ماتیس، هانری (۱۸۶۹ـ۱۹۵۴): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
نقاش، مجسمه‌ساز، و تصویرگر فرانسوی. از اصلی‌ترین شخصیت‌های نوآور هنر آغاز قرن بیستم بود. در شکل‌گیری فوْویسم<ref>fauvism</ref> سهم بسزایی داشت، و بعدها سبکی پدید آورد که خطوط مارپیچ قوی، طرح‌های دوبُعدی، و رنگ‌های درخشان از مشخصه‌های آن بودند. ''رقص''<ref>''The Dance'' | نقاش، مجسمه‌ساز، و تصویرگر فرانسوی. از اصلی‌ترین شخصیت‌های نوآور هنر آغاز قرن بیستم بود. در شکل‌گیری فوْویسم<ref>fauvism</ref> سهم بسزایی داشت، و بعدها سبکی پدید آورد که خطوط مارپیچ قوی، طرح‌های دوبُعدی، و رنگ‌های درخشان از مشخصه‌های آن بودند. ''رقص''<ref>''The Dance'' | ||
</ref> (۱۹۱۰؛ ارمیتاژ<ref>Hermitage </ref>، سن‌پترزبورگ)، نمونۀ شاخصی از این دسته آثار اوست. کارهای بعدی‌اش کاملاً انتزاعی<ref>abstract </ref>اند، ازجمله کلاژ<ref>collage </ref>هایش از شکل‌های کاغذی رنگی (''گواش دکوپه''<ref>''gouaches découpées''</ref>). با تأثیر از امپرسیونیسم<ref> Impressionism </ref> و سپس پُست‌‌امپرسیونیسم<ref>post-Impressionism </ref>، در ۱۹۰۵ سبک فوویستی خود را با رنگ‌هایی قوی و گویا پروراند. از کوبیسم | </ref> (۱۹۱۰؛ ارمیتاژ<ref>Hermitage </ref>، سن‌پترزبورگ)، نمونۀ شاخصی از این دسته آثار اوست. کارهای بعدی‌اش کاملاً انتزاعی<ref>abstract </ref>اند، ازجمله کلاژ<ref>collage </ref>هایش از شکل‌های کاغذی رنگی (''گواش دکوپه''<ref>''gouaches découpées''</ref>). با تأثیر از امپرسیونیسم<ref> Impressionism </ref> و سپس پُست‌‌امپرسیونیسم<ref>post-Impressionism </ref>، در ۱۹۰۵ سبک فوویستی خود را با رنگ‌هایی قوی و گویا پروراند. از کوبیسم<ref>cubism </ref> و دیگر گونه‌های پُرسروصدای هنر مدرن تا حد زیادی برحذر ماند، و بر جلوه‌های تزیینی رنگ و خط و فرم تکیه کرد؛ تابلوی ''اتاق قرمز''<ref>''The Red Room''</ref> (۱۹۰۸ـ۱۹۰۹؛ ارمیتاژ، سن‌پترزبورگ)، نمونه‌ای است از این دست. ماتیس از اوایل ۱۸۹۹، به مجسمه‌سازی نیز رو آورد، و در سال‌های بعد با حجم‌نمایی<ref> modelling </ref> آزاد و نامتعارف طبع‌آزمایی کرد. مجموعۀ نقش‌برجستۀ مفرغی<ref>bronze</ref> با نام ''پُشت''<ref> The Back </ref> (۱۹۰۹ـ۱۹۲۹)، از مشهورترین مجسمه‌های اوست. در مقام یک گرافیست، باسمۀ تیزابی<ref>etching</ref>، لیتوگراف<ref> lithograph </ref>، و گراوورهای چوبی<ref>wood-engravings </ref> را پدید آورد، ازجمله چاپنقش سنگی ''ایرانی، بازگشت به تاهیتی'' (۱۹۳۰، موزۀ هنرهای معاصر تهران)؛ نیز برای اشعار مالارمه<ref>Mallarmé </ref>، ''اولیس''<ref>''Ulysses'' </ref> اثر جیمز جویس<ref>James Joyce</ref>، و کتاب‌های دیگر تصویرسازی کرد. طراحی صحنه و لباس بالۀ روس دیاگیلف<ref> Diaghilev’s Ballets Russes </ref> را نیز برعهده گرفت. نیز نمازخانۀ دومینیکن‌ها<ref>Dominicans</ref> را در وانس<ref> Vence </ref>، حوالی نیس<ref>Nice</ref>، طراحی کرد و ساخت؛ این بنا که در ۱۹۵۱ در زمرۀ اماکن مقدس درآمد، از آثار مهم متأخر است که در آن، یک درون‌خانۀ مذهبی به‌شیوه‌ای کاملاً مدرن تزیین شده است.[[File:38005700.jpg|thumb|تابلوي اتاق قرمز، اثر هانري ماتيس]] | ||
<ref>cubism </ref> و دیگر گونه‌های پُرسروصدای هنر مدرن تا حد زیادی برحذر ماند، و بر جلوه‌های تزیینی رنگ و خط و فرم تکیه کرد؛ تابلوی ''اتاق قرمز''<ref>''The Red Room''</ref> (۱۹۰۸ـ۱۹۰۹؛ ارمیتاژ، سن‌پترزبورگ)، نمونه‌ای است از این دست. ماتیس از اوایل ۱۸۹۹، به مجسمه‌سازی نیز رو آورد، و در سال‌های بعد با حجم‌نمایی<ref> modelling </ref> آزاد و نامتعارف طبع‌آزمایی کرد. مجموعۀ نقش‌برجستۀ مفرغی<ref>bronze</ref> با نام ''پُشت''<ref> The Back </ref> (۱۹۰۹ـ۱۹۲۹)، از مشهورترین مجسمه‌های اوست. در مقام یک گرافیست، باسمۀ تیزابی<ref>etching</ref>، لیتوگراف<ref> lithograph </ref>، و گراوورهای چوبی<ref>wood-engravings </ref> را پدید آورد، ازجمله چاپنقش سنگی ''ایرانی، بازگشت به تاهیتی'' (۱۹۳۰، موزۀ هنرهای معاصر تهران)؛ نیز برای اشعار مالارمه<ref>Mallarmé </ref>، ''اولیس''<ref>''Ulysses'' </ref> اثر جیمز جویس<ref>James Joyce</ref>، و کتاب‌های دیگر تصویرسازی کرد. طراحی صحنه و لباس بالۀ روس دیاگیلف<ref> Diaghilev’s Ballets Russes </ref> را نیز برعهده گرفت. نیز نمازخانۀ دومینیکن‌ها<ref>Dominicans</ref> را در وانس<ref> Vence </ref>، حوالی نیس<ref>Nice</ref>، طراحی کرد و ساخت؛ این بنا که در ۱۹۵۱ در زمرۀ اماکن مقدس درآمد، از آثار مهم متأخر است که در آن، یک درون‌خانۀ مذهبی به‌شیوه‌ای کاملاً مدرن تزیین شده است. [[File:38005700.jpg|thumb|تابلوي اتاق قرمز، اثر هانري ماتيس]] | |||
ماتیس حدود ۱۹۱۰، شیفتۀ ظرافت‌های خیره‌کنندۀ هنر ایرانی شد، و با پروراندن هماهنگی رنگی، و سادگی تزیینی خطوط و سطوحِ این هنر، از کوبیسم، مکتبی که پس از فوویسم نامش بر سر زبان‌ها افتاد، دوری گزید و هرگز مجذوب آن نشد. چند سالی به گوشه‌وکنار جهان سفر کرد و در ۱۹۱۷ در نیس اقامت گزید، و نقاشی‌اش را به کشیدن درون‌خانه‌های مدیترانه‌ای، نقش اشیا، و زنان حرمسرا، منحصر ساخت. ایجاز بسیار، رنگ‌های درخشان، و استفادۀ آزادانه از نقوش پارچه‌ها به‌منزلۀ عنصر فرعیِ تزیینی، مشخصۀ آثار متأخر اوست. | ماتیس حدود ۱۹۱۰، شیفتۀ ظرافت‌های خیره‌کنندۀ هنر ایرانی شد، و با پروراندن هماهنگی رنگی، و سادگی تزیینی خطوط و سطوحِ این هنر، از کوبیسم، مکتبی که پس از فوویسم نامش بر سر زبان‌ها افتاد، دوری گزید و هرگز مجذوب آن نشد. چند سالی به گوشه‌وکنار جهان سفر کرد و در ۱۹۱۷ در نیس اقامت گزید، و نقاشی‌اش را به کشیدن درون‌خانه‌های مدیترانه‌ای، نقش اشیا، و زنان حرمسرا، منحصر ساخت. ایجاز بسیار، رنگ‌های درخشان، و استفادۀ آزادانه از نقوش پارچه‌ها به‌منزلۀ عنصر فرعیِ تزیینی، مشخصۀ آثار متأخر اوست. | ||
نسخهٔ ۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۵
| هانری ماتیس Henri Matisse | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۶۹م |
| درگذشت | ۱۹۵۴م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| شغل و تخصص های دیگر | مجسمه ساز و تصویرگر |
| آثار | اتاق قرمز (۱۹۰۸ـ۱۹۰۹؛ ارمیتاژ، سن پترزبورگ)؛ ایرانی، بازگشت به تاهیتی (۱۹۳۰، موزه هنرهای معاصر تهران) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
ماتیس، هانْری (۱۸۶۹ـ۱۹۵۴)(Matisse, Henri)
نقاش، مجسمه‌ساز، و تصویرگر فرانسوی. از اصلی‌ترین شخصیت‌های نوآور هنر آغاز قرن بیستم بود. در شکل‌گیری فوْویسم[۱] سهم بسزایی داشت، و بعدها سبکی پدید آورد که خطوط مارپیچ قوی، طرح‌های دوبُعدی، و رنگ‌های درخشان از مشخصه‌های آن بودند. رقص[۲] (۱۹۱۰؛ ارمیتاژ[۳]، سن‌پترزبورگ)، نمونۀ شاخصی از این دسته آثار اوست. کارهای بعدی‌اش کاملاً انتزاعی[۴]اند، ازجمله کلاژ[۵]هایش از شکل‌های کاغذی رنگی (گواش دکوپه[۶]). با تأثیر از امپرسیونیسم[۷] و سپس پُست‌‌امپرسیونیسم[۸]، در ۱۹۰۵ سبک فوویستی خود را با رنگ‌هایی قوی و گویا پروراند. از کوبیسم[۹] و دیگر گونه‌های پُرسروصدای هنر مدرن تا حد زیادی برحذر ماند، و بر جلوه‌های تزیینی رنگ و خط و فرم تکیه کرد؛ تابلوی اتاق قرمز[۱۰] (۱۹۰۸ـ۱۹۰۹؛ ارمیتاژ، سن‌پترزبورگ)، نمونه‌ای است از این دست. ماتیس از اوایل ۱۸۹۹، به مجسمه‌سازی نیز رو آورد، و در سال‌های بعد با حجم‌نمایی[۱۱] آزاد و نامتعارف طبع‌آزمایی کرد. مجموعۀ نقش‌برجستۀ مفرغی[۱۲] با نام پُشت[۱۳] (۱۹۰۹ـ۱۹۲۹)، از مشهورترین مجسمه‌های اوست. در مقام یک گرافیست، باسمۀ تیزابی[۱۴]، لیتوگراف[۱۵]، و گراوورهای چوبی[۱۶] را پدید آورد، ازجمله چاپنقش سنگی ایرانی، بازگشت به تاهیتی (۱۹۳۰، موزۀ هنرهای معاصر تهران)؛ نیز برای اشعار مالارمه[۱۷]، اولیس[۱۸] اثر جیمز جویس[۱۹]، و کتاب‌های دیگر تصویرسازی کرد. طراحی صحنه و لباس بالۀ روس دیاگیلف[۲۰] را نیز برعهده گرفت. نیز نمازخانۀ دومینیکن‌ها[۲۱] را در وانس[۲۲]، حوالی نیس[۲۳]، طراحی کرد و ساخت؛ این بنا که در ۱۹۵۱ در زمرۀ اماکن مقدس درآمد، از آثار مهم متأخر است که در آن، یک درون‌خانۀ مذهبی به‌شیوه‌ای کاملاً مدرن تزیین شده است.
ماتیس حدود ۱۹۱۰، شیفتۀ ظرافت‌های خیره‌کنندۀ هنر ایرانی شد، و با پروراندن هماهنگی رنگی، و سادگی تزیینی خطوط و سطوحِ این هنر، از کوبیسم، مکتبی که پس از فوویسم نامش بر سر زبان‌ها افتاد، دوری گزید و هرگز مجذوب آن نشد. چند سالی به گوشه‌وکنار جهان سفر کرد و در ۱۹۱۷ در نیس اقامت گزید، و نقاشی‌اش را به کشیدن درون‌خانه‌های مدیترانه‌ای، نقش اشیا، و زنان حرمسرا، منحصر ساخت. ایجاز بسیار، رنگ‌های درخشان، و استفادۀ آزادانه از نقوش پارچه‌ها به‌منزلۀ عنصر فرعیِ تزیینی، مشخصۀ آثار متأخر اوست.
- ↑ fauvism
- ↑ The Dance
- ↑ Hermitage
- ↑ abstract
- ↑ collage
- ↑ gouaches découpées
- ↑ Impressionism
- ↑ post-Impressionism
- ↑ cubism
- ↑ The Red Room
- ↑ modelling
- ↑ bronze
- ↑ The Back
- ↑ etching
- ↑ lithograph
- ↑ wood-engravings
- ↑ Mallarmé
- ↑ Ulysses
- ↑ James Joyce
- ↑ Diaghilev’s Ballets Russes
- ↑ Dominicans
- ↑ Vence
- ↑ Nice