استیون پینکر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = استیون پینکر | |عنوان = استیون پینکر | ||
|نام = | |نام =Steven Pinker | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= استیون آرتور پینکر | |نام اصلی= استیون آرتور پینکر | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
|ملیت=کانادایی-امریکایی | |ملیت=کانادایی-امریکایی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل=دکترای افتخاری از دانشگاه‌های مختلف | ||
| شغل و تخصص اصلی =روان‌شناس شناختی | | شغل و تخصص اصلی =روان‌شناس شناختی | ||
|شغل و تخصص های دیگر=زبان‌شناس | |شغل و تخصص های دیگر=زبان‌شناس | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت = | |سمت =استاد دپارتمان روانشناسی دانشگاه هاروارد | ||
|جوایز و افتخارات = برندۀ جایزۀ شغل اولیه در سال | |جوایز و افتخارات = برندۀ جایزۀ شغل اولیه در سال ۱۹۸۴و جایزۀ بوید مک کندلس در ۱۹۸۶ از انجمن روان شناسان امریکا، برندۀ جایزۀ پروژه ترولند (۱۹۹۳)، جایزۀ هنری دال (۲۰۰۴)، و جایزۀ جورج میلر (۲۰۱۰) | ||
|آثار =غریزۀ زبان(1994)؛ ذهن چگونه کار می کند(1997)؛ واژگان و قواعد(2000)؛ لوح سفید(2002)؛ جنس اندیشه(2007)؛ و فرشتگان نیکوتر سرشت ما(2011)؛ سبک نگارش (2014)؛ اکنون روشنگری (2018) | |آثار =غریزۀ زبان (1994)؛ ذهن چگونه کار می کند (1997)؛ واژگان و قواعد (2000)؛ لوح سفید (2002)؛ جنس اندیشه (2007)؛ و فرشتگان نیکوتر سرشت ما (2011)؛ سبک نگارش (2014)؛ اکنون روشنگری (2018) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|گروه مقاله =روانشناسی و روانپزشکی | |گروه مقاله =روانشناسی و روانپزشکی | ||
}}[[پرونده:Pinker.jpg|بندانگشتی|استیون پینکر]] | }}[[پرونده:Pinker.jpg|بندانگشتی|استیون پینکر]] | ||
استیون پینکر ( | استیون پینکر (1954م - ) (Steven Pinker) | ||
( | (نام کامل: استیون آرتور پینکر<ref>Steven Arthur Pinker</ref>) روان‌شناس شناختی<ref>cognitive psychologist</ref> و زبان‌شناس<ref>linguist</ref> کانادایی-امریکایی. او استاد دپارتمان روانشناسی<ref>Department of Psychology </ref> [[دانشگاه هاروارد]]<ref>Harvard University</ref> است و به دلیل حمایت از روانشناسی تکاملی<ref>evolutionary psychology</ref> و نظریۀ محاسباتی ذهن<ref>computational theory of mind</ref> شناخته شده است. تخصص‌های دانشگاهی پینکر شناخت بصری<ref>visual cognition</ref> و روانشناسی زبان<ref>psycholinguistics</ref> است. مباحث آزمایشی وی شامل مباحث زیر است: تصویر ذهنی<ref>mental imagery</ref>، تشخیص شکل<ref>shape recognition</ref>، توجه بصری<ref>visual attention</ref>، رشد زبان کودکان<ref>children's language development</ref>، پدیده‌های منظم و نامنظم در زبان، مبادی عصبی کلمات<ref>the neural bases of words </ref> و [[دستور زبان]]<ref>grammar</ref>، و نیز روانشناسی همکاری و ارتباطات<ref>psychology of cooperation and communication</ref>. | ||
او دو کتاب تخصصی در خصوص فراگیری زبان نوشته و در آن ها یک نظریۀ کلی را در این زمینه ارائه داده است. پینکر چند کتاب نیز برای مخاطب عام در همین حوزه نوشته، که از آن جمله است: ''غریزۀ زبان''<ref>The Language Instinct </ref> (1994)؛ ''ذهن چگونه کار می‌کند''<ref>How the Mind Works</ref> (1997)؛ ''واژگان و قواعد''<ref>Words and Rules</ref> (2000)؛ ''لوح سفید''<ref>The Blank Slate </ref> (2002)؛ ''جنس اندیشه''<ref>The Stuff of Thought </ref> (2007)؛ و فرشتگان نیکوتر سرشت ما<ref>''The Better Angels of Our Nature''</ref> (2011)؛ سبک نگارش<ref>''The Sense of Style'' </ref> (2014)؛ و آخرین کتابش ''اکنون روشنگری''<ref>''Enlightenment Now''</ref> (2018)، که در آن ادعا می‌کند وضعیت امروز جهان بهتر از همیشه است. او برای اثبات ادعایش، آمار و ارقام‌های زیادی ارائه می‌دهد. او نیز همچون افرادی مانند مت ریدلی<ref>Matt Ridley</ref>، به پیشرفت علم، فناوری و آیندۀ انسان خوش‌بین است و از جمله کسانی است که معتقدند آینده بهتر از گذشته خواهد بود. | او دو کتاب تخصصی در خصوص فراگیری زبان نوشته و در آن ها یک نظریۀ کلی را در این زمینه ارائه داده است. پینکر چند کتاب نیز برای مخاطب عام در همین حوزه نوشته، که از آن جمله است: ''غریزۀ زبان''<ref>The Language Instinct </ref> (1994)؛ ''ذهن چگونه کار می‌کند''<ref>How the Mind Works</ref> (1997)؛ ''واژگان و قواعد''<ref>Words and Rules</ref> (2000)؛ ''لوح سفید''<ref>The Blank Slate </ref> (2002)؛ ''جنس اندیشه''<ref>The Stuff of Thought </ref> (2007)؛ و فرشتگان نیکوتر سرشت ما<ref>''The Better Angels of Our Nature''</ref> (2011)؛ سبک نگارش<ref>''The Sense of Style'' </ref> (2014)؛ و آخرین کتابش ''اکنون روشنگری''<ref>''Enlightenment Now''</ref> (2018)، که در آن ادعا می‌کند وضعیت امروز جهان بهتر از همیشه است. او برای اثبات ادعایش، آمار و ارقام‌های زیادی ارائه می‌دهد. او نیز همچون افرادی مانند مت ریدلی<ref>Matt Ridley</ref>، به پیشرفت علم، فناوری و آیندۀ انسان خوش‌بین است و از جمله کسانی است که معتقدند آینده بهتر از گذشته خواهد بود. | ||
مجله تایم<ref>''Time'' Magazine</ref>، پینکر را به عنوان یکی از ۱۰۰ فرد برتر تأثیرگذار جهان در سال ۲۰۰۴ شناخت. تحقیقاتش در حوزه روانشناسی شناختی<ref>cognitive psychology</ref>، برندۀ جایزۀ شغل اولیه<ref>Early Career Award</ref> در سال ۱۹۸۴ و جایزۀ بوید مک کندلس<ref>Boyd McCandless Award </ref> در ۱۹۸۶ از انجمن روان‌شناسان امریکا<ref>American Psychological Association</ref> شد. او همچنین برندۀ جوایزی همچون جایزۀ پروژه ترولند<ref>Troland Research Award </ref> (۱۹۹۳) از انجمن آکادمی ملی علوم<ref>National Academy of Sciences</ref>، جایزۀ هنری دال<ref>Henry Dale Prize </ref> (۲۰۰۴) از مؤسسه رویال بریتانیای کبیر<ref>Royal Institution of Great Britain</ref>، و جایزۀ جورج میلر<ref>George Miller Prize</ref> (۲۰۱۰) از انجمن علوم اعصاب شناختی <ref>Cognitive Neuroscience Society</ref> شد. استیون پینکر از دانشگاه‌های مختلف نیز دکترای افتخاری دریافت کرده است. او در ۱۹۹۸ و ۲۰۰۳، دو بار به مرحلۀ فینالِ کسب جایزۀ پولیتزر<ref>Pulitzer Prize </ref> راه یافت. | مجله تایم<ref>''Time'' Magazine</ref>، پینکر را به عنوان یکی از ۱۰۰ فرد برتر تأثیرگذار جهان در سال ۲۰۰۴ شناخت. تحقیقاتش در حوزه روانشناسی شناختی<ref>cognitive psychology</ref>، برندۀ جایزۀ شغل اولیه<ref>Early Career Award</ref> در سال ۱۹۸۴ و جایزۀ بوید مک کندلس<ref>Boyd McCandless Award </ref> در ۱۹۸۶ از انجمن روان‌شناسان امریکا<ref>American Psychological Association</ref> شد. او همچنین برندۀ جوایزی همچون جایزۀ پروژه ترولند<ref>Troland Research Award </ref> (۱۹۹۳) از انجمن آکادمی ملی علوم<ref>National Academy of Sciences</ref>، جایزۀ هنری دال<ref>Henry Dale Prize </ref> (۲۰۰۴) از مؤسسه رویال بریتانیای کبیر<ref>Royal Institution of Great Britain</ref>، و جایزۀ [[جورج میلر]]<ref>George Miller Prize</ref> (۲۰۱۰) از انجمن علوم اعصاب شناختی <ref>Cognitive Neuroscience Society</ref> شد. استیون پینکر از دانشگاه‌های مختلف نیز دکترای افتخاری دریافت کرده است. او در ۱۹۹۸ و ۲۰۰۳، دو بار به مرحلۀ فینالِ کسب جایزۀ پولیتزر<ref>Pulitzer Prize </ref> راه یافت. | ||
----<br /><references /> | ----<br /><references /> | ||
[[رده:روانشناسی و روانپزشکی]] | |||
[[رده:اشخاص و اماکن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۷ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۵
| استیون پینکر Steven Pinker | |
|---|---|
| زادروز |
1954م |
| ملیت | کانادایی-امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکترای افتخاری از دانشگاه‌های مختلف |
| شغل و تخصص اصلی | روان‌شناس شناختی |
| شغل و تخصص های دیگر | زبان‌شناس |
| آثار | غریزۀ زبان (1994)؛ ذهن چگونه کار می کند (1997)؛ واژگان و قواعد (2000)؛ لوح سفید (2002)؛ جنس اندیشه (2007)؛ و فرشتگان نیکوتر سرشت ما (2011)؛ سبک نگارش (2014)؛ اکنون روشنگری (2018) |
| گروه مقاله | روانشناسی و روانپزشکی |
| جوایز و افتخارات | برندۀ جایزۀ شغل اولیه در سال ۱۹۸۴و جایزۀ بوید مک کندلس در ۱۹۸۶ از انجمن روان شناسان امریکا، برندۀ جایزۀ پروژه ترولند (۱۹۹۳)، جایزۀ هنری دال (۲۰۰۴)، و جایزۀ جورج میلر (۲۰۱۰) |
استیون پینکر (1954م - ) (Steven Pinker)
(نام کامل: استیون آرتور پینکر[۱]) روان‌شناس شناختی[۲] و زبان‌شناس[۳] کانادایی-امریکایی. او استاد دپارتمان روانشناسی[۴] دانشگاه هاروارد[۵] است و به دلیل حمایت از روانشناسی تکاملی[۶] و نظریۀ محاسباتی ذهن[۷] شناخته شده است. تخصص‌های دانشگاهی پینکر شناخت بصری[۸] و روانشناسی زبان[۹] است. مباحث آزمایشی وی شامل مباحث زیر است: تصویر ذهنی[۱۰]، تشخیص شکل[۱۱]، توجه بصری[۱۲]، رشد زبان کودکان[۱۳]، پدیده‌های منظم و نامنظم در زبان، مبادی عصبی کلمات[۱۴] و دستور زبان[۱۵]، و نیز روانشناسی همکاری و ارتباطات[۱۶].
او دو کتاب تخصصی در خصوص فراگیری زبان نوشته و در آن ها یک نظریۀ کلی را در این زمینه ارائه داده است. پینکر چند کتاب نیز برای مخاطب عام در همین حوزه نوشته، که از آن جمله است: غریزۀ زبان[۱۷] (1994)؛ ذهن چگونه کار می‌کند[۱۸] (1997)؛ واژگان و قواعد[۱۹] (2000)؛ لوح سفید[۲۰] (2002)؛ جنس اندیشه[۲۱] (2007)؛ و فرشتگان نیکوتر سرشت ما[۲۲] (2011)؛ سبک نگارش[۲۳] (2014)؛ و آخرین کتابش اکنون روشنگری[۲۴] (2018)، که در آن ادعا می‌کند وضعیت امروز جهان بهتر از همیشه است. او برای اثبات ادعایش، آمار و ارقام‌های زیادی ارائه می‌دهد. او نیز همچون افرادی مانند مت ریدلی[۲۵]، به پیشرفت علم، فناوری و آیندۀ انسان خوش‌بین است و از جمله کسانی است که معتقدند آینده بهتر از گذشته خواهد بود.
مجله تایم[۲۶]، پینکر را به عنوان یکی از ۱۰۰ فرد برتر تأثیرگذار جهان در سال ۲۰۰۴ شناخت. تحقیقاتش در حوزه روانشناسی شناختی[۲۷]، برندۀ جایزۀ شغل اولیه[۲۸] در سال ۱۹۸۴ و جایزۀ بوید مک کندلس[۲۹] در ۱۹۸۶ از انجمن روان‌شناسان امریکا[۳۰] شد. او همچنین برندۀ جوایزی همچون جایزۀ پروژه ترولند[۳۱] (۱۹۹۳) از انجمن آکادمی ملی علوم[۳۲]، جایزۀ هنری دال[۳۳] (۲۰۰۴) از مؤسسه رویال بریتانیای کبیر[۳۴]، و جایزۀ جورج میلر[۳۵] (۲۰۱۰) از انجمن علوم اعصاب شناختی [۳۶] شد. استیون پینکر از دانشگاه‌های مختلف نیز دکترای افتخاری دریافت کرده است. او در ۱۹۹۸ و ۲۰۰۳، دو بار به مرحلۀ فینالِ کسب جایزۀ پولیتزر[۳۷] راه یافت.
- ↑ Steven Arthur Pinker
- ↑ cognitive psychologist
- ↑ linguist
- ↑ Department of Psychology
- ↑ Harvard University
- ↑ evolutionary psychology
- ↑ computational theory of mind
- ↑ visual cognition
- ↑ psycholinguistics
- ↑ mental imagery
- ↑ shape recognition
- ↑ visual attention
- ↑ children's language development
- ↑ the neural bases of words
- ↑ grammar
- ↑ psychology of cooperation and communication
- ↑ The Language Instinct
- ↑ How the Mind Works
- ↑ Words and Rules
- ↑ The Blank Slate
- ↑ The Stuff of Thought
- ↑ The Better Angels of Our Nature
- ↑ The Sense of Style
- ↑ Enlightenment Now
- ↑ Matt Ridley
- ↑ Time Magazine
- ↑ cognitive psychology
- ↑ Early Career Award
- ↑ Boyd McCandless Award
- ↑ American Psychological Association
- ↑ Troland Research Award
- ↑ National Academy of Sciences
- ↑ Henry Dale Prize
- ↑ Royal Institution of Great Britain
- ↑ George Miller Prize
- ↑ Cognitive Neuroscience Society
- ↑ Pulitzer Prize