گلستان، استان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| تولیدات و صنایع مهم= فعالیتهای کشاورزی: کشت پنبه، گندم و جو، برنج، توتون و تنباکو، دانههای روغنی، صیفیجات، چغندرقند، انواع میوه، - فعالیتهای صنعتی و اقتصادی: کارخانههای پنبهپاککنی، نساجی، شالیکوبی، روغنکشی، پرورش کرم ابریشم، زنبورداری و تولید عسل، فرآوردههای دامی و لبنی، شیلات و دامپروری | | تولیدات و صنایع مهم= فعالیتهای کشاورزی: کشت پنبه، گندم و جو، برنج، توتون و تنباکو، دانههای روغنی، صیفیجات، چغندرقند، انواع میوه، - فعالیتهای صنعتی و اقتصادی: کارخانههای پنبهپاککنی، نساجی، شالیکوبی، روغنکشی، پرورش کرم ابریشم، زنبورداری و تولید عسل، فرآوردههای دامی و لبنی، شیلات و دامپروری | ||
}} | }}[[پرونده: 36116800-2.jpg | بندانگشتی|پیوند=https://wikijoo.ir/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:36116800-2.jpg]] | ||
گلستان، استان | |||
استانی در شمال ایران، در جنوب شرقی دریای خزر. از شمال به جمهوری ترکمنستان، از شرق به خراسان، از جنوب به استان سمنان، و از غرب به مازندران و دریای خزر محدود است. نواحی جنوبی آن را کوههای البرز و نواحی شرقی آن را بخشی از ارتفاعات شمال خراسان و حدود ۸۰ درصد بقیه را دشتهای آبرفتی گرگان و گنبد کاووس فراگرفتهاند. بلندترین نقطۀ این استان کوه پیرگردهکوه با ارتفاع ۳,۲۰۴ متر است، و کوههای گلدین، زریوان، و خواجه قنبر نیز از دیگر بلندیهای آن بهشمار میآیند. با وجود این که استان گلستان در مقایسه با استان مازندران رطوبت کمتری دارد، کوههای آن غالباً از جنگل پوشیده شده و دشتهای آن حاصلخیز و بارور است. اقلیم آن نسبتاً گرم و نیمهخشک است و مهمترین رودهای آن عبارتاند از اترک، گرگان، و قرهسو. احداث سد وشمگیر بر ظرفیت کشاورزی این استان افزوده است؛ برخی از فعالیتهای کشاورزی آن عبارتاند از کشت پنبه، گندم و جو، برنج، توتون و تنباکو، دانههای روغنی، صیفیجات، چغندرقند، انواع میوه، و دامپروری. استان گلستان از نظر صنعت نیز پیشرفت زیادی داشته و کارخانههای پنبهپاککنی، نساجی، شالیکوبی، روغنکشی، پرورش کرم ابریشم، زنبورداری و تولید عسل، فرآوردههای دامی و لبنی و شیلات از فعالیتهای صنعتی و اقتصادی این استان است. استان گلستان با ۱,۶۱۷,۰۸۷ نفر (۱۳۸۵) جمعیت از یازده شهرستان و ۲۱ بخش با مرکزیت اداری شهر گرگان تشکیل شده است و شهرهای مهم آن عبارتاند از آزادشهر، بندر ترکمن، بندر گز، رامیان، علیآباد، کُردکوی، کَلاله، گنبد کاووس، و مینودشت. | استانی در شمال ایران، در جنوب شرقی دریای خزر. از شمال به جمهوری ترکمنستان، از شرق به خراسان، از جنوب به استان سمنان، و از غرب به مازندران و دریای خزر محدود است. نواحی جنوبی آن را کوههای البرز و نواحی شرقی آن را بخشی از ارتفاعات شمال خراسان و حدود ۸۰ درصد بقیه را دشتهای آبرفتی گرگان و گنبد کاووس فراگرفتهاند. بلندترین نقطۀ این استان کوه پیرگردهکوه با ارتفاع ۳,۲۰۴ متر است، و کوههای گلدین، زریوان، و خواجه قنبر نیز از دیگر بلندیهای آن بهشمار میآیند. با وجود این که استان گلستان در مقایسه با استان مازندران رطوبت کمتری دارد، کوههای آن غالباً از جنگل پوشیده شده و دشتهای آن حاصلخیز و بارور است. اقلیم آن نسبتاً گرم و نیمهخشک است و مهمترین رودهای آن عبارتاند از اترک، گرگان، و قرهسو. احداث سد وشمگیر بر ظرفیت کشاورزی این استان افزوده است؛ برخی از فعالیتهای کشاورزی آن عبارتاند از کشت پنبه، گندم و جو، برنج، توتون و تنباکو، دانههای روغنی، صیفیجات، چغندرقند، انواع میوه، و دامپروری. استان گلستان از نظر صنعت نیز پیشرفت زیادی داشته و کارخانههای پنبهپاککنی، نساجی، شالیکوبی، روغنکشی، پرورش کرم ابریشم، زنبورداری و تولید عسل، فرآوردههای دامی و لبنی و شیلات از فعالیتهای صنعتی و اقتصادی این استان است. استان گلستان با ۱,۶۱۷,۰۸۷ نفر (۱۳۸۵) جمعیت از یازده شهرستان و ۲۱ بخش با مرکزیت اداری شهر گرگان تشکیل شده است و شهرهای مهم آن عبارتاند از آزادشهر، بندر ترکمن، بندر گز، رامیان، علیآباد، کُردکوی، کَلاله، گنبد کاووس، و مینودشت. | ||
<br/> <!--36117000--> | <br /> <!--36117000--> | ||
[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:گلستان]] | [[Category:جغرافیای ایران]] | ||
[[Category:گلستان]] |
نسخهٔ کنونی تا ۹ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۹
گلستان، استان | |
---|---|
کشور | ایران |
جمعیت | ۱,۶۱۷,۰۸۷ نفر (۱۳۸۵ش) |
موقعیت | شمال ایران - جنوب جمهوری ترکمنستان، غرب خراسان، شمال استان سمنان، شرق مازندران و جنوب شرقی دریای خزر |
مرکز | گرگان |
تعداد شهرستانها | ۱۱ |
تعداد بخش ها | ۲۱ |
شهرهای مهم | آزادشهر، بندر ترکمن، بندر گز، رامیان، علیآباد، کُردکوی، کَلاله، گنبد کاووس، و مینودشت |
کوههای استان | پیرگردهکوه (۳,۲۰۴ متر)، گلدین، زریوان، و خواجه قنبر |
رودهای استان | اترک، گرگان، و قرهسو |
اقلیم | گرم و نیمهخشک |
تولیدات و صنایع مهم | فعالیتهای کشاورزی: کشت پنبه، گندم و جو، برنج، توتون و تنباکو، دانههای روغنی، صیفیجات، چغندرقند، انواع میوه، - فعالیتهای صنعتی و اقتصادی: کارخانههای پنبهپاککنی، نساجی، شالیکوبی، روغنکشی، پرورش کرم ابریشم، زنبورداری و تولید عسل، فرآوردههای دامی و لبنی، شیلات و دامپروری |
گلستان، استان
استانی در شمال ایران، در جنوب شرقی دریای خزر. از شمال به جمهوری ترکمنستان، از شرق به خراسان، از جنوب به استان سمنان، و از غرب به مازندران و دریای خزر محدود است. نواحی جنوبی آن را کوههای البرز و نواحی شرقی آن را بخشی از ارتفاعات شمال خراسان و حدود ۸۰ درصد بقیه را دشتهای آبرفتی گرگان و گنبد کاووس فراگرفتهاند. بلندترین نقطۀ این استان کوه پیرگردهکوه با ارتفاع ۳,۲۰۴ متر است، و کوههای گلدین، زریوان، و خواجه قنبر نیز از دیگر بلندیهای آن بهشمار میآیند. با وجود این که استان گلستان در مقایسه با استان مازندران رطوبت کمتری دارد، کوههای آن غالباً از جنگل پوشیده شده و دشتهای آن حاصلخیز و بارور است. اقلیم آن نسبتاً گرم و نیمهخشک است و مهمترین رودهای آن عبارتاند از اترک، گرگان، و قرهسو. احداث سد وشمگیر بر ظرفیت کشاورزی این استان افزوده است؛ برخی از فعالیتهای کشاورزی آن عبارتاند از کشت پنبه، گندم و جو، برنج، توتون و تنباکو، دانههای روغنی، صیفیجات، چغندرقند، انواع میوه، و دامپروری. استان گلستان از نظر صنعت نیز پیشرفت زیادی داشته و کارخانههای پنبهپاککنی، نساجی، شالیکوبی، روغنکشی، پرورش کرم ابریشم، زنبورداری و تولید عسل، فرآوردههای دامی و لبنی و شیلات از فعالیتهای صنعتی و اقتصادی این استان است. استان گلستان با ۱,۶۱۷,۰۸۷ نفر (۱۳۸۵) جمعیت از یازده شهرستان و ۲۱ بخش با مرکزیت اداری شهر گرگان تشکیل شده است و شهرهای مهم آن عبارتاند از آزادشهر، بندر ترکمن، بندر گز، رامیان، علیآباد، کُردکوی، کَلاله، گنبد کاووس، و مینودشت.