راه های دریا (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
'''پیرنگ''' | '''پیرنگ''' | ||
خواننده از نخستین سطور وارد ماجرای زندگی خانوادۀ بورژوای دفترخانه‌داری به نام روولو<ref>Révolou</ref> می‌شود. این شخص که علاوه بر خانه و خانوادۀ خود، خانۀ دیگر و معشوقه‌ای نیز دارد، ورشکست می‌شود و معشوقه طردش می‌کند. او مجبور به خودکشی می‌شود و زن و سه فرزندش را در زندگی آشفته‌ای رها می‌کند. دخترش، رز<ref>Rose</ref>، می‌فهمد که باید از ازدواج با روبر کوستادو<ref>Robert Costadot</ref> چشم بپوشد. مادر روبر اهل زندگی عملی است و | خواننده از نخستین سطور وارد ماجرای زندگی خانوادۀ بورژوای دفترخانه‌داری به نام روولو<ref>Révolou</ref> می‌شود. این شخص که علاوه بر خانه و خانوادۀ خود، خانۀ دیگر و معشوقه‌ای نیز دارد، ورشکست می‌شود و معشوقه طردش می‌کند. او مجبور به خودکشی می‌شود و زن و سه فرزندش را در زندگی آشفته‌ای رها می‌کند. دخترش، رز<ref>Rose</ref>، می‌فهمد که باید از ازدواج با روبر کوستادو<ref>Robert Costadot</ref> چشم بپوشد. مادر روبر اهل زندگی عملی است و امور مادی را جدی می‌گیرد. ژولین<ref>Julien</ref> روولو، پسر ارشد خانواده، که روشنفکر خودپرستی است، توانایی مقابله با موقعیت را ندارد. برادرش دنی<ref>Denis</ref> بی‌اراده تسليم حوادث می‌شود و سرانجام با دختری از خانواده‌ای مزرعه‌دار ازدواج می‌کند. پس از خودکشی روولو، خانواده‌اش تنها ملکی را که از بلایا برجا مانده است، در اختیار دارد. بانوی خانه و فرزند ارشدش (ژولین) می‌میرند. رز در برابر این تنهایی روحی تاب نمی‌آورد و خودکشی می‌کند. این پایان ماجراست که فرجام ''بره''<ref>L'Agneau</ref> (1954)، رمان دیگر موریاک، بی‌شباهت بدان نیست. در بالای فراز و نشیب‌های زندگی این خانواده، سایۀ لاندن<ref>Landin</ref> (منشی سابق دفترخانۀ روولو) گسترده است. در زمان حيات روولو همه می‌گفتند: «کارها به دست لاندن است.» لاندن که مرد بسیار وفاداری است، بر فروش اموال روولو و تصفیۀ حساب‌های او نظارت می‌کند. هنگام بررسی پرونده‌های کهنۀ دفترخانه، یادداشت‌های خصوصی روولو به دستش می‌افتد و می‌بیند که ارباب سابقش با نفرت از او یاد کرده و حتی او را «پلید» نامیده است. لاندن به پاریس می‌رود و همان‌جا اقامت می‌کند. چندسال بعد، به دست ولگرد رهگذری کشته می‌شود و او نیز در این رمان پر از نومیدی، چنین فرجام اسف‌باری سرنوشتش می‌شود. | ||
---- | ---- | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۵۶
راه‌های دریا
(به فرانسوی: Les Chemins de la mer) رمانی از فرانسوا موریاک، به زبان فرانسوی. نخستین بار به سال ۱۹۳۹ منتشر شد. این رمان که پس از آسموده[۱] (1938) نوشته شده است، به تراژدی شباهت دارد و یکی از قله‌های آثار موریاک محسوب می‌شود؛ نه‌چندان به سبب موضوع کتاب -که از بسیاری لحاظ کم‌اهمیت‌تر و نازل‌تر از ترز دکرو[۲] (1927) یا چنبر مار[۳] (1932) است- بلکه برای استحکام سبک، یا به بیان بهتر، مهارت نویسنده در کار نویسندگی.
راه‌های دریا به فارسی برگردانده نشده است.
پیرنگ
خواننده از نخستین سطور وارد ماجرای زندگی خانوادۀ بورژوای دفترخانه‌داری به نام روولو[۴] می‌شود. این شخص که علاوه بر خانه و خانوادۀ خود، خانۀ دیگر و معشوقه‌ای نیز دارد، ورشکست می‌شود و معشوقه طردش می‌کند. او مجبور به خودکشی می‌شود و زن و سه فرزندش را در زندگی آشفته‌ای رها می‌کند. دخترش، رز[۵]، می‌فهمد که باید از ازدواج با روبر کوستادو[۶] چشم بپوشد. مادر روبر اهل زندگی عملی است و امور مادی را جدی می‌گیرد. ژولین[۷] روولو، پسر ارشد خانواده، که روشنفکر خودپرستی است، توانایی مقابله با موقعیت را ندارد. برادرش دنی[۸] بی‌اراده تسليم حوادث می‌شود و سرانجام با دختری از خانواده‌ای مزرعه‌دار ازدواج می‌کند. پس از خودکشی روولو، خانواده‌اش تنها ملکی را که از بلایا برجا مانده است، در اختیار دارد. بانوی خانه و فرزند ارشدش (ژولین) می‌میرند. رز در برابر این تنهایی روحی تاب نمی‌آورد و خودکشی می‌کند. این پایان ماجراست که فرجام بره[۹] (1954)، رمان دیگر موریاک، بی‌شباهت بدان نیست. در بالای فراز و نشیب‌های زندگی این خانواده، سایۀ لاندن[۱۰] (منشی سابق دفترخانۀ روولو) گسترده است. در زمان حيات روولو همه می‌گفتند: «کارها به دست لاندن است.» لاندن که مرد بسیار وفاداری است، بر فروش اموال روولو و تصفیۀ حساب‌های او نظارت می‌کند. هنگام بررسی پرونده‌های کهنۀ دفترخانه، یادداشت‌های خصوصی روولو به دستش می‌افتد و می‌بیند که ارباب سابقش با نفرت از او یاد کرده و حتی او را «پلید» نامیده است. لاندن به پاریس می‌رود و همان‌جا اقامت می‌کند. چندسال بعد، به دست ولگرد رهگذری کشته می‌شود و او نیز در این رمان پر از نومیدی، چنین فرجام اسف‌باری سرنوشتش می‌شود.