بازن، آندره (۱۹۱۸ـ ۱۹۵۸): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =آندره بازن | |||
|نام =Andre Bazin | |||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی= | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز=آنژه ۱۹۱۸م | |||
|تاریخ مرگ=۱۹۵۸م | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=فرانسوی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |||
| شغل و تخصص اصلی =منتقد و نظریهپرداز | |||
|شغل و تخصص های دیگر= | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات = | |||
|آثار = | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |||
|گروه مقاله =سینما | |||
|دوره = | |||
|فعالیت های مهم = | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}} | |||
بازن، آندره (۱۹۱۸ـ ۱۹۵۸)(Bazin, Andre)<br />منتقد و نظریهپرداز فرانسوی سینما، زادۀ [[آنژه]]<ref>Angers </ref>. نوشتن دربارۀ فیلمهای سینمایی را از ۱۹۴۳ آغاز کرد و در ۱۹۵۱ مجلۀ سینمایی ''کایه دو سینما''<ref>Cahiers de Cinéma</ref> به کمک او تأسیس شد. پدر معنوی موج نو سینمای فرانسه، نوول واگ<ref>Nouvelle </ref>، بود و برای تنی چند از منتقدان و فیلمسازان جوان آینده همچون [[گدار، ژان ـ لوک (۱۹۳۰)|ژان ـ لوک گدار]]<ref>Jean-luc Godard</ref> و [[تروفو، فرانسوا (۱۹۳۲ـ۱۹۸۴)|فرانسوآ تروفو]]<ref>François Truffaut</ref> حکم رفیق و مشاور داشت. در ۴۰سالگی در [[پاریس، شهر|پاریس]] از سرطان خون درگذشت. آندره بازن سهم بزرگی در مطالعات و نقد سینمایی بعد از [[جنگ جهانی دوم]]<ref>World War II</ref> داشت و علاوه بر سردبیری '<nowiki/>'''کایه دو سینما'''' مقالات فراوانی نوشت که پس از مرگش در چهار جلد به نام ''سینما چیست؟<ref>Qu’est-ce que le Cinéma?/What is Cinéma?</ref>'' منتشر شد. بازن طرفدار سینمایی بود که عین واقعیت را نشان دهد و سینماگرانی را میپسندید که فیلم را با دیدگاه شخصی خود میساختند. آرای بازن زمینهساز [[نظریه مولف|نظریۀ مؤلّف]]<ref>Auteur theory</ref> در سینما شد. | |||
| |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۵:۳۷
آندره بازن Andre Bazin | |
---|---|
زادروز |
آنژه ۱۹۱۸م |
درگذشت | ۱۹۵۸م |
ملیت | فرانسوی |
شغل و تخصص اصلی | منتقد و نظریهپرداز |
گروه مقاله | سینما |
بازن، آندره (۱۹۱۸ـ ۱۹۵۸)(Bazin, Andre)
منتقد و نظریهپرداز فرانسوی سینما، زادۀ آنژه[۱]. نوشتن دربارۀ فیلمهای سینمایی را از ۱۹۴۳ آغاز کرد و در ۱۹۵۱ مجلۀ سینمایی کایه دو سینما[۲] به کمک او تأسیس شد. پدر معنوی موج نو سینمای فرانسه، نوول واگ[۳]، بود و برای تنی چند از منتقدان و فیلمسازان جوان آینده همچون ژان ـ لوک گدار[۴] و فرانسوآ تروفو[۵] حکم رفیق و مشاور داشت. در ۴۰سالگی در پاریس از سرطان خون درگذشت. آندره بازن سهم بزرگی در مطالعات و نقد سینمایی بعد از جنگ جهانی دوم[۶] داشت و علاوه بر سردبیری 'کایه دو سینما' مقالات فراوانی نوشت که پس از مرگش در چهار جلد به نام سینما چیست؟[۷] منتشر شد. بازن طرفدار سینمایی بود که عین واقعیت را نشان دهد و سینماگرانی را میپسندید که فیلم را با دیدگاه شخصی خود میساختند. آرای بازن زمینهساز نظریۀ مؤلّف[۸] در سینما شد.