یدالله صمدی: تفاوت میان نسخه‌ها

کارگردان ایرانی سینما و تلویزیون. صمدی نویسنده و تهیه‌کننده‌ی بعضی از ساخته‌های خودش هم بوده است. در گونه‌های سینمایی متعددی چون کمدی، حماسی، جنایی، تریلر روان‌‌شناختی و درام فیلم ساخته است. وی دارای نشان (مدرک) درجه یک هنری (معادل دکترا) از شورای ارزشیابی هنرمندان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود. صمدی با ساخت اولین فیلمش (مردی که زیاد می‌دانست) که اثری کمیک بود، برنده‌ی سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از [[سومین دوره جشنواره فیلم فجر]] شد، پنج سال بعد فیلم ''ساوالان'' در بخش‌های بهترین کارگردانی و بهترین فیلم‌نامه نامزد دریافت جایزه‌ی [[هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر]] بود، در دومین تجربه‌ی ساخت فیلم کمدی (آپارتمان شماره سیزده) سیمرغ بلورین بهترین فیلم و بهترین فیلم‌نامه‌ی [[نهمین دوره جشنواره فیلم فجر]] را از آن خود کرد و علاوه بر این نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی جشنواره هم بود. علاوه بر اینها یا برخی از آثار صمدی چون ''اتوبوس'' از پرفروش‌ترین فیلم‌های سینمای ایران در زمان خود بوده‌اند یا چون ''دمرل'' و ''ساوالان'' و ''دو نفر و نصفی'' و حتی سریال ''شوق پرواز'' مورد توجه زیاد مخاطبان قرار گرفته‌اند یا چون ''ایستگاه و سارای'' مورد توجه منتقدان سینمایی. داستان برخی از فیلم‌های صمدی (چون اتوبوس) در آذربایجان رخ می‌دهد و جز این، او در تعدادی از آثار شاخص و تحسین‌شده‌اش (مثل ساوالان و سارای) به فرهنگ بومی آذربایجان پرداخته است.

یدالله صمدی فعالیت هنری را از سال 1351 با دستیاری کارگردان فیلم تختخواب سه‌نفره (نصرت کریمی- 1351) آغاز کرد و تا سال 1363 که خود اولین فیلمش را ساخت در چند فیلم سینمایی دستیار کارگردانانی چون [[شهیار قنبری]]، [[حسین زندباف]]، حبیب کاووش و حسن هدایت بود. وی طی حدود 30 سال فیلم‌سازی، 13 فیلم سینمایی و دومجموعه‌ی تلویزیونی ساخت، چند دوره داور جشنواره فیلم فجر و سه سال (1377- 1380) مدیر عامل خانه سینما بود و علاوه بر آن ریاست کانون کارگردانان سینمای ایران را نیز برعهده داشت. صمدی طی سال‌های ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۰، سریال «شوق پرواز» را درباره‌ی زندگی شهید [[عباس بابایی]]، به سفارش بنیاد شهید و امور ایثارگران، برای شبکه‌ی اوّل سیما کارگردانی کرد و این نخستین تجربه‌ی تلویزیونی او به شمار می‌رفت که با موفقیت و استقبال چشم‌گیری مواجه شد. صمدی تلاش کرده بود روایتی متفاوت و ملموس از زندگی این شهید ارائه دهد و همین امر «شوق پرواز» را به سریالی جذاب و به دور از هرگونه شعارزدگی تبدیل کرده بود.

یدالله صمدی به دنبال عوارض پس از پیوند کبد، در بیمارستان «ابوعلی سینا»ی شیراز درگذشت.

*''سارای'' (کارگردان و نویسنده و تهیه‌کننده، ۱۳۷۶)