پنجاب (پاکستان): تفاوت میان نسخه‌ها

پَنْجاب (پاکستان)<br>

}}<p>(نام سابق: پنجاب غربی<ref>Western Punjab</ref>) ایالتی در شمال شرقی پاکستان، با ۲۰۵,۳۴۴ کیلومتر مربع مساحت، و ۷۲,۳۰۰,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۳). تقریباً نیمی از جمعیت پاکستان در این ایالت زندگی می‌کنند. مرکز آن لاهور<ref>Lahore</ref> است. کشت گندم آبی در این ایالت رواج دارد. ایالت مزبور شامل جلگۀ آبرفتی<ref>alluvial plain</ref> نیمه‌خشکی است که رود سِند<ref>Indus River</ref> و ریزابه‌های آن، جهلوم<ref>Jhelum</ref>؛ چناب؛ راوی<ref>Ravi</ref>؛ و ساتلج<ref>Sutlej</ref>، آن را آبیاری می‌کنند. در شمال آن دامنه‌<ref>foothill</ref>های هیمالیا<ref>Himalayan</ref> واقع شده است و کوه‌های سالت رنج<ref>Salt Rang</ref> (دارای ذخایر نفت) بین درّه‌های جهلوم و سند قرار دارند. ویرانه‌های تمدن درّۀ سند<ref>Indus Valley Civilization</ref> (۱۶۰۰ـ۲۵۰۰پ‌م) نیز در این ایالت دیده می‌شود. زبان‌های اصلی این ایالت پنجابی<ref>Punjabi</ref> و اردو<ref>Urdu</ref> و دین اصلی آن نیز اسلام است. این ایالت در ۱۹۴۷ به هنگام تقسیم هند و تشکیل پاکستان با نام پنجاب غربی تأسیس شد. اسلام‌آباد، پایتخت پاکستان، در این ایالت قرار دارد. شهرهای مهم آن عبارت‌اند از مولتان<ref>Multan</ref>، فیصل‌آباد، و راولپندی<ref>Rawalpindi</ref>.</p>