اسکات، مایکل (۱۹۰۷ـ۱۹۸۳): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اِسکات، مایکِل ( | اِسکات، مایکِل (۱۹۰۷ـ۱۹۸۳م)(Scott, Michael) | ||
مبلِغ انگلیکان انگلیسی و فعال سیاسی و اجتماعی. از ۱۹۴۳ تا ۱۹۵۰، که در مقام مبلغ مذهبی در افریقای جنوبی کار می‌کرد، نقض حقوق بشر را افشا کرد و موضوع مردم محروم [[هررو|هِرِرو]]<ref>Herero | |||
</ref> را به [[ملل متحد، سازمان|سازمان ملل متحد]] برد؛ به همین‌سبب، در [[افریقای جنوبی، جمهوری|افریقای جنوبی]] و فدراسیون افریقای مرکزی (نیاسالند<ref>Nyasaland | |||
</ref> را به سازمان ملل متحد برد؛ | </ref> و رودزیای شمالی و جنوبی) عنصر نامطلوب اعلام شد. در ۱۹۵۸ مدتی کوتاه به سبب شرکت در تظاهرات مربوط به خلع سلاح اتمی زندانی شد و در ۱۹۶۶ از ناگالند، واقع در شمال شرقی [[هند]]، اخراج شد. هنگامی که در افریقای جنوبی بود، بی‌رحمی‌های منطقۀ زراعی بتال<ref>Bethal | ||
</ref> و رودزیای شمالی و جنوبی) عنصر نامطلوب اعلام شد. در ۱۹۵۸ مدتی کوتاه | </ref> و [[ترانسوال]]<ref>Transvaal </ref> را افشا و از افراد قوم [[بانتو]] در هنگام بازداشت غیرقانونی آن‌ها دفاع کرد. در ۱۹۵۲ دفتر افریقایی لندن<ref>London Africa Bureau </ref> را تأسیس کرد. آثار او عبارت‌اند از زندگی‌نامۀ خودنوشت ''زمانی برای گفتن''<ref>''A Time to Speak'' </ref> (۱۹۵۸) و ''در جست‌وجوی صلح و عدالت''<ref>''A Search for Peace and Justice''</ref> (۱۹۸۰). اسکات در کینگز کالج<ref> King’s College </ref>، واقع در [[تاونتون]]<ref>Taunton</ref>، و در کالج سنت‌پل<ref> St Paul’s College </ref>، واقع در گراهامزتاون<ref>Grahamstown </ref>، درس خواند. در بخش کشیش‌نشین ایست اِندِ<ref>East End</ref> لندن خدمت کرد و از ۱۹۳۵ تا ۱۹۳۹ در سِمت کشیش در هند به‌کار پرداخت و در همان‌جا با کمونیست‌ها همکاری داشت. در ۱۹۴۱ از [[نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا]]<ref>(Royal Air Force (RAF</ref> به علتِ معلولیت معاف شد و در دهۀ ۱۹۴۰ همکاری‌اش را با کمونیست‌ها قطع کرد. | ||
</ref> و ترانسوال<ref>Transvaal </ref> را افشا و از افراد قوم بانتو در هنگام بازداشت غیرقانونی آن‌ها دفاع کرد. در ۱۹۵۲ دفتر افریقایی لندن<ref>London Africa Bureau </ref> را تأسیس کرد. آثار او عبارت‌اند از | |||
| | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۱: | ||
---- | ---- | ||
[[Category:ادیان و فرقه های غیراسلام]] [[Category:مسیحیت – اشخاص و عناوین]] | [[Category:ادیان و فرقه های غیراسلام]] | ||
[[Category:مسیحیت – اشخاص و عناوین]] | |||
<references /> | |||
نسخهٔ ۲۶ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۶
اِسکات، مایکِل (۱۹۰۷ـ۱۹۸۳م)(Scott, Michael)
مبلِغ انگلیکان انگلیسی و فعال سیاسی و اجتماعی. از ۱۹۴۳ تا ۱۹۵۰، که در مقام مبلغ مذهبی در افریقای جنوبی کار می‌کرد، نقض حقوق بشر را افشا کرد و موضوع مردم محروم هِرِرو[۱] را به سازمان ملل متحد برد؛ به همین‌سبب، در افریقای جنوبی و فدراسیون افریقای مرکزی (نیاسالند[۲] و رودزیای شمالی و جنوبی) عنصر نامطلوب اعلام شد. در ۱۹۵۸ مدتی کوتاه به سبب شرکت در تظاهرات مربوط به خلع سلاح اتمی زندانی شد و در ۱۹۶۶ از ناگالند، واقع در شمال شرقی هند، اخراج شد. هنگامی که در افریقای جنوبی بود، بی‌رحمی‌های منطقۀ زراعی بتال[۳] و ترانسوال[۴] را افشا و از افراد قوم بانتو در هنگام بازداشت غیرقانونی آن‌ها دفاع کرد. در ۱۹۵۲ دفتر افریقایی لندن[۵] را تأسیس کرد. آثار او عبارت‌اند از زندگی‌نامۀ خودنوشت زمانی برای گفتن[۶] (۱۹۵۸) و در جست‌وجوی صلح و عدالت[۷] (۱۹۸۰). اسکات در کینگز کالج[۸]، واقع در تاونتون[۹]، و در کالج سنت‌پل[۱۰]، واقع در گراهامزتاون[۱۱]، درس خواند. در بخش کشیش‌نشین ایست اِندِ[۱۲] لندن خدمت کرد و از ۱۹۳۵ تا ۱۹۳۹ در سِمت کشیش در هند به‌کار پرداخت و در همان‌جا با کمونیست‌ها همکاری داشت. در ۱۹۴۱ از نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا[۱۳] به علتِ معلولیت معاف شد و در دهۀ ۱۹۴۰ همکاری‌اش را با کمونیست‌ها قطع کرد.