده و چند درۀ موازی هم را پدید آورده‌اند. کوه‌های چمن‌گیر (۲,۵۷۸ متر)، قلارنگ (۲,۴۷۳ متر)، و کاجومن (۲,۱۸۳ متر) بلندترین آن‌ها محسوب می‌شوند و رودخانه‌های چرداول، چنارچ، زنگاون، و سمیره آن‌ها را مشروب می‌کنند. اقلیم این شهرستان در ارتفاعات معتدل و در دره‌ها معتدل مایل به گرم و از نظر بارندگی جزو نواحی نیمه‌خشک است. جمعیت این شهرستان ۷۳,۹۷۳ نفر است (۱۳۸۵). مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از سرابله، توحید (شاه بداغ)، لومار، صید نظری سفلی، کَلکَل، بلاوه ترۀ سفلی، مله‌ماران، و درب گنبد. راه کرمانشاه به ایلام و نیز راه گیلان غرب به ایلام و لومار و چند راه فرعی و روستایی، شبکۀ راه‌های ارتباطی این شهرستان، نسبتاً جنگلی، را تشکیل می‌دهند.