ماده دیامغناطیسی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ماده دیامغناطیسی (diamagnetic material)

ماده‌ای که آهنربا آن را به‌طور ضعیف از خود می‌راند. همۀ مواد دیامغناطیس‌اند، ولی این ویژگی اغلب بر اثر انواع قوی‌تر خواص مغناطیسی، نظیر رفتار پارامغناطیسی[۱] یا فِرومغناطیسی[۲]، پوشیده می‌ماند. خاصیت دیامغناطیسی بر اثر تغییر مدار الکترون‌ها در ماده‌ای پدید می‌آید که تحت تأثیر میدان اِعمال‌شده است. مواد دیامغناطیسی دارای اندکی پذیرفتاری مغناطیسی[۳] منفی‌اند.



  1. paramagnetic
  2. ferromagnetic
  3. magnetic susceptibility