بریمور، خانواده: تفاوت میان نسخه‌ها

بَریمور، خانوادۀ (Barrymore)<br/> [[File:12247700.jpg|thumb|بَريمور، خانواده]]خانواده‌ای از بازیگران آنگلو ـ امریکایی<ref>Anglo-American </ref>. '''موریس بریمور'''<ref>Maurice Barrymore </ref> (۱۸۴۷ـ۱۹۰۵) با نام اصلی هربرت بلایت<ref>Herbert Blythe </ref>. نخستین بازیگر این خانواده، در شهر آگرا<ref>Agra </ref>ی هند به‌دنیا آمد. از دانشگاه کیمبریج در رشتۀ حقوق فارغ‌التحصیل شد، ولی بعد حقوق را برای کار صحنه رها کرد. پس از هنرنمایی در ولایت‌های مختلف انگلستان به امریکا رفت (۱۸۷۵) و به گروه نمایشی اوگوستین دالی<ref>Augustin Daly </ref> پیوست، و نخستین‌بار در ملودرام دالی، ''زیر چراغ گاز''<ref>Under the Gaslight </ref>، نقش‌آفرینی کرد. چون بازیگر خوش‌قیافه‌ای بود، در کنار بسیاری از بازیگران زن مشهور آن دوران در نقش اصلی ظاهر شد.

'''جورجیانا درو بریمور''' '''(۱۸۵۶ـ۱۸۹۳)'''. همسر موریس بریمور، زادۀ فیلادلفیا. فعالیت حرفه‌ای خود را در گروه نمایشی والدینش، جان و لوئیزا لِین درو<ref>John and Louisa Lane Drew </ref>، آغاز کرد. سپس در نیویورک در گروه نمایشی دیلی<ref>Daly’s Company </ref> به هنرنمایی پرداخت، و پس از ازدواج با موریس بریمور در کنار او به بازی در گروه نمایشی مادام موجِسکا<ref>Mme Modjeska </ref> پرداخت. جورجيانا درو بريمور<ref>Georgiana Drew Barrymore</ref>&nbsp;که از بزرگ‌ترین کمدین‌های روزگار خود به‌شمار می‌رفت، تحت سرپرستی فرومَن‌ها<ref>The Frohmans </ref>&nbsp;کار می‌کرد و همراه با لارنس بارت<ref>Lawrence Barrett </ref> و ادوین بوت<ref>Edwin Booth </ref> به نقش‌آفرینی پرداخت.

'''لاینل بریمور<ref>Lionel Barrymore</ref>''' '''(۱۸۷۸ـ۱۹۵۴)'''. پسر بزرگ خانوادۀ بریمور، زادۀ فیلادلفیا. ابتدا در گروه نمایشی مادربزرگش، لوئیزا لِین درو، و جان درو<ref>John Drew </ref>، دایی‌اش، نقش‌هایی فرعی را برعهده می‌گرفت. این بازیگر تیپ‌های بسیار محبوب، ماندگارترین نقش‌های خود را در فیلم‌هایی همچون ''شام ساعت هشت''<ref>Dinner at Eight </ref> (۱۹۳۳)،''این را نمی‌توانی با خودت ببری''<ref>You Can’t take It With You </ref> (۱۹۳۸)، و پانزده فیلم دکتر کیل‌دِیر<ref>Dr. Kildare </ref> بازی کرد. در ۱۹۳۱ برای بازی در فیلم ''روح آزاد''<ref>A Free Soul </ref> جایزۀ اُسکار<ref>Academy Award </ref> گرفت. ایفای نقش شخصیت اسکروج<ref>Scrooge </ref> در اجرای رادیویی سرود کریسمس<ref>Christmas Carol </ref> اثر دیکنز<ref>Dickens </ref>، از ۱۹۳۶ طیف گسترده‌ای از شنوندگان را جذب کرد. در سالمندی با وجود فلج‌بودن و وابستگی به صندلی چرخ‌دار، به ایفای نقش‌های مختلف در رادیو پرداخت. او که به هنر و موسیقی بیش از تئاتر عشق می‌ورزید، بیش از صد قطعۀ موسیقی منتشرنشده ساخت و عضو انجمن قلم به‌دستان امریکا<ref>American Society of Etchers</ref> بود. لاینل بریمور رمانی هم به نام ''آقای کانتون‌واین: یک حکایت اخلاقی''<ref> Mr. Cantonwine: a Moral Tale</ref> (۱۹۵۳) نوشت.

'''اِتِل بریمور''' '''(۱۸۷۹ـ۱۹۵۹)'''. خواهر لاینل، زادۀ فیلادلفیا. فعالیت حرفه‌ای خود را زیر نظر خانواده‌اش آغاز کرد. اتل بريمور<ref>Ethel Barrymore</ref>&nbsp;پس از نامزدی با هنری اروینگ<ref> Henry Irving </ref> در لندن، به نیویورک بازگشت و تحت سرپرستی فرومَن‌ها در نمایش ''ناخدا جینکز اهل هورس مارینز''<ref>Captain Jinks of the Horse Marines</ref>&nbsp;(۱۹۰۱) اثر کلاید فیچ<ref>Clyde Fitch </ref> بازی کرد و موفقیتی زود هنگام به‌دست آورد. با این‌که در ابتدا آرزو داشت تکنواز پیانو شود، در تئاتر ماندگار شد و به‌مثابۀ بازیگری متین و خونگرم شهرتی به‌دست آورد. او محبوب‌ترین نقش خود را در ''ذرت سبز است''<ref>The Corn is Green </ref> (۱۹۴۰ـ۱۹۴۲) ایفا کرد. کارش در عالم سینما محدود بود، هرچند در ۱۹۴۴ جایزۀ اسکار نقش دوم زن را برای فیلم ''تنها قلب بی‌کس (فقط دل‌‌تنگ)''<ref>None But the Lonely Heart </ref> به‌دست آورد. در ۱۹۲۸ تماشاخانه‌ای به نام او در نیویورک گشایش یافت.

'''جان بَریمور''' '''(۱۸۸۲ـ۱۹۴۲)'''. برادر کوچک‌تر لاینل و اِتِل، زادۀ فیلادلفیا. پیش از رو آوردن به صحنه، در نقاشی و کاریکاتور دستی آزمود. پس از آغاز فعالیت حرفه‌ای در ۱۹۰۳ به‌سبب چهرۀ جذاب و رفتار سرزنده و بی‌پروای خود به بت میلیون‌ها تماشاگر فیلم و نمایش تبدیل شد. بازی او در نقش هملت<ref>Hamlet </ref> در ۱۹۲۲ مردم را مبهوت کرد. پس از ۱۹۱۲ بیشتر کار او به سینما و رادیو اختصاص یافت؛ آخرین حضور وی بر روی صحنه در ۱۹۳۹ و در نمایش ''فرزندان عزیز من''<ref>My Dear Children </ref> بود، مضحکه‌ای دردناک دربارۀ زندگی خصوصی پرفرازونشیب خودش. چهار بار ازدواج کرد؛ شخصیت وسوسه‌انگیز او به دو تا از فرزندانش، دایانا و جان جونیور (جان درو بَریمور<ref>John Drew Barrymore </ref>)، منتقل شد، که آن‌ها نیز کار بازیگری را دنبال کردند. دایانا در ۳۸سالگی، اندکی پس از انتشار زندگی‌نامۀ خودنوشتش به‌نام ''خیلی زیاد خیلی زود''<ref>Too Much Too Soon </ref> (۱۹۵۸)، درگذشت. لاینل و جان بَریمور در کنار هم نمایش‌های ''پیتر ایبتسون''<ref>Peter Ibbetson </ref>&nbsp;''و ژِست''<ref>The Jest </ref> را بازی کردند. سه فرزند خانوادۀ بریمور، لاینل و اِتل و جان، فقط یک‌بار در فیلم ''راسپوتین و امپراتریس''<ref>Rasputin and the Empress </ref> (۱۹۳۲) باهم ظاهر شدند. نمایش ''خانوادۀ سلطنتی''<ref>Royal Family </ref> (۱۹۳۴) اثر اِدنا فِربِر<ref>Edna Ferber </ref> و جورج اس کافمن<ref>George S Kaufman </ref> تا حدی برمبنای سرگذشت خانوادۀ بریمور نوشته شده است.

 

</ref> (۲۰۰۰).<br/> &nbsp;

[[Category:تئاتر]] [[Category:جهان - اشخاص و گروه ها]] [[Category:سینما]] [[Category:جهان - اشخاص]]