خوری، خلیل (شوینات ۱۸۳۶ـ بیروت ۱۹۰۷): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


خوری، خلیل (شُوَینات ۱۸۳۶ـ بیروت ۱۹۰۷)<br>
خوری، خلیل (شُوینات ۱۸۳۶ـ بیروت ۱۹۰۷)<br>


{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
خط ۲۹: خط ۲۹:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}روزنامه‌نگار، صاحب‌منصب و شاعر لبنانی. کار نویسندگی را در سوریه، با روزنامۀ ''حدیقةالاخبار'' آغاز کرد و سپس مدیرمسئول روزنامۀ رسمی ''سوریه'' شد. بعد از جنگ داخلی ۱۸۶۰، در سِمَت منشی فؤاد پاشا، وزیر خارجۀ عثمانی، مأمور برقراری صلح در سوریه شد و پس از آن در چند منصب دولتی خدمت کرد. از او شش ''دیوان''، یک تاریخ منظوم عثمانی و چند اثر منثور تاریخی باقی مانده است. به او لقب «شاعر دولت» داده شد. نخستین شاعری بود که کوشید شعر سوریه و لبنان را از شیوه‌های فرسودۀ بیان برهاند؛ با این‌همه، چنین می‌نماید که تأثیر و نفوذش بر سرایندگان متأخر اندک بوده است.
}}روزنامه‌نگار، صاحب‌منصب و شاعر لبنانی. کار نویسندگی را در [[سوریه]]، با روزنامۀ ''حدیقةالاخبار'' آغاز کرد و سپس مدیرمسئول روزنامۀ رسمی ''سوریه'' شد. بعد از جنگ داخلی ۱۸۶۰، در سمت منشی فؤاد پاشا، وزیر خارجۀ عثمانی، مأمور برقراری صلح در سوریه شد و پس از آن در چند منصب دولتی خدمت کرد. از او شش ''دیوان''، یک تاریخ منظوم عثمانی و چند اثر منثور تاریخی باقی مانده است. به او لقب «شاعر دولت» داده شد. نخستین شاعری بود که کوشید شعر سوریه و لبنان را از شیوه‌های فرسودۀ بیان برهاند؛ با این‌همه، چنین می‌نماید که تأثیر و نفوذش بر سرایندگان متأخر اندک بوده است.
<br><!--19104700-->
<br><!--19104700-->
[[رده:ادبیات عرب]]
[[رده:ادبیات عرب]]
[[رده:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]]
[[رده:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]]
[[رده:سینما]]
[[رده:سینما]]
[[رده:جهان - آثار و رویدادها]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۰۴

خوری، خلیل (شُوینات ۱۸۳۶ـ بیروت ۱۹۰۷)

خلیل خوری
زادروز شوینات ۱۸۳۶م
درگذشت بیروت ۱۹۰۷م
ملیت لبنانی
شغل و تخصص اصلی روزنامه نگار و شاعر
شغل و تخصص های دیگر دولتمرد
لقب شاعر دولت
آثار دیوان
گروه مقاله ادبیات عربی، سینما

روزنامه‌نگار، صاحب‌منصب و شاعر لبنانی. کار نویسندگی را در سوریه، با روزنامۀ حدیقةالاخبار آغاز کرد و سپس مدیرمسئول روزنامۀ رسمی سوریه شد. بعد از جنگ داخلی ۱۸۶۰، در سمت منشی فؤاد پاشا، وزیر خارجۀ عثمانی، مأمور برقراری صلح در سوریه شد و پس از آن در چند منصب دولتی خدمت کرد. از او شش دیوان، یک تاریخ منظوم عثمانی و چند اثر منثور تاریخی باقی مانده است. به او لقب «شاعر دولت» داده شد. نخستین شاعری بود که کوشید شعر سوریه و لبنان را از شیوه‌های فرسودۀ بیان برهاند؛ با این‌همه، چنین می‌نماید که تأثیر و نفوذش بر سرایندگان متأخر اندک بوده است.