سلطان حسین میرزا نیرالدوله: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
سلطان حسین میرزا نیرالدوله (        - 1336ق)
سلطان حسین میرزا نیرالدوله (        - 1336ق)


پسر پرویز میرزا نیرالدوله (متوفی 1305ق) پسر پنجاه و سوم فتحعلی شاه قاجار. او در دوران کودکی و جوانی، از غلام بچه های اندرون ناصرالدین شاه قاجار بود. هنگامی که به سن بلوغ رسید، پس از محمد علی خان امین السلطان، غلام بچه باشی شاه قاجار شد. بعد از مدتی، پیشرفت کرد و به سمت پیشخدمت حضور همایون منصوب شد.
پسر پرویز میرزا نیرالدوله (متوفی 1305ق) پسر پنجاه و سوم [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی شاه قاجار]]. او در دوران کودکی و جوانی، از غلام بچه‌های اندرونی [[ناصرالدین شاه قاجار]] بود. هنگامی که به سن بلوغ رسید، پس از محمد علی خان امین‌السلطان، غلام بچه‌باشی شاه قاجار شد. بعد از مدتی، پیشرفت کرد و به سمت پیشخدمت حضور همایون منصوب شد. در دو سفر ناصرالدین شاه به اروپا در 1290 و 1295ق، او از همراهانش بود. پس از فوت پدرش در 1305ق، ملقب به "نیرالدوله" شد. در 1309ق، منصب امیر تومانی نیز به او داده شد. از 1305ق و چند سال هم در زمانی که پدرش زنده بود، حاکم نیشابور بود. از 1309ق به مدت چند سال، عمده املاک مرغوب نیشابور را تصرف کرد و به یکی از ملاکین بزرگ آن سامان تبدیل شد. هر چند پس از مرگش در 1336ق، تمام اموال منقول و غیرمنقولش بر باد رفت و چیزی برای وراثش باقی نماند.
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:دوره قاجار]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۱

سلطان حسین میرزا نیرالدوله ( - 1336ق)

پسر پرویز میرزا نیرالدوله (متوفی 1305ق) پسر پنجاه و سوم فتحعلی شاه قاجار. او در دوران کودکی و جوانی، از غلام بچه‌های اندرونی ناصرالدین شاه قاجار بود. هنگامی که به سن بلوغ رسید، پس از محمد علی خان امین‌السلطان، غلام بچه‌باشی شاه قاجار شد. بعد از مدتی، پیشرفت کرد و به سمت پیشخدمت حضور همایون منصوب شد. در دو سفر ناصرالدین شاه به اروپا در 1290 و 1295ق، او از همراهانش بود. پس از فوت پدرش در 1305ق، ملقب به "نیرالدوله" شد. در 1309ق، منصب امیر تومانی نیز به او داده شد. از 1305ق و چند سال هم در زمانی که پدرش زنده بود، حاکم نیشابور بود. از 1309ق به مدت چند سال، عمده املاک مرغوب نیشابور را تصرف کرد و به یکی از ملاکین بزرگ آن سامان تبدیل شد. هر چند پس از مرگش در 1336ق، تمام اموال منقول و غیرمنقولش بر باد رفت و چیزی برای وراثش باقی نماند.