اوفارل، فرانک (۱۹۲۷): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:11629300- 2.jpg|جایگزین=فرانک اوفارل|بندانگشتی|فرانک اوفارل]] | |||
فرانک اوفارل (۹ اکتبر ۱۹۲۷ – ۶ مارس ۲۰۲۲) (Frank O'Farrell)<br> | فرانک اوفارل (۹ اکتبر ۱۹۲۷ – ۶ مارس ۲۰۲۲) (Frank O'Farrell)<br><p>مربی ایرلندی تیم ملّی فوتبال ایران. در فروردین ۱۳۵۳ش مدیر تیمهای ملی فوتبال ایران شد و بیش از دو سال در این سمت فعالیت کرد. او در مدت اقامتش در ایران به سازماندهی تشکیلات تیمهای ملّی پرداخت و تیمهای ملّی بزرگسالان، امید، جوانان و نوجوانان را رهبری کرد. با رهبری او تیم ایران قهرمان بازیهای آسیایی تهران (۱۳۵۳/۱۹۷۶) شد و به بازیهای المپیک مونترال (۱۹۷۶) نیز راه یافت. اوفارل که مدتی مدیر تیم منچستر یونایتد انگلستان بود، در آموزش فوتبال مدرن اروپا به ایرانیان و نیز آموزش «فوتبال تهاجمی» و «افزایش استقامت» بازیکنان نقشی مهم داشته است.</p> | ||
اوفارل فعالیت حرفهای را به عنوان بازیکن مهاجم باشگاههای انگلستان و ولز، از سال 1948 آغاز کرد و طی سالهای 1952 تا 1959 نیز 9 بار در بازیهای ملی کشورش حضور یافت. او از سال 1961 تا پیش از قبول مدیریت تیمهای ملی فوتبال ایران، مربیگری تیمهای لیگ برتر انگلستان (چون لسترسیتی، منچستر یونایتد و ویموث) و همچنین تیم کاردیف سیتی ولز را به عهده داشت. دورۀ مربیگری او چه پیش از حضور در ایران و چه پس از آن با عدم موفقیت همراه بوده است.<br><!--11629300--> | |||
<br><!--11629300--> | |||
[[رده:ورزش]] | [[رده:ورزش]] | ||
[[رده:اشخاص جهان]] | [[رده:اشخاص جهان]] |
نسخهٔ ۲۶ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۵:۳۹
فرانک اوفارل (۹ اکتبر ۱۹۲۷ – ۶ مارس ۲۰۲۲) (Frank O'Farrell)
مربی ایرلندی تیم ملّی فوتبال ایران. در فروردین ۱۳۵۳ش مدیر تیمهای ملی فوتبال ایران شد و بیش از دو سال در این سمت فعالیت کرد. او در مدت اقامتش در ایران به سازماندهی تشکیلات تیمهای ملّی پرداخت و تیمهای ملّی بزرگسالان، امید، جوانان و نوجوانان را رهبری کرد. با رهبری او تیم ایران قهرمان بازیهای آسیایی تهران (۱۳۵۳/۱۹۷۶) شد و به بازیهای المپیک مونترال (۱۹۷۶) نیز راه یافت. اوفارل که مدتی مدیر تیم منچستر یونایتد انگلستان بود، در آموزش فوتبال مدرن اروپا به ایرانیان و نیز آموزش «فوتبال تهاجمی» و «افزایش استقامت» بازیکنان نقشی مهم داشته است.
اوفارل فعالیت حرفهای را به عنوان بازیکن مهاجم باشگاههای انگلستان و ولز، از سال 1948 آغاز کرد و طی سالهای 1952 تا 1959 نیز 9 بار در بازیهای ملی کشورش حضور یافت. او از سال 1961 تا پیش از قبول مدیریت تیمهای ملی فوتبال ایران، مربیگری تیمهای لیگ برتر انگلستان (چون لسترسیتی، منچستر یونایتد و ویموث) و همچنین تیم کاردیف سیتی ولز را به عهده داشت. دورۀ مربیگری او چه پیش از حضور در ایران و چه پس از آن با عدم موفقیت همراه بوده است.