کاوسی، هوشنگ (تهران ۱۳۰1ـ۱۳۹۲ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =سیروس ابراهیم زاده
|عنوان =هوشنگ کاوسی‌‌
|نام =
|نام =
|نام دیگر=
|نام دیگر=
خط ۶: خط ۶:
|نام مستعار=
|نام مستعار=
|لقب=
|لقب=
|زادروز=اردبیل ۱۳۱۶ش
|زادروز=تهران ۱۳۰1ش
|تاریخ مرگ=
|تاریخ مرگ=۱۳۹۲ش
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=تیاتر در مدرسه هنرهای دراماتیک و موسیقی بیرمنگام (انگلستان، ۱۳۵۸)، زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه تهران
|تحصیلات و محل تحصیل=سینما در ایدک فرانسه
| شغل و تخصص اصلی =بازیگر
| شغل و تخصص اصلی =منتقد، مدرس
|شغل و تخصص های دیگر=
|شغل و تخصص های دیگر=کارگردان
|سبک =
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =نمایش فرنگی و شبی خون (هر دو نوشته و به کارگردانی خودش)؛ نمایش رادیویی آن سوی پرده ها؛ فیلم کمال الملک (۱۳۶۲)
|آثار =هفده ‌روز به‌ اعدام‌ (۱۳۳۵) و خانۀ‌ کنار دریا (۱۳۴۸)
|خویشاوندان سرشناس =ناهید کبیری (همسر)
مستند : سوخت‌گیری‌ هواپیما (۱۳۴۳)، استاندارد صنعتی‌ و تحقیقات‌ علمی (۱۳۴۴)، پالایشگاه‌ تهران (۱۳۴۶)، و آتش‌ و سنگ (۱۳۴۹)
|گروه مقاله =تیاتر
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =سینما
|دوره =
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|فعالیت های مهم =سینه‌کلوب‌ ایران‌ را بنیاد نهاد (۱۳۳۶)
|رشته =
|رشته =
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
خط ۳۰: خط ۳۱:
هوشنگ کاوسی‌‌ (تهران ۱۳۰1ـ ۱۳۹۲ش)<br>
هوشنگ کاوسی‌‌ (تهران ۱۳۰1ـ ۱۳۹۲ش)<br>


منتقد، مدرس و کارگردان سینمای ایران. پس'''‌''' از کوشش'''‌'''های'''‌''' ناموفق'''‌''' برای فیلم'''‌'''سازی، به نقد رو‌آورد و به تولید روزافزون فیلم‌فارسی، اعتراض کرد؛ اصطلاحی که'''‌''' خود آن را برای تحقیر گونۀ خاصی از سینمای رایج وضع کرده بود. در نقدها و مقاله'''‌'''هایش تلاش کرد سینما را کاری جدی معرفی'''‌''' کند؛ اما خودش فیلم'''‌'''هایی ساخت که چندان با استقبال مواجه نشد، از آن جمله'''‌'''اند: ''هفده'' ‌''روز به''‌'' اعدام'''''‌''' (۱۳۳۵) و ''خانۀ''‌'' کنار دریا'' (۱۳۴۸). کاوسی تحصیل'''‌'''کردۀ سینما در ایدک فرانسه بود. سینه'''‌'''کلوب'''‌''' ایران‌ را بنیاد نهاد (۱۳۳۶) و چند فیلمِ مستند نیز ساخت ازجمله ''سوخت''‌''گیری''‌'' هواپیما'' (۱۳۴۳)، ''استاندارد صنعتی''‌'' و تحقیقات''‌'' علمی ''(۱۳۴۴)، ''پالایشگاه''‌'' تهران ''(۱۳۴۶)، و ''آتش''‌'' و سنگ ''(۱۳۴۹).
منتقد، مدرس و کارگردان سینمای ایران. پس'''‌''' از کوشش'''‌'''های'''‌''' ناموفق'''‌''' برای فیلم'''‌'''سازی، به نقد رو‌آورد و به تولید روزافزون فیلم‌فارسی، اعتراض کرد؛ اصطلاحی که'''‌''' خود آن را برای تحقیر گونۀ خاصی از سینمای رایج وضع کرده بود. در نقدها و مقاله'''‌'''هایش تلاش کرد سینما را کاری جدی معرفی'''‌''' کند؛ اما خودش فیلم'''‌'''هایی ساخت که چندان با استقبال مواجه نشد، از آن جمله'''‌'''اند: ''هفده'' ‌''روز به''‌'' اعدام'''''‌''' (۱۳۳۵) و ''خانۀ''‌'' کنار دریا'' (۱۳۴۸). کاوسی تحصیل'''‌'''کردۀ سینما در ایدک فرانسه بود. سینه'''‌'''کلوب'''‌''' ایران‌ را بنیاد نهاد (۱۳۳۶) و چند فیلم مستند نیز ساخت ازجمله ''سوخت''‌''گیری''‌'' هواپیما'' (۱۳۴۳)، ''استاندارد صنعتی''‌'' و تحقیقات''‌'' علمی ''(۱۳۴۴)، ''پالایشگاه''‌'' تهران ''(۱۳۴۶)، و ''آتش''‌'' و سنگ ''(۱۳۴۹).
<br><!--35129600-->
<br><!--35129600-->
[[رده:سینما]]
[[رده:سینما]]
[[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]]
[[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۰۱

هوشنگ کاوسی‌‌
زادروز تهران ۱۳۰1ش
درگذشت ۱۳۹۲ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل سینما در ایدک فرانسه
شغل و تخصص اصلی منتقد، مدرس
شغل و تخصص های دیگر کارگردان
آثار

هفده ‌روز به‌ اعدام‌ (۱۳۳۵) و خانۀ‌ کنار دریا (۱۳۴۸)

مستند : سوخت‌گیری‌ هواپیما (۱۳۴۳)، استاندارد صنعتی‌ و تحقیقات‌ علمی (۱۳۴۴)، پالایشگاه‌ تهران (۱۳۴۶)، و آتش‌ و سنگ (۱۳۴۹)
گروه مقاله سینما
هوشنگ کاووسی
هوشنگ کاووسی

هوشنگ کاوسی‌‌ (تهران ۱۳۰1ـ ۱۳۹۲ش)

منتقد، مدرس و کارگردان سینمای ایران. پس از کوششهای ناموفق برای فیلمسازی، به نقد رو‌آورد و به تولید روزافزون فیلم‌فارسی، اعتراض کرد؛ اصطلاحی که خود آن را برای تحقیر گونۀ خاصی از سینمای رایج وضع کرده بود. در نقدها و مقالههایش تلاش کرد سینما را کاری جدی معرفی کند؛ اما خودش فیلمهایی ساخت که چندان با استقبال مواجه نشد، از آن جملهاند: هفدهروز به اعدام (۱۳۳۵) و خانۀ کنار دریا (۱۳۴۸). کاوسی تحصیلکردۀ سینما در ایدک فرانسه بود. سینهکلوب ایران‌ را بنیاد نهاد (۱۳۳۶) و چند فیلم مستند نیز ساخت ازجمله سوختگیری هواپیما (۱۳۴۳)، استاندارد صنعتی و تحقیقات علمی (۱۳۴۴)، پالایشگاه تهران (۱۳۴۶)، و آتش و سنگ (۱۳۴۹).