هپورت، باربارا (۱۹۰۳ـ۱۹۷۵): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۸: خط ۲۸:
|باشگاه =
|باشگاه =
}}مجسمه‌ساز انگلیسی. سبک انتزاعی<ref>abstract  
}}مجسمه‌ساز انگلیسی. سبک انتزاعی<ref>abstract  
</ref> خاصی را پدید آورد؛ آثارش شکل‌هایی قائم و باریک‌اند که سنگ‌ها یا توتم‌های ایستاده‌ را به‌یاد می‌آورند، نیز شکل‌های گرد و توخالی با پل‌هایی از سیم یا نخ&nbsp;آفرید، که ''دریا''<ref>''Pelagos''</ref> (۱۹۴۶، نگارخانۀ تیت<ref> Tate Gallery</ref>، لندن) نمونه‌ای از آن‌هاست. در ساخت مجسمه‌هایش، سنگ را ترجیح می‌داد، ولی از سیمان، چوب، آلومینیوم، و در بسیاری از آثار متأخرش از مفرغ<ref> bronze</ref>، استفاده کرده است. هپورت، هنری مور<ref> Henry Moore </ref>، کنستانتین برانکوزی<ref>Constantin Brancusi </ref>، و هانس آرپ<ref>Hans Arp </ref> را می‌ستود. همسر اولّش جان اسکیپینگِ<ref>John Skeaping </ref> مجسمه‌ساز بود، و در ۱۹۳۳ با بن نیکلسونِ<ref>Ben Nicholson </ref> نقاش ازدواج کرد، که علاقه‌اش را به شکل‌های انتزاعی دوچندان ساخت. در ۱۹۳۹ به سنت آیوز<ref>St Ives </ref> در کورنوال<ref>Cornwall </ref> رفت (کارگاهش در آن‌جا، اکنون موزه است). در ۱۹۶۵ نشان افتخار امپراتوری بریتانیا<ref>DBE </ref> را دریافت کرد. از میان سفارش‌هایی که برای اماکن عمومی اجرا کرد، ''پیکر بالدار''<ref>''Winged Figure''</ref> (۱۹۶۲، برای ساختمان جان لوئیس<ref> John Lewis Building </ref> در لندن) و ''شکل تنها''<ref>''Single Form'' </ref> (۱۹۶۲ـ۱۹۶۳، برای سازمان ملل، نیویورک<ref>United Nations, New York</ref>) درخور ذکرند. هپورت در ویکفیلد<ref> Wakefield </ref>، از توابع یورکشر<ref>Yorkshire </ref>، به‌دنیا آمد، و نخست در لیدز و سپس در کالج سلطنتی هنر<ref>Royal College of Art</ref> در لندن تحصیل هنر کرد؛ در مؤسسۀ اخیر با هِنری مور هم‌شاگردی بود.
</ref> خاصی را پدید آورد؛ آثارش شکل‌هایی قائم و باریک‌اند که سنگ‌ها یا توتم‌های ایستاده‌ را به‌یاد می‌آورند، نیز شکل‌های گرد و توخالی با پل‌هایی از سیم یا نخ&nbsp;آفرید، که ''دریا''<ref>''Pelagos''</ref> (۱۹۴۶، نگارخانۀ تیت<ref> Tate Gallery</ref>، لندن) نمونه‌ای از آن‌هاست. در ساخت مجسمه‌هایش، سنگ را ترجیح می‌داد، ولی از سیمان، چوب، آلومینیوم، و در بسیاری از آثار متأخرش از مفرغ<ref> bronze</ref>، استفاده کرده است.  
 
هپورت، [[مور، هنری (۱۸۹۸ـ۱۹۸۶)|هنری مور]]<ref> Henry Moore </ref>، [[برانکوزی، کنستانتین (۱۸۷۶ـ۱۹۵۷)|کنستانتین برانکوزی]]<ref>Constantin Brancusi </ref>، و [[آرپ، هانس (۱۸۸۷ـ۱۹۶۶)|هانس آرپ]]<ref>Hans Arp </ref> را می‌ستود. همسر اولّش جان اسکیپینگِ<ref>John Skeaping </ref> مجسمه‌ساز بود، و در ۱۹۳۳ با [[نیکلسون، بن (۱۸۹۴ـ۱۹۸۲)|بن نیکلسونِ]]<ref>Ben Nicholson </ref> نقاش ازدواج کرد، که علاقه‌اش را به شکل‌های انتزاعی دوچندان ساخت. در ۱۹۳۹ به سنت آیوز<ref>St Ives </ref> در کورنوال<ref>Cornwall </ref> رفت (کارگاهش در آن‌جا، اکنون موزه است). در ۱۹۶۵ نشان افتخار امپراتوری بریتانیا<ref>DBE </ref> را دریافت کرد. از میان سفارش‌هایی که برای اماکن عمومی اجرا کرد، ''پیکر بالدار''<ref>''Winged Figure''</ref> (۱۹۶۲، برای ساختمان جان لوئیس<ref> John Lewis Building </ref> در لندن) و ''شکل تنها''<ref>''Single Form'' </ref> (۱۹۶۲ـ۱۹۶۳، برای سازمان ملل، نیویورک<ref>United Nations, New York</ref>) درخور ذکرند.  
 
هپورت در ویکفیلد<ref> Wakefield </ref>، از توابع یورکشر<ref>Yorkshire </ref>، به‌دنیا آمد، و نخست در لیدز و سپس در کالج سلطنتی هنر<ref>Royal College of Art</ref> در لندن تحصیل هنر کرد؛ در مؤسسۀ اخیر با هِنری مور هم‌شاگردی بود.
[[پرونده:41052200-2.jpg|بندانگشتی|باربارا هپورت]]
[[پرونده:41052200-2.jpg|بندانگشتی|باربارا هپورت]]
[[پرونده:41052200-3.jpg|بندانگشتی|از آثار هپورت]]
[[پرونده:41052200-3.jpg|بندانگشتی|از آثار هپورت]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۵

هِپْوُرْت، بارْبارا (۱۹۰۳ـ۱۹۷۵)(Hepworth, Barbara)

باربارا هپورت
Barbara Hepworth
زادروز ویکفیلد، از توابع یورکشر ۱۹۰۳م
درگذشت ۱۹۷۵م
ملیت انگلیسی
تحصیلات و محل تحصیل نخست در لیدز و سپس در کالج سلطنتی هنر در لندن
شغل و تخصص اصلی مجسمه ساز
سبک انتزاعی
آثار دریا (۱۹۴۶، نگارخانه تیت، لندن)؛ پیکر بالدار (۱۹۶۲، برای ساختمان جان لوییس در لندن) و شکل تنها (۱۹۶۲ـ۱۹۶۳، برای سازمان ملل، نیویورک)
گروه مقاله نگارگری و مجسمه سازی جهان
خویشاوندان سرشناس جان اسکیپینگ (همسر اول)، بن نیکلسون (همسر دوم)
جوایز و افتخارات دریافت نشان افتخار امپراتوری بریتانیا در ۱۹۶۵

مجسمه‌ساز انگلیسی. سبک انتزاعی[۱] خاصی را پدید آورد؛ آثارش شکل‌هایی قائم و باریک‌اند که سنگ‌ها یا توتم‌های ایستاده‌ را به‌یاد می‌آورند، نیز شکل‌های گرد و توخالی با پل‌هایی از سیم یا نخ آفرید، که دریا[۲] (۱۹۴۶، نگارخانۀ تیت[۳]، لندن) نمونه‌ای از آن‌هاست. در ساخت مجسمه‌هایش، سنگ را ترجیح می‌داد، ولی از سیمان، چوب، آلومینیوم، و در بسیاری از آثار متأخرش از مفرغ[۴]، استفاده کرده است.

هپورت، هنری مور[۵]، کنستانتین برانکوزی[۶]، و هانس آرپ[۷] را می‌ستود. همسر اولّش جان اسکیپینگِ[۸] مجسمه‌ساز بود، و در ۱۹۳۳ با بن نیکلسونِ[۹] نقاش ازدواج کرد، که علاقه‌اش را به شکل‌های انتزاعی دوچندان ساخت. در ۱۹۳۹ به سنت آیوز[۱۰] در کورنوال[۱۱] رفت (کارگاهش در آن‌جا، اکنون موزه است). در ۱۹۶۵ نشان افتخار امپراتوری بریتانیا[۱۲] را دریافت کرد. از میان سفارش‌هایی که برای اماکن عمومی اجرا کرد، پیکر بالدار[۱۳] (۱۹۶۲، برای ساختمان جان لوئیس[۱۴] در لندن) و شکل تنها[۱۵] (۱۹۶۲ـ۱۹۶۳، برای سازمان ملل، نیویورک[۱۶]) درخور ذکرند.

هپورت در ویکفیلد[۱۷]، از توابع یورکشر[۱۸]، به‌دنیا آمد، و نخست در لیدز و سپس در کالج سلطنتی هنر[۱۹] در لندن تحصیل هنر کرد؛ در مؤسسۀ اخیر با هِنری مور هم‌شاگردی بود.

باربارا هپورت
از آثار هپورت

 


مجسمه پيکر بالدار، اثر باربارا هپورت
  1. abstract
  2. Pelagos
  3. Tate Gallery
  4. bronze
  5. Henry Moore
  6. Constantin Brancusi
  7. Hans Arp
  8. John Skeaping
  9. Ben Nicholson
  10. St Ives
  11. Cornwall
  12. DBE
  13. Winged Figure
  14. John Lewis Building
  15. Single Form
  16. United Nations, New York
  17. Wakefield
  18. Yorkshire
  19. Royal College of Art